Ka shumë njerëz enigmatikë në histori, jeta e të cilëve është e rrethuar me mister, njerëz për të cilët ndoshta nuk do ta njohim kurrë të vërtetën e tyre.
Më poshtë janë pesë raste më të famshme.
Njeriu me maskë hekuri
Emri dhe madje pamja e tij nuk u zbuluan kurrë, dhe në histori ai mbeti i njohur vetëm si “Njeriu me maskë mekuri”, ose ndryshe si “Numri 64389000”.
Njeriu me maskën e hekurt ishte një i burgosur në burgun famëkeq të Bastilles në Francë. Të dhënat e tij janë burimi më i rëndësishëm dhe i besueshëm i informacionit në lidhje me menaxhimin dhe administrimin e Bastilles gjatë mbretërimit të Louis XIV.
Karakteri enigmatik identiteti i të cilit ishte fshehur nën një maskë hekuri u bë një legjendë, si dhe subjekt i shumë miteve dhe spekulimeve, më e popullarizuara e të cilave është se ai ishte në të vërtetë vëllai binjak i Louis XIV. Cilado qoftë e vërteta e vërtetë, shumica e historianëve pajtohen se ai ishte një figurë shumë e rëndësishme. I burgosuri fatkeq vdiq më 19 nëntor 1903 dhe u varros me emrin Marchiali.
Kaspar Hauser
Më 26 maj 1828, një djalë me origjinë të panjohur u shfaq në rrugët e Nurembergut, Gjermani, duke mbajtur vetëm një letër drejtuar Kapiten von Wessenig (i cili ishte në krye të kalorësisë).
Autori anonim i letrës shkruante se djali u rrit në një qelë të vogël dhe nuk kishte parë kurrë një qenie tjetër njerëzore dhe se ai kishte mësuar të lexonte dhe të shkruante, si dhe besimin e krishterë, megjithëse nuk u largua kurrë nga shtëpia. Në letër thuhet gjithashtu se dëshira e djalit është të jetë një kalorës.
Pasi filluan të qarkullonin thashethemet se Kaspar ishte në të vërtetë Princi i Baden, i cili mendohej se kishte vdekur, djali u vra në mënyrë misterioze (pësoi një plagë me thikë). Origjina e tij e vërtetë mbetet një sekret edhe sot e kësaj dite.
Imzot Chouchani
Imzot Chouchani është pseudonimi i një mësuesi anonim dhe misterioz hebre që mësoi një numër të madh nxënësish shumë të vlerësuar. Dihet shumë pak për Chouchani, përfshirë edhe emrin e tij të vërtetë.
Fillimet e tij, si dhe e gjithë jeta e tij, ishin një sekret i ruajtur fort. Edhe në memorialin i tij lexohet: “Rabini i mençur Chouchani. Lindja dhe jeta e tij janë vulosur në një enigmë. ”
Nuk ka ndonjë shkrim të njohur që Chouchani la pas, por ai la një trashëgimi shumë të fortë intelektuale përmes nxënësve të tij. Prej tyre dihet që Chouchani kishte një njohuri të gjera rreth shkencës në përgjithësi; matematikës, filozofisë dhe veçanërisht Talmudit.
Bérenger Saunière
Bérenger Saunière ishte një prift katolik romak në fshatin francez Rennes-le-Château deri në 1909, kur dha dorëheqjen. Nga 1909 deri në vdekjen e tij në 1917 ai ishte një prift i papaguar (një prift i pavarur pa famulli, i cili nuk merrte asnjë rrogë nga kisha).
Pa ndonjë para, ai në një farë mënyre arriti të menaxhonte dhe të restauronte kishën e tij të vjetër, dhe papritmas ai ndërtoi një vilë të madhe luksoze dhe filloi të shpenzonte një pasuri të madhe… Shumë pretendojnë se Saunière gjeti dokumente historikisht të rëndësishme që i sollën pasuri të madhe brenda natës dhe u bë është gjithashtu subjekt i legjendave dhe miteve të shumta, shumë prej të cilave përfunduan në bestsellerin e Dan Brown “Kodi Da Vinçi”. Bérenger Saunière madje është e lidhur me historinë e Gralit të Shenjtë, pasi disa teoricienë besojnë se ishte ai që e gjeti atë.
Nga ana tjetër, thuhet se Saunière ishte një mashtrues i zakonshëm që abuzoi me statusin e tij si prift nga njerëzit që i dërgonin para me postë për të shërbyer meshën për ta. Një gjë është e sigurt, megjithatë, jeta e Bérenger Saunière është e rrethuar nga misteri dhe mite të shumta dhe legjenda.
Legjenda e fëmijëve të gjelbër nga Woolpit
Në shekullin e 12-të, në fshatin Woolpit në Suffolk, MB, u shfaq një vëlla dhe motër që kishin lëkurë të gjelbër dhe flisnin një gjuhë krejt të panjohur. Askush nuk e dinte nga vinin, dhe ata nuk pranuan të hanë asgjë përveç guaskave.
Djali mbeti i dëshpëruar dhe shpejt ndërroi jetë. Vajza mbeti mirë me shëndet, dhe përfundimisht filloi të hante ushqime të tjera dhe humbi ngjyrën e gjelbër. Kur mësoi anglisht ajo shpjegoi se vinte nga Land of St. Martin , i cili ishte një vend i errët sepse dielli kurrë nuk lind atje. Ajo pretendoi se ajo dhe vëllai i saj po ruanin një tufë delesh nga babai i tyre kur filluan të ndiqnin lumin dhe dritën, e papritmas dëgjuan tingullin e një këmbane – dhe u gjendën në Woolp.
Deri më sot, askush nuk e di origjinën e vërtetë të atyre “fëmijëve të gjelbër”. /tesheshi.com/
