Në filma, në koncerte apo mitingje, masa e njerëzve vrastare duket gjithmonë e njëjta: një tufë me njerëz që vrapojnë në drejtime të paditura, të hutuar dhe të frikësuar duke shkelur këdo që i del përpara.
Në realitet është e kundërta: në fakt masat e njërëzve në panik kanë gjithmonë një drejtim të caktuar dhe mjafton të ndjekësh drejtimin e shumicës për të dalë i gjallë nga koncerti apo mitingu.
Në vitin 1979 në një koncert të “The Who” vetëm dy dyer qenë të hapura nga 16 të tilla. Gati 11 veta ndërruan jetë nga asfiksimi.
Kjo ndodh për arsye se mungesa e ajrit, prania e shumë njerëzve që si rrjedhojë sjellin shumë frymë si dhe ngjeshja e mushkrive për shkak të ngjeshjes trupore mund të sjellë vdekje të menjëherëshme. /tesheshi.com/
