Hitleri i shkroi vizionin e tij në “Mein Kampf” dhe për të realizuar planet e tij, ai duhej të mundte Bashkimin Sovjetik. Në këtë ditë të vitit 1941 filloi pushtimi më i madh tokësor në historinë e njerëzimit.
Mbi tre milionë ushtarë u mobilizuan drejt kufijve të BRSS, për të larguar Rusinë nga Kontinenti i Vjetër dhe për të bashkuar të gjithë Evropën nën shenjën naziste.
Pasi aneksoi Austrinë dhe Republikën Çeke, dhe më pas ndau Poloninë me Stalinin, Hitleri fillimisht donte të hiqte qafe Frontin Perëndimor. Ideja ishte që Franca të kapitullonte shpejt në mënyrë që e gjithë fuqia e ushtrisë gjermane të përqendrohej në lindje dhe BRSS. Plani funksionoi.
Franca ra në më pak se dy muaj luftime dhe forcat e Wehrmacht-it po marshonin nëpër Paris në verën e vitit 1940. Britania e Madhe nuk donte të nënshkruante një armëpushim pas rënies së Francës, gjë që zemëroi Hitlerin, por ai ishte ende në gjendje të vazhdonte me planin e tij në lindje.
Kur Benito Mussolini pa sukseset gjermane, ai gjithashtu donte të tregonte pak muskuj. Ai u kërkoi grekëve që ta lejonin të vendoste një ushtri në territorin e tyre dhe kur ata refuzuan, u shpalli luftë dhe shkoi në betejë.
Një komb që ka qenë gjithmonë i keq në luftë, tani e ka dëshmuar sërish të njëjtën gjë. Forcat e bashkuara të ushtrive greke dhe britanike detyruan italianët të iknin dhe kërcënuan të pushtonin Shqipërinë. Hitleri vendosi të ndërhyjë kundër këshillës së udhëheqjes së tij ushtarake.
Kështu, nga fundi i pranverës së vitit 1940, ushtritë gjermane dhe italiane pushtuan Jugosllavinë dhe Greqinë dhe siguruan Ballkanin. Tani askush nuk mund të pengonte planin e Hitlerit për BRSS. Ndaj dhe filloi pushtimi më i madh tokësor në botë.
Operacioni Barbarossa
Ushtria u mobilizua në kufijtë e Bashkimit Sovjetik disa ditë para pushtimit. Divizionet e Wehrmacht-it u vendosën nga Rumania në Detin Baltik. Qëllimi ishte pushtimi i territorit rus në Evropë dhe detyrimi i tyre në një kapitullim të plotë ose largimi i tyre nga Kontinenti i Vjetër.
Termi “Linja A-A” u krijua dhe tregonte linjën nga qyteti i Arkhangelsk në veri deri në Astrakhan në Liqenin Kaspik, ku ushtria gjermane supozohej të arrinte gjatë luftës.
Thuhet shpesh se Stalini e ka pritur pushtimin i papërgatitur për luftë, por kjo deklaratë është e pasaktë, sepse para Luftës së Dytë Botërore, BRSS investoi ndjeshëm në ushtri dhe mbrojtje dhe rriti numrin e ushtarëve dhe pajisjeve ushtarake. Pavarësisht kësaj, në fillim të luftës dukej se Gjermania do të fitonte shpejt.
Gjermanët përdorën taktikën e rrethimit të ushtrisë armike, e cila ishte shumë e zgjuar duke pasur parasysh numrin e madh prej tre milionë ushtarësh që kaluan në territorin rus. Në fazat e para të operacionit, ata arrestuan 250,000 ushtarë rusë pranë Minskut, 300,000 ushtarë pranë Smolenskut, 650,000 ushtarë pranë Kievit dhe 700,000 ushtarë shtesë pranë qyteteve afër Moskës.
Ishte një goditje e rëndë për moralin rus. Shumë ishin në panik, shumë nga këshilltarët e Stalinit sugjeruan dorëzim ose marrëveshje me gjermanët. Megjithatë, nuk ndodhi. Konkretisht, dihet se Hitleri kishte lexuar shumë për historinë e udhëheqësve të famshëm ushtarakë, por edhe mbi Stalinin. Ai e dinte se edhe këtë herë Rusia do të fitonte vetëm kur të vinte përforcimi i saj më i besueshëm – dimri rus.
Problemi i kufirit perëndimor rus
Udhëheqja ushtarake e Hitlerit protestoi me zë të lartë kundër ndërhyrjes në Greqi. Ata i thanë se kjo vetëm do të vononte sulmin ndaj Bashkimit Sovjetik, gjë që nuk duhet të ndodhë. Ata e dinin se nuk do të kishin sukses nëse ushtria gjermane nuk arrinte në vijën A-A deri në fillim të dimrit.
Deri në dhjetor 1941, divizionet e Wehrmacht-it kishin arritur në Leningrad në veri, Moskë në qendër dhe Stalingrad në jug. Filluan rrethimet e qyteteve të mëdha, por përparimi i shpejtë i ushtrisë gjermane u ndal. Trupat ruse të vendosura në Siberi u thirrën për të mbrojtur atdheun e tyre dhe ajo ushtri dinte të luftonte në kushte të vështira dimri.
Pastaj filluan shenjat e para të humbjes gjermane. Që nga dhjetori, Hitleri pati raporte pas raportesh për ushtarë të ngrirë, tanke dhe makina të braktisura në borën e madhe dhe së shpejti raporte për disfatat e para të luftës.
Lufta në Frontin Lindor ishte pjesa më e madhe, më e keqe dhe më vdekjeprurëse e Luftës së Dytë Botërore. Deri në vitin 1945, rreth 20 milionë ushtarë dhe civilë sovjetikë dhe 9 milionë pushtues gjermanë kishin vdekur.
Në zonat e pushtuara, gjermanët e dëbuan shpejt popullsinë jo-ariane në kampe të ndryshme dhe i detyruan ata që ishin fizikisht të shëndetshëm dhe të fortë të bënin punë të rënda, dhe ata me shëndet më të dobët dërgoheshin menjëherë në dhomat e gazit.
Plani kryesor ideologjik i ripopullimit të Evropës Lindore dështoi. Pas humbjes së Betejës së Stalingradit në 1942, Ushtria Sovjetike shkoi në ofensivë dhe gradualisht i shtyu forcat gjermane nga Rusia. Ishte hera e fundit në histori që shteti rus u kërcënua dhe kjo ngjarje dikton politikën ruse edhe sot e kësaj dite.
Fakti që kufijtë perëndimorë të Rusisë janë kaq të prekshëm ndaj pushtimit mund të lidhet me ngjarjet aktuale në Rusi dhe Ukrainë. Arsyet e pushtimit rus janë sigurisht Donbasi i rëndësishëm industrial dhe depërtimi në jug, por edhe fakti që Ukraina po afrohet më shumë me Perëndimin dhe NATO-n.
Politika ruse justifikon pushtimin e Ukrainës, sepse, përndryshe, ajo mund të ekspozohej sërish ndaj një sulmi nga Perëndimi, i cili, siç do të justifikohet, ka ndodhur tashmë në 1812 dhe 1941. /tesheshi.com/
