Nga Ermir HOXHA: Një dru politikës, një hu medias!

Në morinë e pyetjeve që gazetari Blendi Fevziu i drejtoi kryeministrit Rama në Opinion-in e së enjtes ishte dhe ajo mbi cilësimin e dikurshëm të Metës si “njeri që vjedh me bllok”, por që shkoi dhe e bëri president. Ishte vërtet një moment i sikletshëm për kreun e pozitës, kaluar me talentin për të sajuar aty për aty një sofizëm të sofistikuar, me të cilin “e hodhi lumin” duke e quajtur “përfaqësues të një partie të zgjedhur” dhe që gëzonte dhe statusin politik të një “presidenti PD-je”.

Por a ia ka bërë Fevziu një pyetje të ngjashme Metës duke iu referuar të kaluarës së tij si “njeri blloku”? Kurrë! Pak javë më parë, ai e pati në studio për të “n”-ën herë, tashmë si president i zgjedhur, por nuk guxoi t’i drejtohej me pyetje kaq djegëse; dhe ky është rasti për të evidentuar atë që mund të konsiderohet një bashkëfajësi e medias dhe e politikës për të gjitha zullumet që i kanë ndodhur këtij vendi në çerekshekulli. Dhe këtu është fjala për atë oligarki mediatike që, po ashtu si ajo politike, vijon të ketë sundimin e saj mbi audiencën, me dhjetë kokrra që bredhin studio më studio, ku ndokush është bërë dhe moderator, të bërë sigurisht dhe me portale, dhe e cila, e vendosur në pozitën e kritizeres, siç ia do dhe puna, nuk arrin dot të shoh te vetja morinë e paudhësive.

Është një oligarki që ka bërë e bën miliona, me paga të majme me diferenca të frikshme me vartësit e terrenit, pa dalë asnjë ditë në terren; pa u lagur, pa u pluhurosur, pa u zhuritur, pa djersirë e pa mërdhirë. Analitika e tyre përbën dhe një paradë veshjesh, grimasazh dhe stili flokësh (në rastet kur kanë). Këtë lloj oligarkie mund ta njihni dhe nga portalet me të cilat prezantohet. Janë ato pasqyrueset më të mira të asaj çfarë janë realisht, sa fals! Mëtojnë të promovojnë moral në pozicione këmbëmbajkëmbë në studio televizive, por online-t e tyre qelben nga lapërdharia e gjithfarësojshme, nga shqipja e përçudnuar dhe nga lajme të tipit “gabi”.

Për t’iu rikthyer Opinion-it të së enjtes, nuk ka se si të të mos përshtirosen shumica e përballjeve të atyshme, ku mangësia profesionale e moderimit është e ububushme. Ato, kur i ftuar është Edi Rama, janë për të ndërruar kanal, nëse përfshihesh tek mendjet normale. Duke e ditur se nuk po sheh as Çanin e as Ermal Mamaqin, i qasesh ndjekjes së përballjes me njëfarë serioziteti; kur fap, dhe në monitorin gjigand të studios moderatori servir skena “Portokallie” (nuk je përballë ekranit as për të parë Portokallinë), duke shkërmoqur gjithë atë farë skrupuloziteti solemn “për hir të të vërtetave të mëdha” që mëton se i përmban formati i emisionit, që dhe si promocion ka ecejaken e shqetësuar të themeluesit e moderatorit me këtë kauzë mbi shpinë, nga grimi në studio.

Anës së mangët profesionale i shtohet më pas dhe mangësia e theksuar morale. Mjaft kur shihet se në këtë lloj gazetarie mungon ai sens misioni që kalëron mbi profesionin, më saktë, mbi rrogëtarin e rëndomtë. Doni një provë? Akuzohet Rama si arrogant pse është shpërfillës kritikash të ardhura nga media, por vetë drejtuesi i Opinion-it e ka shfaqur ngjashëm këtë lloj arrogance duke shpërfillur kritikat që i janë bërë, dhe madje e ka mbrojtur si qëndrim, si zgjidhje, këtë raport me publikun. Këtu nuk është rasti për të denoncuar formatin e Fevziut dhe atë vetë si një “dele e zezë” e medias problematike shqiptare, por për të thënë se ajo, kupola e medias, është një “motërz” e politikës në gjithë katrahurën e tranzicionit. Motërzohet me të jo vetëm nga përfitimet, por dhe nga mënyra se si i qëndron përballë, mendjemadhësisht, pa e kuptuar, ose pa pranuar ta kuptojë se është po aq problematike sa dhe vetë politika.

Rasti më flagrant është me një tjetër personazh, me tjetër format, që nga analist kaloi dhe në pozicion moderatori (por nuk ka ende portal), që kush ka punuar në redaksi me të, më saktë, kush e ka patur shef, pasi vetëm shef ka qenë gjithnjë, pa qenë një ditë gazetar, e çmon si ndër krijesat më vulgare nga pikëpamja etike, pa llogaritur partneritetin pazarli ndër vite me politikën, që e ka bërë deri dhe pronar pallatesh. E sot, ai i kërkon llogari politikës në studion e tij në emër të një morali që kurrë nuk e ka patur.

Ka dhe më po të doni, por kaq mjafton për të thënë se tek ne as gazetaria, më saktë, kupola e saj e përthyer në panele studiosh, nuk i lë gjë mangut politikës në degradim. Diku me mungesë të theksuar profesionalizmi, e diku me boshllëqe morale, i qëndron denjësisht në krah. Do vijojë të jetë kështu derisa ajo pyetje që iu bë Ramës në Opinion mbi Metën t’i bëhet vetë këtij të fundit në të gjitha studiot që mund të gjendet: “Si munde që nga njeri me bllok në dorë të përfundosh një ditë president?” Fakti që nuk i bëhet do të thotë shumë! /tesheshi.com/