Gati 100 ish-anëtarë të Forcave Speciale të SHBA, që punojnë si mercenarë për kompaninë private UG Solutions, janë të stacionuar në Gaza në kryqëzimin e Korridorit Netzarim, duke punuar së bashku me një kompani sigurie egjiptiane.
Sipas një zëdhënësi të UG Solutions, ata mund të qëllojnë palestinezët që i konsiderojnë si kërcënim për sigurinë, duke theksuar se mercenarët “kanë të drejtë të mbrojnë veten”.
A janë ata atje nën një marrëveshje paqeje? Ata paguhen 1100 dollarë në ditë. Dhe ata kanë një tarifë të madhe nënshkrimi dhe sigurim jete.
Kompania ushtarake private amerikane (PMC) UG Solutions nga Karolina e Veriut ka punësuar 96 ish-anëtarë të Forcave Speciale amerikane për të menaxhuar një pikë kontrolli në Gaza si pjesë e armëpushimit midis Izraelit dhe Hamasit.
Ky dislokim shënon hyrjen e kontraktorëve ushtarakë privatë amerikanë në një nga zonat më të paqëndrueshme të konfliktit në botë dhe ka ndezur debatin rreth rolit të tyre. Kompania kontrollon një vendkalim që përdoret kryesisht për aksesin e ndihmave humanitare. Nëse ky vendkalim nuk mund të mbrohet, ata do të kenë mbështetjen e ushtrisë izraelite, nëse është e nevojshme.
UG Solutions nuk ka histori të njohur publikisht në zonat e konfliktit, duke e bërë dislokimin e saj në Gaza të parën për një kompani të themeluar në vitin 2023, me dyshime logjike për përvojën në situata të tilla të rrezikshme dhe të paqëndrueshme.
Ka mendime se dërgimi i mercenarëve është rezultat i një procesi të Hamasit, me shpjegimin se Hamasi nuk mund të lejohet të qeverisë Gazën dhe se Autoriteti Palestinez është shumë i dobët për të marrë kontrollin. Ushtria izraelite thuhet se nuk dëshiron një prani afatgjatë të mercenarëve dhe Izraeli nuk i beson Kombeve të Bashkuara pas dështimit të UNIFIL në Liban.
Le të kujtojmë Irakun, ku një pjesë e mirë e operacioneve të sigurisë amerikane u kryen nga kontraktorë privatë si famëkeqi Blackwater, mercenarët e të cilit hapën zjarr në sheshin Nisour në Bagdad në vitin 2007, kur po shoqëronin një autokolonë amerikane, duke rezultuar në vdekjen e 17 civilëve irakianë dhe plagosjen e 20 të tjerëve. Hetimi arriti në përfundimin se të shtënat ishin të paprovokuara, duke çuar në dënime me burg për disa mercenarë të Blackwater.
Çfarë më pas?
Është e qartë për të gjithë se neutraliteti është i brishtë dhe pyetja është nëse Hamasi do të sulmojë anëtarët e ushtrisë private të përbërë nga amerikanë, sepse prania e tyre në Gaza është thellësisht e papëlqyeshme në mesin e palestinezëve. Analizat sugjerojnë se për Izraelin ky është më mirë se një mision i OKB-së, por për Hamasin, ata janë ende operatorë të huaj në tokën e tyre dhe jo një forcë e pavarur. Ato veprojnë si një zgjatim i pranisë izraelite, me mbështetje logjistike nga ushtria izraelite. Nëse dhuna shpërthen në një pikë kontrolli, ata pritet të përgjigjen me zjarr – por jo të ndjekin sulmuesit.
Hamasi nuk ka gjasa të tolerojë praninë afatgjatë të një kompanie ushtarake private amerikane në pragun e saj. Prandaj, pyetja kryesore është se si Gaza mund të ketë qeverisje të sigurt. Vendet që diskutojnë këtë janë Katari, Arabia Saudite, Emiratet e Bashkuara Arabe, Egjipti dhe Jordania. Megjithatë, asnjë prej tyre nuk është e gatshme të vendosë trupat e veta brenda Gazës. Edhe egjiptianët, të cilët mund të dislokonin forcat përgjatë Korridorit të Filadelfias, nuk do të lëviznin brenda vetë territorit të Gazës.
A mund të jetë krijimi i një administrate ndërkombëtare një zgjidhje për Gazën në periudhën e gjatë të tranzicionit dhe rindërtimit, e ngjashme me forcën shumëkombëshe dhe vëzhguesit në Sinai, të cilat janë të mandatuara nga SHBA, Izraeli dhe Egjipti dhe përfshijnë forca nga disa vende që mund të ulin tensionet dhe të rrisin besimin midis popullatës civile të Gazës? Ndoshta. /Al Jazeera/
