Thashethemet se Donald Trump ka punuar për Komitetin për Sigurinë e Shtetit (KGB) – spiunazhi rus – kanë filluar të qarkullojnë sërish, një akuzë që nuk është e çuditshme duke marrë parasysh qëndrimet që presidenti amerikan tani mban pa asnjë hezitim, sipas një kolumnisti për gazetën zvicerane Le Temps.
Në artikullin e tij, kolumnisti Gauthier Ambrus analizon historitë dhe pretendimet për lidhjen e Trump me KGB-në, duke u mbështetur në deklaratat e fundit nga një ish-agjent dhe dyshimet e mëparshme për lidhjen e Trump-it me Rusinë.
Këto akuza u bënë në kontekstin më të gjerë të një ndryshimi në politikën amerikane ndaj Rusisë, nga mbështetja për Ukrainën në një qasje më “realiste” të bazuar në interesat e saj.
Me një ton kritik, Ambrus thekson se SHBA-të kanë ndryshuar, vlerat nuk janë më në qendër, por dera është e hapur për një qasje realiste ndaj marrëdhënieve të pushtetit nën sloganin “Amerika e para”. Kjo, sipas kolumnistit, po ka “një efekt jashtëzakonisht shqetësues që e lë njeriun të habitur sepse nuk vërehet ndonjë mbështetje në asnjë referencë, por realiteti shfaqet si një çështje e paqëndrueshme e përbërë nga diskurse që ne i krijojmë dhe i riformojmë nga postimi në postim, sipas vlerësimeve aktuale”.
Për të shpjeguar më mirë situatën, artikulli shikon romanin e Philip Roth-it të vitit 1984 – “Komploti kundër Amerikës” – i cili riformëson historinë me ngjarje të trilluara plot paradokse.
Si të dilni nga një skenar i errët
Në roman, Charles Lindbergh, një pilot kombëtar dhe figurë popullore, zgjidhet president në vend të Franklin Roosevelt në 1941, duke çuar në politika izolacioniste dhe afrim me nazistët, si dhe në persekutimin e hebrenjve amerikanë të akuzuar për nxitje të luftës.
Pyetja këtu është: “Si të dalim nga ky skenar i errët?”
Kolumnisti më pas thekson se Roth-i e gjeti përgjigjen e kësaj pyetjeje përmes trukeve të afta narrative, duke imagjinuar se Lindbergh u zhduk në një aksident avioni, pastaj se do të mbaheshin zgjedhjet presidenciale në të cilat Roosevelt do të rizgjidhej në mënyrë që historia të kthehej në rrjedhën e saj natyrore. Një thashethem u përhap se Lindbergh ishte një agjent në shërbim të Gjermanisë, por ai thashethem u zhduk kur ai nuk ishte mjaftueshëm i ndjeshëm ndaj manipulimeve, sipas kolumnistit.
Artikulli i Ambrus e lidh romanin me realitetin aktual, duke vënë në dukje se strategjitë moderne populiste – siç është shfrytëzimi i mediave sociale – riformësojnë historinë dhe krijojnë një mjedis konfuz në të cilin është e vështirë të dallosh të vërtetën nga trillimi.
Artikulli përfundon me pyetjen nëse ky turbullim i qëllimshëm i fakteve është pjesë e një komploti më të thellë për të rishkruar historinë. /tesheshi.com/
