Ka pesë ditë që kanë mbaruar zgjedhjet lokale e kanë dalë rezultatet, dhe kryetarja e re e bashkisë së Gjirokastrës, Zamira Rami, nuk ka thënë asnjë fjalë për Lazaratin, sido që ai, si një zonë e madhe e territorit që ka për të administruar, është përfshirë nga trazirat, është bërë lajmi i parë, fatkeqësisht për një fjalor ushtarak, por çka është më e rënda, sepse atje u vra një pjesëtar i forcave të sigurisë, i ndjeri Ibrahim Basha.
Kryetarja e re nuk ka bërë një deklaratë të vetme, edhe pse duke qenë grua duhej të shkonte në ish-komunën që tashmë e drejton, e të fliste në fillim me pak njerëz, me krerët e komuniteteve, me kryepleqtë, me mësuesit, dhe më pas të shprehej në emër të tyre, duke qenë se i përfaqëson, të negocionte, të diskutonte, të kërkonte. Nuk ka se ç’flet më për Lazaratin selia blu, apo ish-kryeministri Berisha. Normalisht që është e drejtë e çdokujt të ngrejë zërin, por Zamira Rami është e detyruar institucionalisht ta përfaqësojë Lazaratin. Ajo duhej t’i telefononte Roland Bejkos si bashkëkëshilltar në bashkinë e re, dhe së bashku të shkonin e të bënin apel. Nuk e bëri këtë, dhe mjetet e informimit përcollën një opinion që nuk ekziston në fshat. U desh që gazetarët Spartak Koka dhe Dashamir Biçaku të drejtonin mikrofonin për të kuptuar më tutje diçka se çfarë mendon fshati.
Po ku është elita intelektuale e Lazaratit, përse nuk flet? Mustafa Nano, pa iu dridhur qerpiku, e mallkon fshatin se ka votuar në bllok për një grupim politik. Por si mund të ndodhte ndryshe, kur ne nuk e dimë si është votuar aty, kur nuk ka pasur një kamerë, e as vëzhgues. Kandidatja për kryetare bashkie nuk shkoi një ditë në Lazarat për të diskutuar e për të ndarë me banorët programin e saj; diçka krejt e natyrshme dhe e pritshme. E bëri këtë Erjon Veliaj në zgjedhjet e shkuara, kreu i listës së PS-së për qarkun. Ai postoi foto nga një lokal i fshatit, duke sjellë një frymë paqtuese dhe një shpresë për integrim. PS-ja në 2011-ën kandidoi për kryetare komune një vajzë, e cila u bë e famshme edhe nga Big Brother-i. Ajo vërtet nuk fitoi, por u krijuan premisat që fshati të dalë nga llumi ku e mban peng krimi.
Kulmi qe pas dy ditësh, kur ca njerëz që nuk njohin as kryeqytetin e Sirisë, apo se ku bie Babilonia e lashtë, mëtuan të flasin për një ardhje të ISIS-it, a për ecejake të trupave të elitës shqiptare që el-Bagdadi na i paska përzgjedhur në Lazarat! Edhe më i padituri e di se këtu nuk hyn fare feja apo dogmatizmi, ashtu siç e tha qartë edhe Gentian Pollo, imami i Lazaratit: këtu kemi një problem ligjor, që ka të bëjë me shkelësit e ligjit. Teza e mësipërme është e rrezikshme; ajo minon paqen sociale dhe krijon një hendek të madh mes shtetasve.
Sot është ushtruar terror nga policia në xhaminë e Gjirokastrës, duke krijuar ndjesinë e pasigurisë te qytetarët. Por ç’po ndodh realisht? Mos dikush ka në mendje një skenar të ngjashëm me atë të Kumanovës?! Po si kështu? Ja, edhe unë mund të sajoj diçka. Po, po, duke shtënë si hartues skenarësh figura e figurantë që flasin shqip, por edhe gjuhë fqinjësh; kushdo mund ta bëjë këtë. Veçse kjo nuk duhet bërë, sepse njerëzit janë në ankth, sepse nuk e meritojnë këtë; ata janë në pritje të dorës së zgjatur të shtetit, të premtuar një vit më parë, por të pashtrirë.
Nuk u ndërtua një lulishte, një fushë futbolli, nuk u kujdes kush për shqetësimet e njerëzve. Por ta lëmë këtë. Pse hesht Zamira Rami, kryetarja e re e bashkisë? Çfarë pret ajo kur qytetarët e saj kanë probleme, çfarë pret kur pjesë të caktuara të shoqërisë kthehen në kontigjent të policisë, kur administrimin e jetës së tyre nuk e bën kreu i komunitetit, por një komandant efektivi, i cili flet vetëm për taktika luftarake e për asgjësim? Gjirokastra me indiferencën e saj “borgjeze” e shpërfillte dikur Lazaratin, ndërkohë që u pa se ku çoi kjo sjellje. Mbase ashtu donin qytetarët e saj, ngase ishin subjekt juridik më vete. Ndërsa sot ajo e ka detyrim interesimin, pasi janë bashkëqytetarët e saj!/tesheshi.com/
