Ilir Meta, në rolin e kreut të Kuvendit, e mbylli këtë legjislaturë për t’i hapur udhë zgjedhjeve të 18 qershorit, duke ndarë atë çfarë prodhoi ky parlament e çfarë dëshironte ai vetë, i ndërgjegjshëm pra se debati politik i atyshëm ka qenë një llahtarë e vërtetë.
“Si kryetar i Kvendit jam përkjekur që në këto katër vjet ti jap mundësinë të gjithë të kontribuojnë në të mirë të debatit politik. E di se jo gjithmonë dhe jo të gjithë keni qenë të kënaqur, por sjellja ime ka qenë gjithmonë e prirur drejt krijimit të një klime të qetë dhe bashkëpunuese. Këto janë sfida të përhershme të demokracisë për të cilat duhet punuar çdo ditë për të krijuar një klimë sa më konstruktive dhe mirëbesimi dhe për t’i dhënë vendit tonë zgjedhje të lira dhe të ndershme konform standarteve dhe përvojave më të mira ndërkombëtare”, tha njeriu që pas dy muajsh kalon nga Kuvendi në Presidencë, në afro 200 metra distancë. Por si keqardhje të tij më të madhe, Meta zgjodhi mosrealizimin e reformës zgjedhore, duke qenë njeriu që më së shumti e urren kodin aktual zgjedhor, dalë nga ndryshimet kushtetuese të 2008-ës.
“Do të duhet nga të gjithë ne si detyrim ndaj qytetarëve, por dhe partnerëve tanë ndërkombëtarë që ky Kuvend të kishte përfunduar reformën zgjedhore dhe të kishte miratuar ndryshimet e kërkuara në kodin zgjedhor për garantimin e zgjedhjeve të lira dhe të ndershme. Për fat të keq Komisioni i Posaçëm për këtë reformë nuk gjeti gjuhën e mirëkuptimit, bashkëpunimit dhe dialogut mes mazhorancës dhe opozitës për të miratuar me konsensus ndryshimet e kërkuara në përputhje me rekomandimet e OSBE-ODIHR”, tha kreu i Kuvendit.
Fundi i punimeve të kësaj legjislature e gjeti bosh gjysmën tjetër të sallës së Kuvendit, siç dihet tashmë, për shkak të bojkotit të opozitës. /tesheshi.com/
