Megjithëse nuk ka dhënë drejtësi, institucionet e gjyqësorit në Shqipëri janë marrë shpesh me pastrimin e imazhit të disa krerëve të institucioneve që kanë kërkuar vënien e së drejtës së tyre personale në vend.
Edhe në rastin e fundit, ish-Guvernatori Fullani ka hedhur në gjyq parlamentin për shkarkimin e tij. Por ky nuk është rasti i vetëm, pasi ai është kreu i tretë i institucioneve të larta që hedh në gjyq organin më të lartë të shtetit. Dy të parët ia dolën vetem në letër.
Padia e ish-Guvernatorit të Bankës së Shqipërisë në Gjykatën Administrative kundër Kuvendit dhe Këshillit të Mbikqyrës të BSH pritet të vendosë dy gjëra.
Ose cilësimin të paligjshëm të vendimit të Kuvendit për shkarkimin e Ardian Fullanit dhe automatikisht rikthimin e tij në detyrë, ose cilësimin si të ligjshëm të vendimit dhe në një farë mënyre e delegjitimon vendimin e gjykatës së shkallës së parë.
Nëse ndodhë e para, shtrohen disa pikëpyetje, të cilat lidhen me precedentë të tjerë në shtetin shqiptar, të cilat kanë mbetur si të tillë vetëm në letër.
Bëhet fjalë për rastin kur dy kryeprokurorët e Republikës, përkatësisht: Arben Rakipi dhe Theodhori Sollaku paditën Kuvendin për shkarkimet e tyre: Rakipi në 2002-shin dhe Sollaku në 2007-ën.
Në të dyja rastet Gjykata Kushtetuese i ka cilësuar vendimet e Kuvendit si joligjore dhe ka vendosur kthimin në punë të dy Prokurorëve të Përgjithshëm.
Gjykata Kushtetuese e cilësoi si kalim kompetencash vendimin e Parlamentit. Në fillim u dha vendimi për Arben Rakipin i cili u cilësua si ndërhyrje politike.
Mirëpo ata asnjëherë nuk u kthyen në punë, pasi ishin emëruar nga Kuvendi Kryerprokurorë të tjerë. Kuvendi, nuk e miratoi kurrë asnjë prej dy vendimeve të Gjykatës megjithëse një kryetar i tij dha dorëheqjen pas sentencës së Kushtetueses për Arben Rakipin. Namik Dokle u largua në shenjë proteste, sepse është rrëzua vendimi i sovranit. Edhe 4 vjet më vonë, Gjykata Kushtetuese bëri të njëjtën gjë me Theodhori Sollakun, të cilin Bamir Topi e shkarkoi pas kërkesës së Berishës dhe emëroi Ina Ramën si Kryeprokurore.
Megjithatë me vendimet përkatëse dy individët që kishin hedhur në gjyq parlamentin për institucionin morë rrogën e kryeprokurorit për një farë kohe.
Pra një vendim gjykate nuk zgjidhi asgjë në institucion për të vënë të drejtën. Dhe e drejta ka dy anë: njëri e ka gabim dhe tjetri ka vepruar në përputhje me ligjin.
Por vetëm se rregulloi apo tentoi të mos prishë imazhin e krerëve të isntitucioneve. Edhe në këtë rast, kur të shqyrtohet vendimi për Fullanin ka gjasa që sërish të merret një vendim për të mos prishur figurën e ish-guvernatorit, ndërkohë që drejtësia nuk ka vendosur se kush është fajtor për vjedhjen e 7 milionë dillarëve nga thesari i shtetit.
Nëse gjykata rrëzon Kuvendin Guvernatori i Bankës nuk mund të kthehet por ka gjasa që shteti të paguajë dy Guvernatorë dhe të njohë po dy: një në detyrë dhe një që duhej të ishte në detyrë.
Drejtësia bëri vetëm makiazhin e dy zyrtarëve dhe jo vendosi se kush duhet ndëshkuar për shkelejn e ligjit. Po me Fullanin si do të ndodhë?! Nëse ai rikthehet në detyrë çdo të bëjë mazhoranca që provokoi furtunën për vjedhjen kolosale në thesarin e shtetit?!
/tesheshi.com/
