Nga Bardha Nergjoni
Çdo ditë shumë pranë qendrës së Tiranës një i verbër me firzamonikë thyen zhurmën e automjeteve dhe të hapave të shumë kalimtarëve.
Ai quhet Ndriçim, por për ironi të fatit është i verbër. Nuk ka qenë i tillë nga lindja, por një aksident i ndryshoi tërësisht jetën, madje edhe profesionin. Ndriçim Kita niset çdo ditë nga Shëngjergji i Tiranës bashkë me një tjetër invalid për të mbërritur në këtë rrugë pranë tregut çam ku luan pjesë muzikore me firzamonikën e tij të vjetër.
Tashmë, për shkak të zhurmave ka probleme edhe me dëgjimin. Ka 15 vjet i angazhuar në Shtëpitë e Kulturës, madje thotë se i ka rënë firzamonikës edhe në një lokal në Ishëm që sipas tij është i një politikani të rëndësishëm.
Njeh Erjon Veliajn, Namik Doklen dhe e përshëndesin artistë të mëdhenj të cilët ndalen dhe e respektojnë. Nuk do që të mëshirohet për verbërinë e tij, por do që të vlerësohet nëse i jep kënaqësi muzika që ai luan.
Do të vazhdojë t`i bjerë firzamonikës; dhe në të njëjtën rrugë do të ndalet me stolin e tij për të vazhduar për 8 orë me tinguj të ndryshëm, ritmi i të cilëve shpërndahet në Tiranën e zhurmshme; dhe njerëzit e nxituar që kalojnë pranë tij dhe shpesh as nuk e vënë re që ekziston.
Historinë e tregon me pak fjalë dhe është njeriu më optimist që mund të njihni edhe pse e di që firzamonika është mbijetesa e tij, pasi ka dy fëmijë që duhet të shkollohen dhe pensioni i tij nuk mjafton.
Dilni çdo ditë në rrugë me firzamonikën tuaj?
Çdo çdo ditë. Kur koha është e përshtatshme dhe kur nuk është shi. Jemi dy invalidë nga Shëngjergji që vijmë këtu në Tiranë për të fituar pak para. Nuk dua të gënjej të them se dal për pasion pasi njeriu i bie për gjysëm ore firzamonikës për qejf, unë i kam fëmijët e vegjël, më të voglin e kam në klasën e 8-të. Djali i madh ka mbaruar gjimnazin. I doli për gjermanisht në Elbasan por nuk e çova se nuk pata kushtet ta dërgoj në shkollë. Jam munduar ta fus në ndonjë punë. Kanë nevojë ende që unë të punoj. Vetëm unë marr pensionit.
Keni lindur i verbër?
Mos më shikoni sot, por unë jam njeri i shkolluar. Kam mbaruar dhe unë fakultetin e Veterinarisë në kohën e monizmit. Kisha një aksident dhe u verbova. Ashtu desh Zoti. I hyra liceut artistik më pas. U diplomova aty, edhe një çikë me toleruan, e këtë mora zanatin e të rënit të firzamonikës. Kam punuar me Shtëpinë e Kulturës për 15 vjet.
Shoh që njerëzit janë disi indiferentë apo jo?
Jo njerëzit janë shumë fukarenj. Janë sipas asaj mundësisë së vet. Tani është bërë edhe bajat, dalin çdo lloj lypsi që nuk kanë nevojë dhe nuk janë në gjendjen për të marrë vlerësimin. Edhe nës Ii heq syzet fare dhe firzamonikën, mund të më dhurojnë lekë. Por është një diçka që për arsimin që kam, për kulturën e 15 viteve në Shtëpinë e Kulturës, mua më vjen rëndë. Më mjafton që dikush të ma vlerësojë dhe ta meritoj atë mund, sepse nuk është kollaj të rrish ulur 8 sahat kështu dhe të mbash këtë vegël muzikore, por a ka gjë pa mund.
Sa fiton një një ditë?
Në ditë të mira mund të arrij edhe 10 apo 15 mijë lekë, por llogarit që duhet të harxhoj vajte-ardhje dhe ushqim këtu pasi më ikin gjithë dita. Po edhe sikur 5 mijë lekë të kursej prap bereqavers.
E keni dëgjuar fenomenin “kupon tatimor”?
Po, e kam dëgjuar, por nuk mendoj se mua do më kërkojnë gjë mua. Pastaj, për rastin tim është në dijeni edhe Erjon Veliaj që ka qenë ministër i Përkrahjes Sociale. Unë kam punuar edhe në Ishëm si artist me aftësi të kufizuara në një lokal pronar i të cilit është një politikan i madh. Jam i njohur tek PS nga Namik Dokle e të tjerët. Ka edhe artistë të mëdhenj që më përshëndesin. Nertila Koka me flet shumë shpesh. Edhe nëna e mrekullueshme, gruaja e Agim Prodanit, Anita Take. Më respekton e më thotë je artist.
Nuk është se një monedhë është gjithçka që dua, por mjafton respekti e dashamirësia.
Do të vazhdoni t`i bini firzamonikës gjithmonë?
Sot jam 58 vjeç e sa të kem shëndet e forcë do të vazhdoj. Nga firzamonika nuk ndahem pasi është bashkëudhëtarja ime më e afërt. Ndjej kënaqësi kur të tjerët kënaqen me muzikën time dhe këtë kënaqësi dhe këtë respekt që marr shpesh do të doja ta kisha gjithmonë. /tesheshi.com/
