Fjala “burg” është ndër më e përdorur nga politika shqiptare, e cila ka ngelur një reminishencë e pastër e diktaturës komuniste.
Të gjithë e mbajnë mend videon më popullore të publikuar ndonjëherë siç është ajo e Kadri Hazbiut, “babait” të Sigurimit të Shtetit, i cili në një mbledhje të kupolës komuniste i thoshte Enver Hoxhës se “partia ime më dënon” dhe diktatori ia ktheu: “un propozoj të arrestojnë” (çfarë propozimi, urdhëri u zbatua në sekondë).
Kur u rrëzua diktatura, Sali Berisha presidenti i parë post-komunist e risolli sërish fjalën “burg” për kundërshtarët. U burgos Fatos Nano me akuzën për korrupsion për doli i pafajshëm pasi u konsiderua se ishte arrestuar për politikë.
Nga ajo kohë nuk ka pasur as një zyrtar që vërtet të jetë ndëshkuar për abuzim me pushtetin.
Por kohët e fundit kur reforma në drejtësi po bëhet një pjesë thelbësore e funksionimit të shtetit, është rikthyer fjala “burg” sërish.
Edi Rama, si lider i mazhorancës preferon konceptin “revolucion” apo “përmbysje”.
Lulzim Basha flet për akuza pa fund ndaj Ramës dhe ndryshim pushteti.
Përmend dhe fjalën “kapje” apo “nuk do të lejojmë që Rama të kapë drejtësinë”.
Kurse Ilir Meta prej një muaji e ka shpeshtuar termin “burg” në komunikimin publik.
Habiti të gjithë para miratimit të reformës kur u vetmohua si heroi i romanit “Nëna” i Maksim Gorkit, teksa tha se “jam gati të bëj unë burgun për të gjithë: në Uashington, Alaskë apo Bruksel”.
Ndërsa së fundi , në një intervistë te Çim Peka tha që “ska lindur ai njeri që të më fusë në burg”.
Me miratimin e reformës në drejtësi, ka ardhur një kapitull i ri i shtetit shqiptar që flitet se do të ketë një mbyllje të pandëshkueshmërisë dhe do të vijë epoka e llogaridhënies.
Nëse vjen kjo epokë, atëherë normalisht mund të flitet për një shtet normal, real dhe të paktën funksional.
Që do të thotë se para ligjit janë të barabartë të gjithë, qoftë politikan, qoftë zyrtar, qoftë njeri i thjeshtë.
Shteti garanton një process të barabartë publik dhe gjyqësor për të gjithë.
Burgosja vjen vetëm nëse dikush ka shkelur ligjin.
Me letra kjo ka qenë edhe para miratimit të reformës. Duket një tik frojdian apo një shantazhim politik?
Ndoshta të dyja, por përmendja e termit “burg” duket i pavend. Më mirë do të ishte fjala “ligj” që do të thotë se kush e ka shkelur do të paguajë. Nëse nuk e ka bërë, s’ka përse përmendet aq shumë.
Sepse në Shqipëri kjo fjalë ka qenë aq inflacion, sa ende dominon shprehja “burgu është për burrat”.
Po kur ligjin e shkelin gratë?!
Në Kushtetutë si burri, si gruaja quhen “shtetas” dhe nuk ka vend për fjalën që “s’ka lindur ai burrë”… /tesheshi.com/