Titulli sa më sipër ishte një përfundim që një prej intelektualëve të së majtës progresivë amerikane kishte zgjedhur si mënyrë për të shprehur dallimin mes votës për Donald Trump apo Joe Biden në zgjedhjet e pristshme presidenciale të 3 nëntorit.
Aty rrekej të demonstronte se pavarësisht mënxyrës të presidencës Trump, kjo nuk ishte aspak arsye për të votuar një kandidat si Joe Biden dhe kështu që më të arsyeshme shihte votën e munguar për seicilin prej tyre.
Duke mos patur për qëllim ndonjë analizë për zgjdhjet presidenciale në një vend tepër të largët si gjeografikisht ashtu dhe nga aspekti social-politik, po rikthehem në fokusin e këtij shkrimi te zgjedhjet parlamentare të ardhshme në vendin tonë.
Ajo që më ngjalli kuriozitet pas shembullit të mësipërm ishte dilema apo pyetja nëse në këto zgjedhje a do ishte e meritueshme apo e justifikuar vota për opozitën duke e parë atë si një votë kundra asaj ç’ka është bërë gabim në qeverisjen socialiste ?
Duke e parë në këndvështrimin shqiptar, mund të themi se vota në vendin tonë nuk ka qenë ndonjëherë e hedhur si votë ndëshkuese, kështu që dhe në këtë rast përgjigjen mund ta marrim vetëm pas zgjedhjeve. Ajo çka mund të bëjmë është të shohim nëse opozita e sotme i plotëson kushtet për ta shpërblyer me një votë të hedhur si penallti për qeverisjen aktuale.
Le ta nisim me pyetjen kryesore në këtë rast: çfarë qëndron në hije?
Është traditë e opozitës në disa vende që përgjatë viteve në pritje për të ardhur në pushtet, t’i prezantojë publikuk dhe me çfarë ekipi drejtues do e drejtojnë atë vend nëse vijnë në pushtet. Shembulli më konkret është ai anglez (shadow cabinet), ku ky ekip i opozitës me anëtarët e tij dublon çdo ministër të qeverisë në pushtet me pikëpamjet dhe alternativat e tij mbi çështje të ndryshme të cekura nga qeveria dhe politikat e saj.
Po të shohim tek opozita jonë, do vëmë re se ajo çka qëndron në hije nuk ka ofruar në vazhdim ndonjë alternativë të mirëmenduar prej saj për politikat kryesore të ndjekura nga qeveria në këto vite.
Mjafton të sjellim ndërmend krizën më të fundit, atë globale të COVID-19, dhe të shohim se objektivi kryesor i opozitës përgjatë kësaj krize ka qenë më shumë të sulmojë çdo vendim dhe veprim të qeverisë lidhur me këtë situatë, se sa të promovojë ndonjë ide alternative për t’u ndjekur.
Reagimet herë të qëlluara e herë të pabaza të përfaqësuesit të PD-së në këtë lëmë, B.Spahia eklipsohenin vazhdimisht nga reagimet deri diku patetike të përfaqësuesit tjetër të opozitës, atij të LSI, P.Vasili.
Mund të sjellim ndërmend dhe rindërtimin e pastërmetit ku së fundmi shohim opozitën të shfrytëzojë ndonjë person hallexhi të prekur nga kjo situatë që të deklarojë se qeveria nuk i ka ndërtuar shtëpi ende, ndërkohë që shumëkush e di se deri më tani nuk është ndërtuar ndonjë shtëpi nga qeveria, porse është një proces i gjatë në rrugëtim e sipër ku stafetën e të cilit mund ta marrë dhe opozita e tanishme nëse ajo vjen në pushtet.
Duke parë ecurinë e viteve në opozitë dhe shembujt e mëparshëm, ekziston frika se ajo çka qëndron në hije është i njëjti model që ka shoqëruar ndryshimet e kahjeve politikë në Shqipëri.
Është frika se në hije janë ende një pjesë e xhaketave të vjetra të politikës dhe në rastin e opozitës, duke filluar nga lideri i saj në hije S.Berisha e duke mbaruar me figura të pamerituara të saj si J.Gjana, Sh.Memia, e të tjerë si këta.
Gjithashtu është frika se në hije qëndrojnë ata që skanë bërë dot biznes të pisët lirshëm këto vite, ata që s’kanë trafikuar lirshëm, ata qe kanë kohë pa shfaqur injorancën lirshëm zyrave të shtetit, apo dhe frika se në hije qëndron ndonjë Lazarat apo shumë të tjerë Lazaratër (sigurisht të gjithë këto për të zëvëndësuar ato ekzistuesit).
Duke mos dashur të zgjatem, mund të konkludojmë se dhe shumëkush prej nesh po ashtu ndodhet ndoshta përballë zgjedhjes mes një Cola apo Pepsi, dhe rrjedhimisht shumëkush prej nesh mund të vendos që në këtë rast mos të votojë as partinë në pushtet dhe as hijen e saj (opozitën), duke e transformuar ndëshkimin në këtë rast jo me anë të votës por me mungesë të saj. /tesheshi.com/
