Qeveria e Republikës së Kosovës e udhëhequr nga Kryeministri Ramush Haradinaj u betua më 9 shtator 2017 si rezultat i një kompromisi të vështirë duke u varur tërësisht nga lista serbe e që në realitet janë dorë e zgjatur e politikes së Beogradit kundër Republikës së Kosovës, është e përbërë nga 21 ministri në të cilat deri më tani janë emëruar mbi 72 zëvendësministra, duke i shkaktuar një kosto jashtëzakonisht të madhe buxhetit të shtetit.
Vendimi i parë i kryeministrit të Kosovës që mori ishte shkarkimi i komisionit për demarkacionin me Malin e Zi që Qeveria e kaluar e kishte emëruar, duke mos respektuar asnjërën nga dispozitat e përcaktuara në Ligjin për Kontrollin dhe Mbikëqyrjen e Kufirit Shtetëror dhe rregulloren e saj mbështetëse. Sipas ligjit, anëtarët e Komisionit mund të shkarkohen nga Qeveria vetëm nëse janë dënuar nga gjykata kompetente, si dhe me kërkesë të institucionit që ka emëruar anëtarët ose vetë Komisionit. Pastaj emërimi i komisionit të ri që si udhëheqës u emërua ish deputeti dhe profesori Universitar Shpetim Bulliqi, një tjetër vendim kontrovers ishe edhe shkarkimi i anëtarëve të Agjencisë se Akreditimit nga i cili fituam edhe përjashtimin nga European Quality Assurance Register for Higher Education (EQAR).
Qeverisja e Kryeministrit Haradinaj ka marr edhe disa vendime pozitive që me vite kanë qenë të deponuara në sirtarët e Qeverisë, është fjala për Ligjin për Prishtinën si kryeqytet dhe kalimin e pronësisë se pallatit te rinisë nga Agjencia Kosovare e Privatizimit në pronësi të Komunës së Prishtinës, pra vendime të mirëseardhura për qytetarët e Kosovës e posaçërisht qytetarët e Prishtinës.
Efektet e vendimeve negative janë shumë evidente, pas shkarkimeve të bordeve dhe komisionit për demarkimin e kufirit dhe një Qeverie të madhe, ai ka marr edhe disa vendime tejet diskutabile dhe aspak të pranueshme për masën e gjerë.
Vendimi i faljes së borxhit për ambalazhuesit e ujit, buxhetit të shtetit i kushtoj hiç me pak se 51 milionë euro, mirëpo ky vendim është shfuqizuar nga vet kryeministri si pasojë e presonit të shoqërisë civile dhe qytetarëve të Republikës.
Rritja e pagës vetes dhe vartësve të vet ka shkaktuar reagim të ashpër si në parlamentin e Kosovës dhe qarqet tjera të ndryshme, Kryeministri është thirr në interpelancë lidhur me ketë vendim, pastaj Agjencia kundër korrupsion kishte rekomanduar të shfuqizohet vendimi sepse bie ndesh me ligjin, dhe se fundi disa nga deputetet e kuvendit dërguan edhe në Gjykatën Kushtetuese për të vërtetuar ligjshmërinë e ngritjes së pagës, e që janë në pritje të vendimit nga ana e kushtetueses.
Buxhetit të shtetit vetëm zëvendësministrat me asistent dhe shoferet e tyre i kushtojnë Kosovës rreth 4,147,400 € në vit ose për një mandat 4 vjeçar hiç më pak se 16,588,800 €, Ministrat janë në hall me sistemimin e tyre jo rrallë herë kanë pas edhe konflikte verbale mes vete, thjesht nuk i zë hapësira, kjo është edhe pasoj e një koalicioni të madh, me mbi 22 parti politike dhe duhet me rehatua shumë militant partiak.
Pastaj ndarja e 500 mijë eurove për manifestimin e ditëve për Skënderbeun, përderisa 270 mijë qytetar kosovarë janë në asistencë sociale me vetëm 70 euro në muaj, me një papunësi rreth 35% dhe me një varfëri ekstreme.
Ndarja e një fondi për ish luftëtarët dhe familjet e tyre në rastin e Kumanovës ka ngjallur reagime nga shumë kush në Kosovë përderisa Kosova ka ligje të rrepta që sanksionojnë çdo veprim që nxit një qytetar të luftoj jashtë vendit, personalisht mendoj se ata luftëtar janë ra pre e mashtrimeve dhe mendoj se janë krenaria e vendit, mirëpo pse ka nevojë Qeveria të ndaj mjete për ta përderisa ata konfliktin e kishin jashtë territorit të Kosovës, kjo mund të nxisë edhe reagime nga ana e Maqedonisë dhe aktualisht më shumë se kurrë kemi nevojë për fqinjësi të mirë a dashtë të hyje se a kanë pas të drejt trimat e Kosovës a jo.
Gjuajtja me armë nga ana e Ministrave dhe mbështetja e Kryeministrit tregon për një mos pjekuri të tij, shumë qartë e ka përcaktuar Kushtetuta e Republikës së Kosovës lidhur me posedimin e armeve, andaj edhe ka dhënë një mesazh negativ për rinin e vendit, kjo rini ka nevojë që t’i flitet për bashkëjetesë, për mos me e shkel ligjin, për integrime evropiane, jo për kallash e revole.
Kosova ka nevojë për sundim të ligjit, luftim të korrupsionit, thithjen e investimeve të huaja, cilësi në arsim, luftim të nepotizmit, informalitetit, e haraçit, thjesht qytetaret janë ngop me premtime e bërje të Kosovës Zvicër. /tesheshi.com/
