Nga Bardha NERGJONI
Ditët me diell janë maksimumi për artistët e rrugës në Tiranë. Zgjedhin të rrinë pranë institucioneve të artit si një lidhje interesante që sipas tyre e ka një kuptim. Kristi këndon dhe vendoset shpesh pranë qendrës multimediale tek “Myslym Shyri”, ndërsa violinistja Aida ka strehëzën e saj tek pedonalja pranë Teatrit Eksperimental. Ka raste që bashkohen dhe bëjnë një duet mjaft interesant. Janë të njohur për kalimtarët pasi tashmë e kanë afirmuar veten si artistë…të rrugës.
Kristi vjen si artist rruge pasi e ka provuar më parë në Itali, fillimisht si klloun, ndërsa Aida së fundi ka vendosur të interpretojë me violinën e saj në rrugë. Nëse qëllimi është të mbledhin sado pak para, të dy nuk e pranojnë si objektiv thelbësor por si një gjë dytësore. Paratë sigurisht që ju duhen por muzika, muzika për ta është parësore.
Ndërsa i pyet të dy shprehen se janë artistë të afirmuar por interpretimin në rrugë e shohin si një kontakt me publikun pa kosto madje shpesh me fitim.
Aida është e njohur për publikun. Ka performuar në skena dinjitoze ndërkombëtare dhe kombëtare por rrugën e konsideron një skenë dhe kalimtarët si frymëzim. “Arti në rrugë për mua është oksigjen, një pasion që merr jetë. Është emocion më vete. Violina është shoqja ime, vetja ime, pasioni im. Është ajo që më shoqëron kudo, kurdo, në çdo gjendje që jam”. Por Aida ndryshe nga çfarë mendojmë, thotë se publiku i rastësishëm është i kultivuar. I rastis ta dëgjojnë të gjitha moshat dhe i quan dëgjuesit e saj me shije të hollë.
“Preferojnë muzikën shqiptare dhe unë vazhdimisht interpretoj pjesë nga kompozitorët tanë por gjithashtu interpretoj rregullisht pjesë nga të mëdhenjtë Mozart, Shtraus, Vivaldi, etj”,- shprehet ajo. Për Aidën, të jetosh me artin nuk është rruga më e thjeshtë, madje e konsideron të kundërtën. “Unë ushtrohem 4 deri në 5 orë çdo ditë. Ku më mirë se në pedonale ku kalojnë njerëz, ndalen të dëgjojnë madje edhe nëse i pëlqen ajo që të dëgjojnë të shpërblejnë mund të ushtrosh instrumentin tënd. Njeriu që i përkushtohet artit të tij e kthen vendin në diçka abstrakte dhe nuk ka ndonjë ndryshim vendi, por janë spektatorët ata që të japin më shumë kënaqësi. Pedonalja është një rrugë shumë e rëndësishme e artit. Trotuari përballë është pentagram dhe aty ku ulen njerëzit janë notat muzikore. E kam parë për 15 vjet në rrugët e botës por nuk e kam bërë asnjëherë jashtë. Kam luajtur në skenat më prestigjoze të Londrës, në Stamboll dhe këtu në Shqipëri kthehem sa herë që e ndjej se duhet të vij”, – rrëfen Aida.
Pyetjes nëse e ka të trashëguar pasionin e saj për violinën, Aida e quan një dhuratë të Zotit. “E kam dhuratë nga Zoti se nuk është se në familjen time arti ka qenë i kultivuar. Babain e kam ushtarak në pension ndërsa nëna ka një biznes të thjeshtë. Kam 30 vjet që merret me muzikën, pra pak pasi kam lindur”.
Aida, në fakt ka planet e saj kryesisht për interpretim në dy kolona zanore. “Kam realizuar së fundi muzikën e filmit “Tetë” me metrazh të shkurtër, i prezantuar në “Tirana Film Festival”. Po kështu kam në plan një bashkëpunim me një regjizore nga Kosova që më ka kërkuar të realizoj një tjetër kolonë zanore”.
Por Aida ka së fundi një partner në artin e rrugës. Ata shfaqen herë pas here bashkë dhe e kanë interpretimin një kënaqësi maksimale. “Ky bashkëpunim ka ardhur nga Kristi dhe më pëlqeu si ide. Kemi rreth një vit që në shumicën e rasteve performojmë së bashku. Ai këndon këngët hit dhe unë e shoqëroj me violinë”.
Ndërsa Kristi që të gjithë e kanë parë edhe nën maskën e Xhon Lenon e quan fat njohjen dhe bashkëpunimin me Aidën. Ai argëtohet në maksimum dhe bashkë i japin ritëm dhe emocione pedonales së Tiranës.
Të dy e duan shumë artin që bëjnë por kanë edhe një qëllim që nuk e shprehin. Hapin çantat e instrumentave dhe presin që me artin e tyre të marrin vëmëndje dhe pak para me të cilat jetojnë. Çuditërisht ata që dhurojnë janë më të shumtë sesa për ata që kërkojnë lëmoshë.
Shqiptarët e duan artin dhe madje me aq sa mundet e vlerësojnë. Këta dy artistë jetojnë me artin e tyre në rrugë dhe çdo ditë e më shumë shikohen me admirim pasi kanë thyer tabutë dhe me artin e tyre transmetojnë emocione përtej zhurmës së besdisëshme të një metropoli në zhvillim. /tesheshi.com/
