Ishte koha kur PS-ja përjetonte momentet e saj më të vështira, post-26 maji i 1996. Ajo ndodhej në dy fronte beteje: së jashtmi me Berishën, që pas zgjedhjeve të kontestuara kishte marrë akoma dhe më tej revansh, e së brendshmi nga “Mocioni Nano” që kish trazuar jo pak ujra në radhët e së majtës.
Madje deri aty sa dhe BBC të kishte lajm për mbledhjet e KPD-së së asaj kohe, ku brenda socialistëve shqiptarë kishte përplasje të forta influencash.
Dhe janë pikërisht zhvillime të tilla në PS, pothuajse të çdokohëshme, që kanë prodhuar dhe batuta me shumicë, e po ashtu epitete karshi shoqi-shoqit, siç ndodhi dhe me KPD-në e famshme të vitit 2001.
Kjo dhe falë individëve të gojës që ka patur kjo parti, të narcizuar nga gjuha e tyre. Dhe ndër to, padyshim që mbetet shkrimtari Dritëro Agolli, i pagëzuar si “Patriark i së majtës”, të cilit dhe sot e kësaj dite i kërkohen, më shumë se mend për çështje të caktuara, batuta të cilat englendisin miletin.
Dhe një e tillë është dhe ajo adresuar Ilir Metës, një prej politikanëve më të pushtetshëm aktualisht, e që nuk ka zhvillim politik që mos ketë qenë në qendër të vëmendjes, sot e në çdo kohë.
Dhe është një batutë, prej së cilës ka dalë një epitet momental që Dritëroi ia ka ngjitur Metës, e që mund të përbëjë një rast të rrallë kur në gojën e shkrimtarit dhe poetit të njohur, është përfshirë në tranxhën e thumbimit prej tij edhe Meta.
Dhe bëhet fjalë për një kohë kur ky i fundit ishte një “komsomolas” në radhët e PS-së, si njeri i forumit eurosocialist, por që kishte kurajo të luante politikën e madhe në selinë rozë duke jua gricur nervat “baballarëve”, ndërsa Agolli rrezatonte “atin shpirtëror” aty.
Dhe ja si e përshkruan Ylli Pollovina tek libri i tij “Të jesh apo të mos jesh PS”, atë fragment debati, ku Dritëroi e quan Metën “një zoçkë”. Pra, ishin kohërat kur lajm dite ishte “Mocioni Nano”.
….Ishte “Dita Informacion”, një gazetë e pavarur, por që shfaqte mbështetje për Fatos Nanon, ajo që njoftonte një polemikë të ndodhur në mbledhjen e Komitetit të Përgjithshëm Drejtues të socialistëve. Në një çast, Ilir Meta, anëtar i së quajturës kryesi ekzekutive, i ishte drejtuar Dritëro Agollit me fjalët: “Po flet si Koha Jonë!”. Shkrimtari i kishte kthyer përgjigje: “Ti more djalë po flet si gjel!”. Meta ishte mbrojtur: “Unë nuk jam gjel!” Agolli kishte lëshuar batutën finale: “Më fal, ti nuk je gjel, je zoçkë!” /tesheshi.com/
