Lidhur me sulmin e ndodhur në Banjske, Kosova bëri atë që do të bënte çdo shtet tjetër i lirë dhe i pavarur me një kërcënim serioz terrorist për destabilizimin e demokracisë, rendit kushtetues dhe vënies në rrezik të jetës së qytetarëve.
Çdokush që përpiqet ta gjej fajin tek qeveria e Albin Kurtit për përballjen e Kosovës me një ngjarje të tillë, duhet cilësuar mendjengushtë në arsyetim dhe i verbër në gjykim më së paku. E për ata që ngulin këmbë si mushka se prap faji është i kryeministrit, pra i Albinit për raportin e tensionuar me fqinjin e tyre verior, Serbinë, nuk bëjnë gjë tjetër veçse një lojë të vjetër dhe të shëmtuar në përpjekjen e tyre të dëshpëruar për pak kapital politik brenda dhe jashtë Kosovës.
Ne si shqiptarë të të dy anëve të kufirit së pari duhet të kuptojmë nocionin e shtetit, vlerat e përbashkëta që ngrihet një shtet dhe respektimi i tyre mbi bazën e ndjenjës kombëtare, por edhe të kushtetutës. Sot është jetike më shumë se kurrë të nënvizohen parimet bazë për të cilat ne qëndrojmë si shtete. Pikërisht vetëm prej kësaj pikënisjeje si formë gjykimi mund të arrijmë të dalim nga streha e mpirë e ndërgjegjes kombëtare, gjë që jo rrallë herë e ka munduar vetëdijen kombëtare për të vepruar si një trup i vetëm në arenën ndërkombëtare.
Konflitet ideologjike nuk duhet të na pengojnë ta shohim qartë realitetin në sy dhe ta themi më zë të lartë atë se çfarë është e drejtë.
Kur realitetet përplasen fortë ato prodhojnë vetëm të vërteta, dhe e vërteta e kësaj historie është se Serbia nuk do të heqë dorë kurrë nga gjuha e urrejtjes, dhuna, provokimi dhe cënimi i të drejtës së Kosovës. Ne shqiptarët e njohim mirë këtë të vërtetë, por kjo nuk do të thotë se nuk mund të prekemi nga sindroma e harresës së historisë. Imuniteti i kujtesës mbrohet duke luftuar në përditshmëri me konjukturat serbe që propagandojnë zellshëm relativizimin e një prej genocideve më të rënda të Europës.
E përsa u përket ndërkombëtarëve është detyra jonë që t’ju rikujtojmë në çdo forum apo takim të nivelit të lartë se kush është Serbia në raport me të drejtën, gjë të cilën Albin Kurti duket se e ka bërë dhe po e bënë më së miri, por kjo është e pamjaftueshme nëse faktori shqiptar nuk rezonon në të njëjtin interval dhe në koherencë të plotë me njeri-tjetrin.
Aleatët strategjikë si SHBA-ja, BE-ja dhe Turqia e njohin më së miri realitetin e Kosovës, ato e kanë pranuar ta mbështesin pa asnjë kompromis Kosovën si një shtet demokratik drejtë antarësimit në NATO dhe BE.
Po ashtu edhe Serbia e njeh po aq mirë realitetin e Kosovës, forcën e saj dhe vendosmërinë për të zhvilluar dhe mbrojtur me çdo çmim vendin. Ndaj përpëlitjet e Serbisë përmes makinacioneve të dala boje të Millosheviçit bëhen me qëllimin e vetëm për të provokuar dhe për të marrë vëmendjen e ndërkombëtarëve në bisedimet me Kosovën.
Situatat e prodhuara në veri të Kosovës prej serbëve po mundohen të përdoren si mjeti më i mirë së bashku me linjat serbe të sponsorizuara në BE për të marrë në tavolinë atë që se morrën dot përmes luftës.
Në këto kushte ne duhet të rikujtojmë se Kosova ka garantuar me kushtetutë të drejtat e çdo qytetari që i përket pakicave në vend. Ndaj alibia shterp e serbëve për shkeljen e këtyre të drejtave është një tjetër manovër politike për të justifikuar sulmet terroriste.
Çmenduria e Beogradit nuk ka kufi, absurdi është sjellja më normale e qeverisë së Serbisë dhe kjo u shfaq hapur kur shpallën ditën e zisë për terroristët që vranë në krye të detyrës policin Afrim Bunjaku.
Kosova dhe Shqipëria duhet t’i përgjigjen absurdit të Serbisë me arsye, me profesionalizëm dhe të koordinuara me partnerët e tyre strategjikë. Kushtetuta e Republikës së Shqipërisë i detyron institucionet më të larta shtetërore dhe diplomatike të përfaqësojnë dhe mbrojnë qytetarët shqiptarë kudo që ata ndodhen, përfshi këtu edhe ata në shtetin e Kosovës. Tirana zyrtare duhet me patjetër të dërgojë një notë proteste në Beogradin zyrtar për sulmin terrorist në veri të Kosovës dhe medoemos duhet të intensifikojë komunikimin me Kosovën dhe ndërkombëtarët për dënimin e aktit terrorist dhe vendosjen e paqes përmes njohjes reciproke mes Kosovës dhe Serbisë.
Në fund, qëndrimet politike të kryeministrit Albin Kurti duhen lexuar me maturi dhe kujdes si në frymën e Kushtetutës së Republikës së Kosovës, si në frymën e mbrojtjes së interesit kombëtar, por edhe në frymën e një politikani që kërkon t’i jap Kosovës atë që ajo meriton, nderimin e gjakut të dëshmorëve duke mos negociuar për karrigen kryeministrore. /tesheshi.com/