Nga Ylli Pata
Po flitet shumë për krimin e organizuar, mafian, bandat shqiptare apo edhe familjet mafioze. Por pak flitet për njerëzitqë e kanë luftuar këtë realitet; për shërbëtorët e vërtetë të shtetit që kanë treguar me jetën e tyre, e që janë dëshmia e mbrojtjes së jetës së bashëqytetarëve të vet.
Një nga dëshmitë më emblematiketë luftës ndaj krimit të organizuar, është Klenti Bano, oficeri i policisë që u vra nga një bandë në Lushnjë, por që askush nuk e kujton, askush nuk e trajton dhe askush nuk e nderon.
Klenti Bano, në vitin 1997 ishte oficer i policisë kriminale në Lushnjë dhe u vra në një atentat mafioz, pasi po hetonte veprimtarinë e bandës së Lushnjës.
Unë e kam njohur Klentin, madje e kam pasur shok të ngushtë kur ishin në një klasë në shkollën e mesme elektrike në Tiranë. Një djalë i superkupturuar, na shpërndante të rejat më të fundit të botimeve në Tiranë në vitin 1998, siç ishte “Një tragjedi Amerikane” e Teodor Drajzer apo “Shtëpia e Shpirtrave” e Izabel Aljendes.
Një mundësi familjare i kishte siguruar Klentit të merrte i pari këto botime që na i shpërndau, dhe, si më i pjekur nga ne, na fliste për një shoqëri të re, më të lirë, ku njerëzit nuk arrestohen se kanë flokë të gjata apo pantallona jashtë normës zyrtare.
Një lushnjar krenar, Klenti nuk e pranonte tezën se myzeqarët janë frikacakë. Si më i lexuar nga të gjithë ne, na citonte libra të vjetër ku Skënderbeu, gardën e tij e kishte mbushur me djem nga Myzeqeja pasi ishin trima dhe besnikë.
Unë kam qëndruar pranë dhe me Klentin për shumë kohë. Madje më ka qëndruar pranë edhe në raste të vështira duke përjetuar nga afër trimërinë e tij të çartur. Por kurrë s’më shkonte mendja se ai një ditë do të bëhej polic. Ne studionim për elektronikë, por talleshim, duke parë 007-n e vjetër të Sean Connery-t se mund të thirreshim si agjentë sekretë.
Në vitin 1990 u ndamë secili në vendin e fatin e tij. Pas 8 viteh, kur punoja si gazetar në RTSH, kolegu dhe ish-shoku im i klasës, Kliton Nesturi më sjell të falat e Klenti Banos.
“Është bërë oficer i rreptë i policisë kriminale. Nuk fal. Si Klenti, s’ka ndryshuar”, thotë Klitoni, i cili shton se ishte fejuar dhe priste të bënte dasmën.
-“Po mirë, pse i rreptë, ça po bën Klenti?”, pyes Klitonin.
“Po përplaset i vetëm me Aldo Baren e tmerrshëm”, ma kthen kolegu.
Nuk kaloi as një javë pas kësaj bisede dhe lajmi merr dhenë. Klenti Bano u vra në një atentat nga eksponentë të bandës së Aldo Bares. Shokët i bënë një ceremoni zyrtare. Një drejtues i Ministrisë së Brendshme betohet se do t’ja marrë hakun.
Në vitin 2005, Aldo Bare arrestohet nga qeveria “Berisha”, kur ministër i Brendshëm është Sokol Olldashi. Bare dënohet me burgim të përjetshëm, por jo për vrasjen e oficerit të policisë Klenti Bano.
Prokuroria, kurrë nuk përfundoi një dosje ndaj vrasjes së Klentit. Bare u dënua për akuza të tjera.
Përveç kësaj, Klenti Bano, si një nga oficerët më emlematik të luftës ndaj mafies, apo një nga heronjtë e saj, sot mbahet në heshtje dhe nuk është kujtuar nga asnjë qeveri. Kujt nuk i është dhënë dekoratë, madje edhe gaztorëve më të mëdhenj, por jo një embleme që u vra vetëm se hetoi një bandë, kur e tërë Lushnja dridhej prej saj.
Klenti jo, bëri detyrën dhe thjesht hetoi me shkresa. Në emër të shtetit shqiptar.
E ndaluan, e vranë, dhe shteti shqiptar e ka harruar. E kujtova në emër të të sotmes, mes hamendjeve a bindjeve se mafia na ka ka vënë përpara! /tesheshi.com/
