Unë mendoj se debatet që çuan në valën e islamofobisë të nisur nga presidenti francez Macron për të mbuluar krizat e brendshme politike, vendi i të cilit po përballet, sjellin të mira në vetvete, edhe pse na duket se vala është thelbësisht e keqe.
Kur të hapet ky lloj regjistri, edhe nëse është ky rastin për të cilin po flasim, ka shumë gjëra që Islami dhe muslimanët do t’i thonë Evropës; Evropa do të dëgjojë shumë nga muslimanët edhe nëse nuk dëshiron. Në fakt, edhe muslimanët që flenë në neglizhencën e tyre do të dëgjojnë shumë, shumë më tepër nga ato që do t’i thuhen Evropës me këtë rast.
Kur Macron kaloi kufijtë e tij dhe tha që Islami kishte nevojë për reformë, ne ishim më të intriguar nga pyetja se çfarë dështimi po përpiqej të mbulonte presidenti i Francës brenda vendit të tij duke ngritur çështje dhe tema të tilla, sesa shqetësimi ynë për çështjet e brendshme brenda vendeve tona muslimane. Për më tepër, ky është një shembull jashtëzakonisht i rëndësishëm për ne që na zbulon se e gjithë gjuha e urrejtjes e përdorur nga disa udhëheqës evropianë kundër Islamit lidhet me problemet e brendshme me të cilat përballet kontinenti i vjetër.
Nuk ka dyshim se gjatë fjalimit të tij – në periferi të një takimi të Organizatës së Bashkëpunimit Islamik – presidenti Erdogan paraqiti një shembull të jashtëzakonshëm të asaj që ne të gjithë duam t’i përcjellim botës islame përmes fjalimit tonë për Macron. Fatkeqësisht, Organizata për Bashkëpunim Islamik është larg nga diskutimi i gjuhës së urrejtjes ose sulmeve që synojnë Islamin fare, dhe në thelb u themelua për të përfaqësuar të gjitha vendet islame, u themelua për solidaritet në mbrojtjen e Islamit, për të zgjidhur të gjitha problemet me të cilat përballen muslimanët në të gjithë botë, dhe për të ndihmuar zhvillimin e një strategjie për t’i adresuar ato. Axhenda e anëtarëve më të vjetër të kësaj organizate bazohet kryesisht në bashkëpunimin me ata që sulmojnë Islamin dhe ndalojnë marrjen e një qëndrimi të vendosur kundër tyre.
Sidoqoftë, aftësitë materiale dhe politike të botës islame janë më se të mjaftueshme për t’iu kundërvënë dhe parandaluar këto sulme. Dhe nëse disa vende të mëdha islame do të ishin bashkuar sot, unë nuk po them gjithçka, ne nuk do të kishim lënë pas dore dhe nuk do të linim të pazgjidhur çështjen e Kashmirit, Birmanisë, Sirisë, Irakut, Jemenit, madje edhe Palestinës, dhe armiqtë tanë nuk do të ishin në gjendje të fillonin gjuhë urrejtjeje dhe sulme me kaq brutalitet. ndaj Islamit dhe muslimanëve. Fatkeqësisht, askush, përveç Erdoganit, nuk kundërshtoi atë që tha Macron, duke kaluar kufirin dhe duke tejkaluar çdo masë.
Dhe nëse disa vende muslimane këmbëngulin në heshtje përpara kësaj çështje, a është për qëllimin e parimit të menaxhimit të interesit, qoftë me Francën ose me vendet e tjera të Evropës, me dëshirën për të mos prishur marrëdhëniet me ta, apo këto vende e miratojnë vullnetarisht këtë distancë me Islamin? Më thuaj, për Zotin, si do ta luftojnë vendet muslimane idenë e islamofobisë ndërsa konkurrojnë me njëri-tjetrin për të përfshirë organizatat civile islame që përbëjnë rrymat dhe lëvizjet kryesore islame në Evropë dhe Amerikë në listën e “organizatave terroriste”?
Këto vende islame marrin një pozicion që e frikëson Evropën me Islamin dhe e inkurajon atë të luftojë kundër Islamit. Për sa i përket organizatave islame për të cilat ankohet Perëndimi, ato përfaqësojnë lëvizjet islame më të rëndësishme dhe me ndikim. Të frikësosh Perëndimin me këto lëvizje do të thotë ta frikësosh atë drejtpërdrejt me Islamin, sepse ata që e bëjnë këtë nuk mund, as afër dhe as larg, të vihen në kontakt me Islamin.
Mos i kushtoni vëmendje atyre që përpiqen të shtyjnë dhe promovojnë të ashtuquajturin “Islam i moderuar”, sepse ky Islam që këta njerëz përfaqësojnë është në të vërtetë një “dëshirë për të shkatërruar Islamin”.
Prandaj, me të drejtë dua të citoj presidentin Erdogan këtu, i cili tha: “Qëllimi kryesor i manovrës nga Macron, në të cilin vendet muslimane herë e mbështesin atë me politikën e tyre të heshtjes, dhe nganjëherë drejtpërdrejt, është të lajë hesapet me Islamin dhe muslimanët. Me këto manovra, ata duan të krijojnë imazhin e një muslimani frikacak, pasiv, i cili nuk ngre zërin para padrejtësisë dhe që nuk mbart asnjë ambicie në zemrën e tij dhe asgjë më shumë se qëllimi i tyre për të luftuar terrorizmin nën maskën e luftës ndaj ekstremizmit”.
Ne mund të njohim pamjen reale të këtij modeli musliman, të cilin Evropa në të vërtetë inkurajon, në karakterin dhe veprën e Princit të Kurorës Saudite Mohammed bin Salman, i cili urdhëroi vrasjen e një qytetari të lirë të vendit të tij dhe sharrimin brutal të trupit të tij në një ndërtesë të konsullatës Saudite në Stamboll. Jo vetëm kaq, edhe për shkak të praktikave shtypëse që ai aplikon në vendin e tij, arrestimeve arbitrare dhe ekzekutimeve jashtëgjyqësore, si dhe karakterit e sjelljes së presidentit egjiptian Al-Sisi, i cili lëshoi një urdhër për të vrarë tre mijë në një ditë në mënyrën më mizore dhe brutale, në protesta paqësore, ndërsa qindra të tjerë iu nënshtruan torturave në burgje në kushtet më çnjerëzore, si dhe në karakterin e sjelljes së Bashar al-Assad-it, i cili vrau më shumë se një milion anëtarë të popullit të tij dhe zhvendosi miliona të tjerë.
Kur Macron ose Evropa ose disa vende evropiane flasin për reformimin e Islamit, ata kurrë nuk flasin për korrigjimin e praktikave të tilla çnjerëzore. Ajo për të cilën ata flasin janë muslimanët që kundërshtojnë shkeljet e të drejtave të njeriut dhe që kërkojnë liri dhe demokraci dhe të cilët flasin për mbështetjen e vullnetit të muslimanëve në lidhje me zgjedhjet e tyre të rrugës së jetës dhe të ardhmen e tyre.
A nuk është fotografia aq e qartë si hëna e plotë? Ata nuk po flasin për muslimanët që shkaktojnë vdekjen e miliona njerëzve në botën islame, të cilët po shkelin të drejtat e njeriut dhe po kryejnë masakra, tortura dhe veprime shtypëse që hedhin nderin njerëzor nën këmbët e tyre. Përkundrazi, të gjitha viktimat e kësaj praktike çnjerëzore dhe kriminale janë muslimanë. Nga ana tjetër, ata që i kryejnë këto veprime, që i mbështesin ata dhe u mbyllin sytë para tyre, po na tregojnë sot për “reformën e Islamit”.
A nuk e shihni vetë që hapja e këtyre regjistrave në këtë mënyrë është e mirë për muslimanët?! Shikoni gjithë atë kontradiktë dhe hipokrizi që del në sipërfaqe! /tesheshi.com/
