Beteja më kuptimplotë politike pas fitores së Donald Trump si president i SHBA-së ka qenë ajo për bashkinë e Nju Jorkut, metropolit më të rëndësishëm të botës, qendrën e njohur financiare, politike, kulturore por edhe ndërkombëtare për shkak të selisë së Kombeve të Bashkuara.
Në këtë betejë është rrëzuar plotësisht ajo atmosferë apo mjedis që spin-doctor-ët e Trump mbollën një vit më herët: ndarja dhe urrejtja ndaj amerikanëve.
Për herë të parë pas mbi 30 vjetësh është rizgjedhur për një mandat të dytë një kryebashkiak demokrat, Bill de Blasio, një italian me origjinën e tij familjare, por i martuar me një grua hispanike.
Dhe e gjithë fushata e de Blasio-s, i cili ka hipotekuar mundësinë për të konkurruar Trump në vitin 2020 për president të SHBA-së, është bërë mbi të kundërtën e asaj ç’ka u mboll një vit më parë.
De Blasio e bazoi fushatën e tij mbi emigrantët, atmosferën e trajtimin të tyre si qytetarë të barabartë, si pjesë e Nju Jorkut modern.
Prej një viti de Blasio, në një fjalim emblematik ku si sfond kishte një grup të madh emigrantësh, shumica e tyre muslimanë nga vendet e Lindjes së Mesme dhe të Afrikës, i bëri të ditur presidentit të SHBA, që NYPD, policia e famshme e Nju Jorkut nuk do të zbatonte asnjë mandat federal për të deportuar emigrantët.
Kjo fushatë e detyroi palën tjetër pra, Trumpin dhe republikanët e tij që të zgjidhnin sërish një bijë emigrantësh, Nicole Malliotakis, me baba grek dhe nënë kubane që të garonte ndaj Bill de Blasios.
Zgjedhjet ishin një triumf për de Blasion dhe një disfatë për Trump, i cili mori një mesazh të fortë nga qyteti i tij, ku ai zhvilloi perandorinë ekonomike dhe të imazhit që e sollën që të zgjidhej president.
Menjëherë pas zgjedhjes, de Blasio i ka lëshuar një sfidë Presidentit të SHBA. “Nju Jorku i ka dërguar një mesazh Shtëpisë së Bardhë, që nuk mund t’i kthesh shpinën vlerave të qytetit tënd, sepse përndryshe do ta kesh përballë”.
Një mesazh i fuqishëm i ardhur edhe pas sulmit terrorist të një emigranti nga Uzbekistani, që shtypi me kamionin e tij kalimtarë të rastit, atentat, i cili u duk se ndodhi pikërisht për t’i prishur fitoren de Blasios, por nuk ndodhi ashtu.
Prej një viti, kryebashkiaku e ka ndërtuar filozofinë e tij me të kundërtën e mesazhit të Trump. Kur ai sulmoi muslimanët dhe emigrantët, de Blasio i mblodhi rreth vetes duke premtuar më shumë integrim, më shumë respekt për të gjitha kulturat, besimet fetare por edhe etnive të ndryshme.
Në kulmin e gjuhës kundër shamisë, de Blasio emëroi oficere policie në Nju Jork të mbuluara me shami. Madje doli vetë në tubim me një pankartë ku shkruante: “Unë jam një musliman”.
Nuk është rastësi që në një metropol si Nju Jorku me mbi 8.5 milion banorë gati 38% e banorëve të tij janë emigrantë dhe ndaj edhe rezultati erdhi natyrshëm.
Por përveç një beteje politike dhe kulturash, Nju Jorku ishte edhe një përplasje e vogël që na vjen pranë neve si shqiptarë.
Garuan përballë një italian dhe një greke dhe në pjesët etnike që përbëjnë këto grupe u ndje si një betejë për të fituar njëri apo tjetri lob, që gjithsesi janë të rëndësishëm në politikbërjen amerikane.
Si de Blasio ashtu edhe Malliotakis janë gjysëm hispanikë, por në Nju Jork kjo u pa edhe si një betejë italo-greke, ku në fund fitoi kryebashkiaku shtatlartë, i cili kur takoi Edi Ramën në vitin 2016 në selinë e bashkisë së Nju Jorkut, u duk se ishte edhe më i gjatë se ish-kryebashkiaku i Tiranës-sot Kryeministër i Shqipërisë.
Demokratët e kanë bastion të tyrin Nju Jorkun kur bëhet fjalë për zgjedhjet presidenciale, pasi gjithmonë kanë fituar ata në zgjedhjet prej shumë vitesh, por për bashkinë është një betejë ndryshe, që një republikan si Rudy Guliani, një trumpist i bindur kishte qëndruar për dy mandate në krye të bashkisë.
Ndaj politikisht fitorja e Nju Jorkut është edhe një ringjallje e demokratëve pas humbjes së hidhur me Hillary Clinton.
Përveç bashkisë së Nju Jorkut, demokratët fituan edhe Guvernatorët e Virginia-s dhe Neë Jersey-t, por ajo e Nju Jorkut ishte më e zhurmshmja dhe më sinjifikativja në mesazhin që dha, pasi kishte shumë dimensione.
Por ai më i rëndësishmi ishte natyrisht dimensioni i integrimit dhe jo i dëbimit, një fushatë kundër frymës raciste dhe gjuhës së urrejtjes.
Realisht në Nju Jorkun e tij, Donald Trump humbi paq, duke parë t’i rrëzohej e gjithçka ai mbolli një vit më parë… /tesheshi.com/
