19-vjeçari, i veshur me një uniformë shkolle – një këmishë bojë qielli dhe pantallona të shkurtra bermude blu blu – qëndron në një klasë plot me nxënës që janë të paktën gjashtë vjet më të rinj se ai. Por kthimi në shkollë e bëri atë të lumtur. Vitin e kaluar, ai luftoi për të siguruar jetesën si taksist me motoçikletë, kur vuri re 50,000 dollarë – në kartëmonedha amerikane dhe liberiane – të mbështjella në një qese plastike në anë të rrugës. Ai mund të merrte lehtësisht ato para që do t’i ndryshonin jetën. Por ai ia dha tezes së tij për ruajtje dhe kur dëgjoi pronarin e vërtetë në radion kombëtare që lutej për ndihmë për të gjetur paratë, Emanueli e kontaktoi.
Disa e tallnin për ndershmërinë e tij, duke thënë se do të vdiste i varfër, por veprimi i tij dha rezultat – ai u arsimua në Institutin Riks, një nga shkollat më prestigjioze në Liberi. Presidenti liberian George Weah i dha atij 10,000 dollarë dhe pronari i një media lokale gjithashtu e shpërbleu me para. Pronari i parave të gjetura dhuroi mallra me vlerë 1500 dollarë. Mbi të gjitha, dhe ndoshta më e rëndësishmja, reagoi kolegji në SHBA, i cili i ofroi bursë të plotë kur të mbaronte shkollën e mesme, shkruan BBC.
Ai tani është i fokusuar në edukimin në Ricks, një shkollë me konvikt e themeluar 135 vjet më parë për elitën e shoqërisë liberiane, e cila vjen nga skllevërit e liruar, themeluesit e vendit. Ndërtesat e saj dykatëshe ndodhen në një kampus të bukur vetëm gjashtë kilometra larg bregut të Atlantikut.
“Më pëlqen shkolla, jo për shkak të emrit të Ricks dhe asaj që ajo përfaqëson, por për shkak të disiplinave të tij akademike dhe morale,” tha Emmanuel për BBC News, duke qeshur dhe duke luajtur me jakën e këmishës ndërsa fliste.
Ashtu si shumë fëmijë liberianë nga zonat e varfra, ai la shkollën kur ishte 9 vjeç për të fituar para për të ndihmuar familjen e tij. Kjo ndodhi menjëherë pasi babai i tij ndërroi jetë, kështu që Emmanueli shkoi të jetonte me tezen e tij. Vetëm pak vite më vonë ai u bë taksist me motor. Pas një periudhe kaq të gjatë pa arsim, ai ka nevojë për mbështetje shtesë në shkollë.
Kur Emmanueli hyri për herë të parë në klasën e gjashtë, ai u ndje pak inferior.
“Ai nuk mund të përgjigjej në klasë, por ne punuam ditë pas dite për vetëbesimin e tij”, shpjegoi një nga mësueset e tij, Tamba Bangbeor.
Ajo thotë se Emanueli ka ardhur me njohuri modeste, por ka marrë mësime shtesë, gjë që e ka ndihmuar. Tashmë ka gjashtë vite të shkollës së mesme përpara dhe kur të mbarojë do të jetë 25 vjeç. Por ai nuk e shqetësohet për diferencën e moshës me shokët e klasës dhe thotë se janë miqtë e tij.
Emanuel thotë se e shijon jetën në konvikt.
“Është një mënyrë për të mësuar të jetosh vetëm një ditë”, shtoi ai.
Duke parë nga e ardhmja, dëshira e tij është të studiojë kontabilitet në universitet për t’u më përgatitur e ndihmuar në përdorimin e duhur të parave të vendit. Maturia dhe ndershmëria e tij janë parë si shembuj për t’u ndjekur në një vend ku akuzat për korrupsion janë të përhapura dhe ku zyrtarët shpesh akuzohen për vjedhje të fondeve shtetërore. Duke komentuar sesi disa njerëz e tallnin për kthimin e parave, ai pranon se mund t’i kishte përdorur për të përmirësuar gjendjen e tij financiare, por kjo nuk do t’i jepte kurrë mundësinë që ka tani.
Emanuel falënderoi Zotin që e shpërbleu.
Ai është mirënjohës edhe ndaj prindërve, pasi siç thotë, ata e kanë mësuar të jetë i sinqertë.
“Mesazhi im për të gjithë të rinjtë është: është mirë të jesh i sinqertë – mos e merr atë që nuk të takon”.
Mësuesit në Ricks vlerësojnë që kanë Emmanuelin me ta.
“Jo vetëm që kemi përfituar nga ndershmëria e tij si shkollë, ai është gjithashtu portieri i dytë në ekipin e futbollit të shkollës,” tha Bangbeor për këtë djalë, një tifoz i madh i Chelsea-t.
Edhe shokët e klasës së Emmanuelit janë të lumtur që i kanë.
Bethlene Kelly, një 11-vjeçare, e quajti atë një “mik të madh”. Ajo është e heshtur dhe nuk flet shumë. Ai është besnik, i respektueshëm dhe i ndershëm. /tesheshi.com/
