Ekzekutimi i urdhërit të Prokurorisë së Përgjithshme për arrestimin e ish-ministrit Spiro Kserës, arrestim që u krye në fshatin Derviçan të Gjirokastër, pra vendlindjen e Kserës, e pakta ka qenë një veprim i pamatur.
Ajo mund të kishte provokuar një incident diplomatik me Greqinë.
Për ta nisur nga “bishti”: nuk mund dhe nuk është e matur nisja e një operacioni të madh antikorrupsion nga një përfaqësues i minoritetit, çfarëdo të jetë ai, pasi hap një telash më shumë dhe krijon problem edhe aty ku nuk ka të tillë.
Kjo ishte e para, por thelbi është diku gjetkë. A është, apo më mirë të themi, a ishte Spiro Ksera, sinonim i dhe strumbullari i korrupsionit në Shqipëri?!
A ishte dikasteri që Ksera drejtoi për pak vjet, institucioni që abuzoi me tenderët e frikshëm të abuzimit me paranë publike?!
A ishte zoti Ksera zyrtari që kushdo që i përmendte emrin, nënkuptonte jetën luksoze dhe abuzive që ai bënte?!
Ndoshta Spiro Ksera, si Prefekt i Gjirokastrës, apo edhe minister, në punën e tij mund të ketë abuzuar me detyrën. Mund të ketë shpërdoruar fonde publike apo edhe tjetërsuar paratë e shtetit.
Por çështja shtrohet tek një operacion i madh i Prokurorisë i shpallur për të dhënë mesazhin se shteti do të çojë para drejtësisë të gjithë malukatët që me postin shtetëror kanë abuzuar aq shumë, sa nuk kanë pyetur për ligj.
Jetojnë në luks të shfrenuar dhe kanë shpërndarë pushtet korruptiv duke frenuar nismën e lirë dhe shpresën e qytetarëve se në Shqipëri bëhet shtet.
Arrestimi i Kserës u bë pak kohë pasi Prokuroria ndikoi në pafajësinë e Guvernatorit të BSH-së Ardian Fullani, i cili në perceptimin publik ishte kreu i një institucuioni ku u vodhën në mes të ditës 7 milionë USD.
Por, le ta lëmë këtë episod pasi ne nuk mund të mësojmë Prokurorinë se ç’mund të bëjë. Por nëse marrim modelin e “mani pulite”-s në Itali në vitin 1992 dhe atë të Kroacisë 5 vjet më parë, atje ndodhi diçka tjetër.
Prokurorët dërguan fletë-arresti, apo shkresë, që shpallën të pandehur kryeministra dhe ministra, që kanë marrë rryshfet dhe biznesmenët e mëdhenj që kanë dhënë rryshfet.
Arrestimet e bujshme u bënë të menjëhershme dhe jo me shkëputje kohore. Dhe ajo që ishte më e rëndësishmja, ishin nga të gjitha partitë që perceptoheshin si pjesë e sistemit korruptiv.
Por tek ne, ndërkohë që publiku ka të tjerë emra në mendje, pikërisht “dinosaurët” e abuzimit me fondet dhe paranë e qytetarëve, Prokuroria arreston në një lokal të vogël fshati, Spiro Kserën, të cilin nuk e mbrojti as partia që vetë Spiro e shpëtoi në zgjedhjet e 2009-s, duke i dhënë 2 deputetë në Qarkun e Gjirokastrës.
Dhe nga aspekti etik duket jo si një sjellje fisnike.
Pasi nuk mundet që, inagurimi i valës të bëhet me një përfaqësues të pakicave që shqiptarët realisht i respektojnë dhe kanë dhënë shembull tolerance.
Akti i Prokurorisë nuk kishte tolerancë dhe ka rrezik që pikërisht kjo të quhet si “hakmarrje” dhe të futet në raportet ndërkombëtare që mund ta akuzojnë Shqipërinë.
Edhe kjo na duhet.
A nuk ndodhi kështu me “5 minoritarët” e vitit 1995, kur një manovër politike e Berishës jo vetëm që dogji pushtetin e tij, por u bë shkas edhe për djegien e vendit në vitin 1997?!
Ndoshta dikujt mund t’ i duket ekzagjerim, por loja politike me korrupsionin mund të kthehet në boomerang dhe burim konflikti. Apo më mirë të thuhet, mund të rrëzojë që në themel besimin e publikut se ka një vullnet real dhe të sinqertë për të luftuar korrupsionin.
Nëse dita duket që në mëngjes, arrestimi i Kserës ishte një dëshmi se kjo ditë nuk do të jetë me diell… /tesheshi.com/
