Nga Bardha Nergjoni
Të gjithë e njohin Monçen e jo vetëm në Gramsh ku ai gjallëron jetën artistike. Sepse ai e ka treguar se di të bëjë humor edhe në aktivitete të tjera konkuruese ku edhe ka marrë çmime. Është vetëm 26 vjeç por tashmë shkruan, aktron dhe bën regjizorin në Pallatin e Kulturës në Gramsh.
Modeli i tij është Cekja i Beratit, me të cilin madje kanë bashkëpunuar dhe komunikojnë shpesh duke u prezantuar me humor të përbashkët. Quhet Edmond Osmani, por Monçe i thërrasin; dhe mjafton të artikulohet ky emër në Gramsh, që më pas të vijojnë të qeshurat.
Ata që e kanë zbuluar qysh në klasën e tretë kanë qenë njerëzit më të zellshëm të artit në Gramsh. Edmondi donte të bëhej këngëtar, një dëshirë kjo që e lidhte me të ëmën këngëtare e cila u nda nga jeta kur ai ishte i mitur. Humorin e zbulon më pas dhe nga ajo kohë nuk u shkëput më.
Janë me dhjetra role të interpretuara, nga të cilat edhe personazhe femërore; shumë vlerësime në gara ku ka marrë pjesë, dhe ajo çfarë e dallon është si ai prodhon humor dhe si libretist, pasi i shkruan vetë pjesët duke u nisur nga realiteti i përditshëm. Gramshi e ka krenari por ai do të dalë përtej, do të arrijë të jetë dikushi në fushën e humorit edhe pse nuk ka studiuar aktrim.
Në pak fjalë, Monçja tregon jetën e tij, çfarë ka sjellë në jetën artistike të Gramshit dhe përtej si dhe ëndrrat e tij.
Si e keni nisur rrugën e humorit?
Në fakt dëshira ime ishte të bëhesha këngëtar, por për fat të keq nuk kisha zë, ose siç më thoshte edhe kompozitori Dritan Lumshi, sot dirigjent në Teatrin e Operas dhe Baletit, kisha zë gomari. Në të gjithë korin vetëm një zë stononte, saqë një ditë duke stonuar më thanë se duhet të gjeja një kurs tjetër se nuk isha për atë punë.
Ika i mërzitur në shtëpi dhe mbaj mend që nëna më ka qetësuar se po ktheja shtëpinë përmbys duke më thënë se do gjenim një kurs tjetër. I inatosur vendosa të mos e shikoj me sy Pallatin e Kulturës. Por pas disa ditësh duke luajtur me shokët e lagjes aty pranë e duke bërë shaka, më afrohet në burrë me vetulla të trasha dhe me një zë që të bënte për vete më thotë: Mondi hajde pak tek xhaxhi, ke dëshirë të dalësh në skenë? I them që kam pasur, por nuk kam më, ndërsa ai me aftësinë e tij arriti të më fuste në Pallatin e Kulturës. U futa tek grupi i estradës dhe ai që e arriti këtë gjë ishte regjizori i pallatit, Shaban Kllogjri. Kam qenë një fëmijë mistrec dhe po të mërzitesha nuk kishte njeri që më zbuste.
Kanë thënë që keni talent dhe kush e ka zbuluar dhe mbështetur talentin tuaj?
Kur kam dalë për herë të parë në skenë kam qenë në klasën e tretë dhe roli im i parë ka qenë i Cekes së Beratit. Nga atëherë nuk i jam ndarë skenës dhe do të vazhdoj, pasi jam i dashuruar me këtë art të bukur. Vazhdimin jo vetëm që e kam passion, por e kam edhe amanet nga nëna ime që të mos heq dorë nga pasioni im.
Ju jo vetëm jeni humorist, por edhe e shkruani vetë humorin. Sa ju ka ndihmuar kjo dhe mendoni vetëm humorin apo preferoni edhe role të tjera?
Pas daljes në pension të regjizorit Shaban Kllogjri pjesët humoristike i shkruaj vetë. Në vitin 2011 më besojnë detyrën e regjizorit të Pallatit të Kulturës në rrethin e Gramshit. Është një detyrën e e vështirë por unë e pëlqej shumë dhe gjithashtu veten e gjej shumë në aktrim, jo vetëm në role komike por edhe në role të tjera të artit dramatik.
Si e shikoni të ardhmen tuaj?
Dua të provoj veten në spektakle të mëdha. Do kërkoj mundësinë time të tregoj atë që di të bëj. Është e vështirë por unë nuk do të dorëzohem.
E ardhmja e Monçes
Skënder Lumshi, drejtor i Pallatit të Kulturës dhe përgjegjës i muzikës në Gramsh thotë se Mondi është e ardhmja e aktrimit për Gramshin dhe nëse do të ketë vullnet, do të shkojë shumë më lart duke bërë humor edhe në nivel kombëtar. “Ka vullnet dhe ka talent, dy cilësi që një i ri duhet ti ketë për t`u bërë dikush. Mondi është kërkues ndaj vetes dhe është në dorën e tij për të vazhduar në rrugën e artit. E ka nisur herët qysh në fillore dhe ka marrë pjesë në dhjetra aktivitete, festivale dhe festime që janë organizuar ndër vite. Ka marrë disa çmime dhe tashmë ka një pozicion që i jep mundësi të krijojë dhe interpretojë. Ai gjithashtu në përpjekje të krijojë grup të aftë për të bërë pjesë teatrale”.
Ndërkohë, sa i përket jetës artistike në Gramsh, Lumshi shprehet se është e vështirë të vazhdojë jeta artistike në një zonë si Gramshi ku shumë artistë preferojnë të largohen duke sjellë shembullin e të vëllait, Dritan Lumshi, dirigjent në Teatrin e Operas dhe Baletit, apo tenori i mirënjohur Armaldo Kllogjri.
“Edmondi është vazhdimi i traditës dhe ne e mbështesim që ta ruajmë e ta zhvillojmë. Në Gramsh arti është amator dhe është shumë e vështirë të përzgjedhësh, ta organizosh dhe të prodhosh art. Mondi po e bën shumë mirë dhe ne kemi arritur të marrim disa çmime. Po kështu në fushën e folklorit jemi nderuar në festivalin Oda Dibrane, jemi vlerësuar në festivalin e Gjirokastrës me çmime speciale dhe kemi triumfuar në shumë maratona”.
Duke i uruar suksese aktorit më të ri, Lumshi jep vetëm një këshillë që ai të vazhdojë në rrugën e artit dhe të mësojë shumë pasi vërtet arti është i bukur por edhe i vështirë për të arritur suksesin e merituar. /tesheshi.com/
