Pas lajmit se ish-Sekretari i Mbrojtjes i SHBA Donald Rumsfeld ndërroi jetë të martën në moshën 88 vjeç, faqja amerika në internet The Intercept botoi një titull goditës: Mirupafshim, Donald Rumsfeld, kriminel i mjerë i luftës.
Portali amerikan shprehet se Rumsfeld arriti të bënte gjëra të tmerrshme gjatë gjithë jetës së tij, ndërsa qëndroi shumë vulgar.
Më pak se gjashtë orë pasi avioni i parë u përplas në kullën veriore të Qendrës Botërore të Tregtisë, në 2:40 pasdite në 11 Shtator 2001, Sekretari i atëhershëm i Shtetit urdhëroi një nga vartësit e tij të “sulmonte njëkohësisht Presidentin Irakian Saddam Hussein”.
Ai nuk u interesua veçanërisht nëse Iraku ose ndonjë dikush tjetër ishte përgjegjës për sulmet e 11 shtatorit.
Rumsfeld dëshironte, sipas Jon Schwartz, autor i këtij artikulli, për të filluar sulme “masive” ndaj objektivave “të lidhur dhe pa lidhje”.
Kjo do të thotë që, siç thotë shkrimtari, ai e pa vrasjen e mijëra amerikanëve si një mundësi të shkëlqyeshme për të bërë gjithçka që dëshironte administrata e Presidentit George W. Bush.
“Në atë pikë, Rumsfeld po bënte atë që bënte më mirë në jetën e tij, dhe kjo është kthimi i vuajtjeve të patregueshme të të tjerëve në qëllimet e dëshiruara që ai dhe aleatët e tij politikë kishin”, shton autori.
Autori i tekstit të botuar në The Intercept vuri në dukje se ish-Presidenti i SHBA Richard Nixon ishte aq i impresionuar me Rumsfeld sa që ai e quajti atë një “bastard i vogël i pamëshirshëm … Ju mund të jeni i sigurt për këtë”.
Ish-Sekretari i Shtetit Henry Kissinger më vonë e përshkroi Rumsfeld si një “dukuri mbresëlënëse” dhe “të veçantë në Uashington … Ai është një politikan-burokrat i aftë në një shërbim me kohë të plotë, në të cilin ambicia, aftësia dhe përmbajtja shkrihen pa probleme”.
Autori tërhoqi vëmendjen ndaj gënjeshtrës së Rumsfeld, të cilën ai e tha në një intervistë në fund të vitit 2002, duke aluduar në faktin se inspektorët e Kombeve të Bashkuara gjetën prova të armëve të shkatërrimit në masë në Irak bazuar në informacionin që morën nga dy dhëndërit e Saddam Hussein.
Urdhrat dhe metodat e torturimit të të burgosurve irakianë
Në fakt, dhëndërit e Sadamit dezertuan dhe ikën në Jordani në 1995 dhe menjëherë pas kësaj Iraku dorëzoi një arkiv të fshehur të dokumenteve për armët e shkatërrimit në masë nga vitet 1980, por në të vërtetë ato armë nuk ekzistonin, shton autori.
Schwartz përmend në tekst se dosja e Rumsfeld është plot me gënjeshtra të thëna gjatë mandatit të George W. Bush, si dhe urdhërat e tij që specifikojnë metodat e lejueshme të torturimit të të burgosurve irakenë.
Në fund të tekstit, ai komentoi për lëvdatat që familja Rumsfeld kishte bërë për këtë njeri në një nekrologji të botuar në The New York Times, duke besuar se ajo që u tha mund të ishte e vërtetë për historinë e institucionit në të cilin ai shërbeu.
Sidoqoftë, të gjithë të tjerët duhet të kujtojnë se kush ishte Rumsfeld në të vërtetë dhe çfarë lloj personi duhet të jesh për të arritur kulmin e fuqisë amerikane.
Në të njëjtin kontekst, Daily Beast publikoi një artikull nga redaktori Spencer Ackerman me titull Donald Rumsfeld, vrasësi i 400,000 njerëzve, vdes i qetë.
“Vajtoni viktimat e tij, ishin shumë”
“Mos e vajto ministrin e mbrojtjes. Vajtoni viktimat e tij … Kishte shumë për të numëruar, por Pentagoni refuzoi t’i numëronte gjithsesi,” komentoi Ackerman.
E vetmja gjë që tragjike në lidhje me vdekjen e Rumsfeld është se ajo nuk ndodhi në një burg të Irakut.
Megjithatë, ishte aq e paracaktuar, duke pasur parasysh që gjatë gjithë jetës së tij në qarqet e sigurisë kombëtare ai arriti të shmangte pasojat e vendimeve që ai mori dhe që ishin përgjegjës për vdekjet e dhunshme dhe të frikshme të qindra mijëra njerëzve.
Redaktori vuri në dukje se është e vështirë të përpilohet një listë aktuale e viktimave për vdekjen e të cilave është përgjegjës Rumsfeld.
Kjo është pjesërisht për shkak të politikës së tij, si Ministër i Mbrojtjes në periudhën 2001-2006, për të mos mbledhur ose zbuluar numrin e të vdekurve, dhe një strategji e tillë e marrëdhënieve me publikun u miratua pasi mbështetja për Luftën e Vietnamit u ul.
Indiferenca e Rumsfeld ndaj vuajtjeve të të tjerëve nuk ishte unike për të, por për politikëbërësit e tjerë amerikanë pas 11 shtatorit. Ama mburrja e tij thekson kështu thelbin mizor të institucionit të cilit ai i përket.
“Henry Kissinger është amerikani më brutal”
Edhe kur ai miratoi një urdhër me shkrim për të përdorur teknikën e torturës për të detyruar burrat e burgosur në Guantanamo të qëndronin me orë të tëra, ai shkroi një koment nënçmues në letër: “Unë qëndroj për 8-10 orë çdo ditë”, si për të thënë se tortura e të burgosurve – ”qëndrimi i zgjatur” – është një gjë normale për të bërë në punë.
Ackerman tha se shkalla e vuajtjeve për të cilat është përgjegjës Rumsfeld, së bashku me Bush dhe Nënpresidentin Dick Cheney dhe të tjerët, nuk e bën atë as amerikanin më brutal të kohës së tij.
Ky do të ishte Henry Kissinger, të cilin historiani Greg Grandin vlerëson se është përgjegjës për vdekjet e midis tre dhe katër milion njerëzve. /tesheshi.com/
