Imazhi i tërheqjes së llamarinave që rrethonin objektin e emërtuar si kënd lojrash nga Bashkia e Tiranës tek Parku i Liqenit ishte posteri i aksionit opozitar në Shqipëri ditët e fundit. Këtë aksion, Partia Demokratike e ka cilësuar si “përkrahje e reaksionit qytetar”.
Si përkrahje të reaksionit, deputetët e PD-së jo vetëm qëndruan duke bërë sehir në aksionin e thyerjes së makinerive ndërtuese të një kompanie, por edhe nxitën aksionet prishëse.
Dhe paralel me këtë akt, opozita dërgoi një padi zyrtare në Prokurorinë e Përgjithshme ndaj kreut të Bashkisë së Tiranës, Erjon Veliaj. Pas dërgimit të padisë, kryeprokurori Adriatik Llalla tha se do të nisë hetimi. Pra, me një këmbë në sistem e me tjetrën jashtë sistemit.
Me veprimin e fundit, pra, atë të çuarjes në prokurori të Veliajt, opozita kreu një veprim normal brenda sistemit, për të denoncuar diçka që e cilëson të paligjshme. Ndërsa me atë protestën bajate para godinës së Bashkisë, ku përveç vezëve dhe bojës së lëshuar pati si aksion dhe reagimet fizike tek Liqeni, opozita u bë njësh me paligjshmërinë e pretenduar të Erjon Veliajt, sepse vetë veproi paligjshmërisht.
Pra, po ndodh ajo që për 15 vjet është pjesë normale e politikës: kundërshtohet një institucion si shkelës i ligjit duke i shkelur rregullat e ligjin po e po, e më pas vetë etikën e sistemit, principin e saj.
Në të njëjtin nivel është edhe opozita e Kosovës, e cila ka arritur në një stad më të lartë kontestimi, ku prej gjashtë muajsh e ka kthyer përdorimin e gazit lotsjellës në një mjet politik.
Objekti i kundërshtimit të opozitës kosovare ndaj qeverisë Mustafa-Thaçi janë dy marrëveshjet: “Zajednica” dhe Demarkacioni me Malin e Zi. Për të dyja çështjet, tre partitë opozitare bënë padi në Gjykatën Kushtetuese, e cila dha një verdikt final pasi pezulloi zbatimin paraprak të marrëveshjeve. Vendimi final ishte se marrëveshjet duhet të respektojnë Kushtetutën.
Pas këtij qëndrimi, nëse pushteti nuk pranon t’i bindet verdiktit kushtetues, siç dhe pretendohet se po ndodh, opozitës i mbetet vetëm rruga e krijimit të kauzës, e t’i përdorë të gjithë mekanizmat politikë brenda sistemit për të shkuar në zgjedhje të parakohshme, ose, në të kundërt, t’i presë ato deri në afatin e vet; dhe kur të mbërrijë ky moment, të jetë e aftë që t’i bindë zgjedhësit ta votojnë atë që të vijë në pushtet. Pushteti është instrumenti i vetëm i arritjes së synimit. Pasi fiton zgjedhjet dhe merr frenat e qeverisjes, mund t’i shpallësh nul, pra, t’i shfuqizosh si “Zajednicën”, ashtu edhe Demarkacionin.
Ky sistem nuk njeh rrugë të mesme. Protestat janë një instrument kontestimi dhe propagande gjithashtu, por asnjëherë që të konkretizojnë një politikë të caktuar pa patur mandat. Partitë nuk janë si e ashtuquajtura “shoqëri civile”, e cila në mungesë të një mandati politik për të bërë atë që do, shkon e kacafytet duke vetëprodhuar heronj kauzash për t’u vetëpërmbushur.
Leksionin më të freskët, e gjithashtu më frymëzues, opozitat në Shqipëri e Kosovës mund ta marrin nga rasti “Erdogan”. Partia prej nga ai vinte, ajo e Nexhmedin Erbakanit, u nxor jashtë ligjit; ai vetë u plas në burg, dhe, edhe pse kishte një popullaritet të jashtëzakonshëm, edhe për shkak të një qeverisjeje model të Stambollit, ai nuk i nxiti njerëzit të dilnin në rrugë e ta kthenin Turqinë përmbys. Ai zgjodhi të durojë, të investojë si pa u ndjerë në etikën politike, t’i bindet sistemit, ta luajë të gjithë lojën politike pa dalë jashtë saj, duke zgjedhur rrugën e komunikimin me publikun. Derisa arriti t’i fitojë zgjedhjet e përgjithshme e të vijë në qeverisje, diçka që as mund të imagjinohej se mund të ndodhte në Turqinë e para viteve 2000. Pra, deri në këtë kohë nuk mori asnjë masë antisistem; as dogji, as prishi, e as nuk bojkotoi. Dhe pas ardhjes në qeverisje, Erdogan zbatoi pikë për pikë të gjitha çfarë kishte premtuar në fushatën elektorale. E kësisoj, ka mbi 20 vjet që nuk humb asnjëherë…
Rruga antisistem të fut në një rreth vicioz, ku ti me atë që bën bie viktimë e ligjësisë së fugë-s (jo Endrit, as prof. Tanit), që e hedh përpara e ajo e të kthehet më pas ty. Ndodh, dhe turinjve. /tesheshi.com/