Pas sulmit të tmerrshëm terrorist në Bruksel, po ndodh e njëjta gjë si me Parisin, ashtu siç ndodhi edhe me Kullat Binjake në 2001-shin.
Ndërsa atëherë ishte Oriana Fallaci me esenë e saj islamofobe që parashikonte të ashtuquajturën “kryqëzatë islamike”, në dy herët e tjera, edhe në naihen tonë analistë e publicistë kërkojnë me të madhe që myslimanët në Europë, por edhe në Shqipëri, të dalin e të protestojnë kundër terrorizmit.
Turqia, një vend mysliman prej një viti është pre e një vale të egër terrori që nuk ka kursyer metropolin europian, Stambollin por edhe kryeqytetin Ankara, ndërkohë që dhe zona juglindore turke me qendër Diabakirin e shumëpopulluar, zien vazhdimisht nga aktet terroriste.
Po kush duhet të dalë dhe të protestojë në rastin e Turqisë?!
Ç’nënkuptojnë analistët tanë me termin “myslimanë” klerikët apo shoqërinë civile?!
Ndërkohë, dihet që krerët e shteteve me shumicë myslimane kanë folur dhe dënuar ashpër, prerë dhe fort terrorizmin.
Presidenti i Turqisë, Rexhep Tajip Erdogan, ka qenë i pari që ka sulmuar dhe mallkuar terroristët duke dënuar ashpër terrorin si mjet politik.
“Lipset nevoja për të luftuar së bashku kundër çdo lloji të terrorit. Në këtë ditë të vështirë Turqia është pranë Belgjikës. Populli ynë, i cili është detyruar të përballet me sulmet të urryera të organizatave të ndryshme terroriste, e ndjen thellësisht dhimbjen dhe e ndan atë me popullin belg”, shkruante Erdogan në mesazhin e tij zyrtar.
Në sulmin kundër gazetës Charlie Hebdo, u vra edhe një polic francez me origjinë arabe që i përkiste besimit mysliman. Pas ngjarjeve të tmerrshme të Parisit, komuniteti mysliman në Francë dhe myslimanët e të gjithë Europës mbajtën ligjërata dhe manifestime kundër terrorit dhe pro bashkëjetesës.
Por a duhet që çdo herë që ndodh një akt terrorist të frustrohen të gjithë myslimanët e botës që janë më shumë se 1.5 miliardë?!
Mustafa Nano citoi Fallacin, më saktë proverbin tashmë të përdorur në masë “jo të gjithë myslimanët janë terroristë, por të terroristët janë myslimanë”.
Dhe këtu duket se qëndron keqkuptimi apo keqpërdorimi i termit “mysliman”, pasi çdo person, organizatë apo grupim që akuzohet apo kryen akte të rënda terrori apo krime ndaj njerëzimit, në radhë të parë ka përshkrimin e emrit të regjistruar në gjendjen civile, më pas vjen shtetësia ku ai figuron si qytetar, kombësia e origjinës, ndërsa çështja e besimit nuk ka fare rëndësi.
Po fare, fare, edhe pse terroristët përdorin alibinë fetare për të realizuar qëllimet e tyre.
Askush nuk i tha Radovan Karaxhiqit që është një ortodoks, edhe pse ai përdorte fenë dhe ritet religjioze, madje edhe ndonjë prift fanatik për të realizuar qëllimet e tij shfarosëse ndaj një populli që i përkiste besimit mysliman.
Por të gjitha mediat botërore thonë se ai ishte “presidenti i serbëve të Bosnjës”, termi zyrtar që ai përfaqëson.
Kur një organizatë terroriste si ISIS apo PKK apo Al Kaeda apo dikur IRA e ETA, Brigade Rosse në Itali, madhe edhe Cosa Nostra kanë kryer veprime teroriste, të gjithë mediat e botës kanë cituar apo dhënë lajmin që vrasjet apo aktet terroriste janë kryer e marrë përsipër nga filan organizatë. Dhe më pas i bëhet profili i organizatës, i njerëzve që e përbëjenë atë, dhe ajo që është më e rëndësishmja, qëllimi dhe konteksti përse kryhen aktet terroriste.
Askush nuk merret sot me gjeopolitikën dhe prapaskenat që lidhin miliona fije të nëndheshme të arsyeve të situatës aktuale në Lindje të Mesme, e cila po shpërthen ditë pas dite duke rrezikuar një konflikt botëror, me vetëm një qëllim: kontrollin e burimeve energjike nga shtete apo lobe financiare që kanë lidhje apo synime për të kontrolluar naftën dhe gazin.
Dhe ajo që është më e rënda, është interpretimi i parimeve bazike të Islamit të cilat janë burimore dhe nuk ndryshohen. Nuk ka Islam kështu e Islam ashtu, por ka shkolla teologjike të cilat nuk kanë lidhje fare me lëvizjet centrifugale që lidhin terroristët me qeveri dhe lobe ekonomike.
Rai Uno, televizioni publik italian, pak vite pas sulmit në kullat binjake transmetoi një intervistë me një biznesmen vendas që deklaronte se ka takuar Bin Ladenin në Bagdad 4 vite pas 2001-shit dhe me të cilin kishte kryer një transaksion financiar. Fliste për para dhe interesa, jo për rite apo koncepte religjoze.
Dhe në fakt këtu duhet bërë analiza, jo nga besimi i dikujt që vret por nga synimi i atij që komandon vrasësin. /tesheshi.com/
