Është krejt e përligjur krekosja politike e PD-së këto orë të trazuara pas daljes së përgjimeve të Habilajve, ku përfshihet në to dhe emri i Saimir Tahirit. Kjo parti e ka patur anti-drogën në ligjërim, një prej armëve të saj në kushtet e një opozite paksa mjerane, e që i ka dhënë jo pak fitore, së paku morale. Madje siç erdhën e po vijnë punët, Lazarati, si njollë e qeverisjes së PD-së, po na duket një përrallë e bukur.
Çështja është se çdo LSI në këto lloj krekosjeje?
Raporti Habilaj – Tahiri, gjithsesi ende i paprovuar ligjërisht, nuk është hiç më pak tronditës se raporti LSI-Balilaj. Dhe në këtë pikë përbën një kurioziet fakti se si është shoqëruar me një lloj amnezie mediatike e politike bashkë, rasti Balilaj, si një prej drejtorëve të emëruar nga LSI në krye të Drejtorisë së Transportit Rrugor Sarandë. Nëse ka një rast të pastër e të kulluar të ngjizjes së politikës me krimin, për të cilin nuk ka nevojë as për hetime, LSI-Balilaj nuk ka të dytë. Mirëpo çfarë ka ndodhur nëse kthehemi pak në kohë?
Kur emri i Kelmend Balilit doli nga mediat greke si një prej kokave të trafikut të drogës në Ballkan, që mu për këtë arsye është në kërkim ndërkombëtar, LSI bëri strucin, bënte sikur nuk e njihte, dhe madje as që u prononcua zyrtarisht për rastin në fjalë. Ia bëri këtë dhuratë dhe PD-ja, e cila i përqëndroi sulmet tek PS, për ta mbajtur paksa mirë me LSI-në, pasi i duhej në ditë të vështira (në çadrën e djeshme dhe atë të sotmen kur janë të dyja në opozitë). Nga ana tjetër, edhe PS, në të gjitha anti-tepsinë e vet, ka qenë e kursyer për t’i përmendur ish-aleates zevzeke, sesi u bë njësh me Balilajt në jug të vendit, duke i lënë si peshqesh në imazh edhe Kelin e famshëm.
Pamja më përfaqsuese e gjithë kësaj ishte inagurimi i Santa Quaranta-s, ku Ilir Meta e preu vetë shiritin, shoqëruar nga një shpurë ministrash, si nga të tijtë e si nga të PS-së. Sepse nuk është fjala për një emërim aksidental në një vend pune. Që nga fundi i bashkëqeverisjes me PD-në, Meta hodhi vështrimin nga Balilajt në jug, për t’jua besuar madje një pjesë të drejtimit të partisë në bazë, pikërisht atyre.
Dhe falë këtij partneriteti, Klemend Balilit çohet tek Transporti Rrugor, për më tepër pa asnjë përvojë të mëparshme në administratë dhe pa asnjë profil teknokrati, ndërsa i nipi bëhet kryetar bashkie në Delvinë. Si rregull, procesi i kërkimit të Balilajt për t’u gjykuar, duhet të kalojë dhe nga LSI.
Kësaj partie duhet t’i kërkohet që ta dorëzojë eksponentin e saj – jo se mund ta mbajë të fshehur në kuptimin partiak të fjalës – porse në emër të përgjegjësië politike. I takon PD-së ta bëjë këtë gjë, nëse vërtet kërkon të themelojë një moral të ri politik. Pra t’i thotë: bëhemi bashkë kundër Ramës, por në fillim përgjigju për Balilin…/tesheshi.com/
