Nga Dr. Ismail Lutolli
Atëherë kur të gjithë festonin ndërrimin e motmoteve dhe ku pëlcitjet e lëndëve plasëse ishingjithandej, fare pranë këtyre skenave në një nga shportat apo kontejnerët që mbledhinmbeturinat, u hedhë një foshnje e porsalindur.
Dikush kishte zemër për të bërë këtë veprim dhe zgjodhi pikërisht kontejnerin për të braktisur foshnjën e porsalindur dhe koha kur ndodhi ishte ideale për të mos u vërejtur nga të tjerët ishte nata e ndërrimin e motmoteve.
Edhe pse foshnja në fillim u “mbrojt” duke qajtur, shpejt zëri i saj humbi nga zhurmat e Vitit të ri. Humbi zëri dhefoshnja po asfiksohej e mbështjellë me plehrat e shumta në kontejnerin që qëndronte.
Temperatura llogariste në – 5 C dhe do duhej vetëm edhe pak kohë që zëri i saj të humb përfundimisht dhe që trupi i saj të përfundonte diku në depon e mbeturinave ose të shqyhej nga ndonjë kafshë tjetër vizitore e plehrave.
Atëherë kur ndodhë mrekullia
Pikërisht në këto momente, derisa të tjerët festonin me gjithë të mirat, kishte nga ata qe kishin dalë të kërkonin në kontejnerë një copë bukë dhe diçka tjetër për të ngrënë. Për të varfrit nuk ka festë dhe nuk ka ditë pushimi. Pikërisht një nga këta të varfër, e dërgoi Zoti në ketë kontejner dhe me dritën e baterisë së tij, duke kërkuar ushqim në plehrat e shumta, dalloi se aty kishte një krijesë tjetër, kishte një vajzë të vogël që tani numëronte minutat e fundit të jetës duke mos ngelur më as zë për të qajtur. Ky njeri u step përballë asaj që pa, por pa u hamendur fare e kapi dhe e mbështolli me leckat e tij këtë foshnje. Zemra e tij dhe lotët kaluan nëpër faqe duke pikur tek fytyra e kësaj vajze të vogël. Iu desh kohë për të besuar atë që i shihnin sytë, iu desh kohë për të besuar se “Bota tjetër e njerëzve të pasur” kishte forcë, kishte zemër që këtë fëmijë të hidhnin në mbeturina. Ky njeri, hero i pasur nga shpirti, e dërgoi vajzën në institucionin përkatës për trajtim të mëtejmë, e dërgoi duke e shpëtuar nga vdekja e sigurt. Festa e Vitit të ri vazhdoi, e fishekzjarrët nuk u ndalën edhe për disa orë.
Kjo natë kishte në vetvete një hero
Kjo natë kishte në vetvete një hero që pak njerëz e njihnin.Në këtë natë, për këtë vogëlushe Zoti solli heroin e saj dhe e shpëtoi nga vdekja e sigurt.
Sot në punën time e mora në duar këtë vajzë, e përqafova e përkëdhela dhe ende s’po mund të besoj rrugën që ka kaluar nga lindja e deri më tani që është dita e dytë e jetës së saj. Ajo tani është stabile dhe thithë me kënaqësi qumështin që i ofrohet. Ah sa do doja që këtë qumësht ta merrte nga kraharori i nënës së saj. Diçka e madhe duhet të këtë ndodhur, një Zot e di.
Kjo vajzë do rritet dhe një ditë do e kuptojë se kur erdhi në këtë jetë ndodhën disa mrekulli me të:
Ajo lindi nënatën e Vitit tëri dhe zhurma ishte ajo që e përcolli për disa orë;
Ajo u la në mëshirën e fatit në një nga kontejnerët e qytetit;
Ajo bashkëjetojë me plehrat e atij kontejneri;
Ajo qajti se bashku me festën e çmendur të fishekzjarrëve;
Ajo u gjet nga një i varfër me zemër të madhe i cili e mbështolli me leckat dhe dashurinë e tij.
Çdo njeriu i krijohet mundësia për të qenë një ditë hero në jetën e tij!
Kurrë mos e neglizhoni këtë mundësi. Një ditë mund të shpëtoni një jetë. Një ditë fare pranë jush, dikush mund të përpëlitët drejt vdekjes. Ofroni dorën e ndihmës, shikoni përreth ata që kanë nevojë për ju.
Respektoni të varfërit, mos i nënçmoni sepse janë njerëzit me zemër të madhe, janë njerëz që i ka përplasur jeta, por që shpirti i tyre është i lirë dhe i gatshëm kurdoherë të ndihmojë të tjerët.
Si mjek dhe njeri jam mirënjohës pafundësisht këtij njeriu me zemër të madhe, që e shpëtoi një foshnje nga vdekja e sigurt dhe më mundësoi që sot në punën time, të kem në duar këtë fëmijë, ta përqafoj dhe të përjetoj këtë ndjenjë të rrallë kaq të veçantë.
Të lumtë për atë që bëre, ju jeni heroi i vitit të ri. Ju festuat në mënyrën më të mirë, ju shpëtuat një jetë me dashurinë dhe zemrën tendë.
A ka nisje me të mirë sesa kjo në vitin që po fillon. /tesheshi.com/
