Në një shkrim të tij, kolumnisti rus Sergei Mirkin shprehet se ai shpreson që udhëheqja e fuqive perëndimore është aktualisht në duart e njerëzve që janë në gjendje të pranojnë një herë e mirë se fundi i hegjemonisë perëndimore ka ardhur dhe se ekziston mundësia e vendosjes të një rend të ri botëror që korrespondon me realitetin.
Nëse forcat politike që njohin fundin e hegjemonisë perëndimore mund të zëvendësonin fuqitë aktualisht dominuese, shumë çështje mund të zgjidheshin përmes negociatave dhe jo me luftëra, shpjegon Mirkin në një artikull në gazetën ruse Vzglyad.
Ai arsyeton se fuqitë dominuese në Perëndim aktualisht duan ta kthejnë historinë në vitet 1990, kur Perëndimi sundonte gjeopolitikën dhe u përpoq të bënte të gjithë botën të besonte në vlerat e saj.
Ndryshimi është i pashmangshëm
Autori tërheq vëmendjen për faktin se ka pasur momente në historinë e njerëzimit kur ndryshimet në fushën gjeopolitike, te politikave të brendshme dhe sociale u bënë të pashmangshme. Disa fuqi dominuese refuzuan ta pranonin këtë, gjë që çoi në shpërthimin e luftërave.
Ai përmendi shumë shembuj për këtë, si refuzimi i Habsburgëve, dinastisë më të fuqishme në Evropë, për të njohur domosdoshmërinë e ndryshimit dhe për t’u larguar nga pushteti. Përfaqësues të kësaj dinastie ishin mbretër dhe perandorë në shumë vende evropiane. Sistemi feudal mbi të cilin bazohej sundimi Habsburg humbi elementet e vazhdimësisë së tij, prandaj mbajtja e tyre e dëshpëruar në pushtet shkaktoi shpërthimin e Luftës së famshme Tridhjetëvjeçare në Evropë.
Një shembull i ngjashëm është Lufta e Parë Botërore, e cila çoi në zhdukjen e Perandorive Gjermane, Austriake dhe Ruse nga hartat politike të botës, ndërsa Perandoria Britanike u gjend në një krizë të thellë.
Historia përsëritet
Autori thotë se nëse do të njiheshin realitetet e reja në gjeopolitikë, politikanët do të kishin rënë dakord me njëri-tjetrin për të arritur një kompromis – dhe pushtetarët do të kishin organizuar “revolucione” nga lart, jo duke i pritur nga poshtë – dhe ata do të kishin njohur ekzistencën e pozicioneve të ndryshme ideologjike, ndaj dhe zhvillimet do merrnin një tjetër rrjedhë nga ato në shekullin e 17-të dhe në fillim të shekullit të 20-të.
Pastaj kthehet dhe thotë se historia përsëritet sot. Shtetet e Bashkuara të Amerikës në veçanti dhe Perëndimi në përgjithësi nuk gëzojnë më të njëjtin pushtet që kishin 25 vjet më parë. Në të kaluarën, G7 ishte mishërimi i fuqisë perëndimore, pasi klubi i përbërë nga gjashtë vende perëndimore plus Japonia simbolizonte fuqinë ekonomike dhe politike. Megjithatë, samiti i fundit i G7 tregoi degradim, jo forcë.
Fundi i postulateve liberale
Vlerat perëndimore, të cilat Amerika dhe Evropa i imponuan mbarë botës në vitet 1990 dhe në dekadën e parë të shekullit të 21-të si diçka universale dhe e drejtë, kanë degraduar edhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Bashkimin Evropian. Kjo kontribuoi që njerëzit në mbarë botën të kuptojnë falsitetin e shumë postulateve liberale. Prandaj filloi kërkimi për një vetë-identitet të ri, i cili shpesh merr formën e kthimit në traditat historike.
Autori shpjegoi se kërkimi për identitetin e të gjithë popujve dhe dobësimi i fuqisë ekonomike të Perëndimit çoi në shfaqjen e një realiteti gjeopolitik siç është Jugu Global, i cili përfshin vende shumë të ndryshme, interesat e të cilëve ndryshojnë nga ato të Perëndimit global. Një situatë e tillë kërcënon kolapsin e sistemit neokolonial, i cili është një nga shtyllat mbi të cilat bazohet fuqia e Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Bashkimit Evropian.
Ai vë në dukje se shpërthimi aktual i një lufte të madhe në botë është diçka që mund të shmanget nëse në Perëndim vijnë në pushtet forca që kuptojnë se nuk është më e mundur të rikthehet situata e 30 viteve më parë. /tesheshi.com/
