Këto komunitete bashkëjetojnë kundër të gjitha problemeve dhe telasheve
Ishulli i vogël i Djerbës në brigjet e Tunizisë ka të gjitha përbërësit për pushime të përsosura: rërë të bardhë me shkëlqim, ujëra të ngrohta mesdhetare, fshatra të vegjël me shtigje mazelike dhe qindra vende arkeologjike që dëshmojnë historinë e lashtë të vendit. Pas mbërritjes, shumë turistë duket se preferojnë të gjejnë një strofull nën një ombrellë të një vendpushimi luksoz përgjatë plazhit të Sidi Mahres, duke lënë pas dore disa nga bukuritë e vërtetë të ishullit.
Po të vazhdosh më thellë në brendësi, gjen tregje artizanale, tarraca të kafeneve dhe ndërtesa të rrënuara koloniale, dhe zbulon një kontrast interesant: ky vend mbetet një prej vendbanimeve hebreje më të vjetra në botë, në një vend që është 98 për qind musliman.
Sinagoga e dukshme e Ghribës në brendi të ishullit ka qenë në përdorim të vazhdueshëm për më shumë se 2 mijë vite me radhë. Njerëzit besojnë se ajo është ndërtuar rreth 500 p.e.s. nga hebrenjtë që kishin ikur pas shkatërrimit romak të Tempullit të Parë të Jerusalemit. Komuniteti u rrit gjatë inkuizicionit spanjoll, dhe më vonë nga vendet në afërsi. Përfundimisht rreth 100,000 hebrenj tashmë jetonin në Tunizi para se vendi të fitonte pavarësinë nga Franca në vitin 1956.
Sot, 1100 banorë hebrenj të përqëndruar përreth sinagogës së famshme në Djerba, janë pothuajse gjithë ajo që ka mbetur nga bashkësia që njëherë kishte lulëzuar. Por, çdo vit mijëra njerëz mbushin sinagogën blu gjatë pelegrinazhit vjetor të Lag BaOmer, i cili ndodh 33 ditë pas Pashkëve.
Pelegrinët ndezin qirinj dhe vendosin vezë të mbuluara me dëshirat me shkrim në dyshemenë e sinagogës, në gurin që supozohet të jetë nga Tempulli i Jerusalemit. Ata vazhdojnë festimin me muzikë duke luajtur për festat e kuskusit, peshkut dhe verës së fortë të fikut që është unike për Tunizinë.
Pelegrinazhi është një pikë krenarie lokale, duke konfirmuar një bashkëjetesë të praktikuar në një ishull që strehon xhami, kisha dhe sinagoga me shekuj, të vjetra. Për fat të keq, vitet e kaluara nuk kanë qenë të lehta: ngjarja u anulua në vitin 2011 gjatë revolucionit tunizian dhe u shty për më vonë. Kohët e fundit, tre sulme të mëdha terroriste që nga viti 2015 ngrenë shqetësime të sigurisë. Linjat e lundrimit dërgojnë më pak anije gjatë vitit, dhe karriget e plazhit qëndrojnë bosh në parajsën ishullore. Megjithatë, vendi sheh të ardhmen.
Këtë vit, vendi njoftoi synimin e tij për të aplikuar për statusin e lakmuar të UNESCO-s për ishullin Djerba, me qëllim që të njohë unikalitetin kulturor të sinagogës dhe pelegrinazhin vjetor, me qëllim të tërheqjes se numrit sa më të madh të pelegrinëve. Pjesëmarrja mund të jetë e ulët, por mijëra hebrenj ende udhëtojnë në ishullin Djerba një herë në vit për ngjarjen e veçantë. Çdo kohë të vitit, turistët mund të eksplorojnë diversitetin unik kulturor dhe fetar, të ulur përtej plazhit.
Përgatiti: Jeton Zenuni – /tesheshi.com/
