Nga Ahmet Zani
Fosili i një breshke të madhe që ka dhënë shpirt ç’prej kur, e më tej, tufa lopësh e mbeturina në masë, i japin plazhit të Godullës pajmen e llahtarshme të një bukurie të përdhunuar keqazi.
Dhe ndodh kjo 40 km larg Tiranës, pak më tutje gjirit të Lalzit, aty ku politika ka ngritur sarajet e saj për të kredhur trupat e dhjamosur dhe vështrimin kinse meditues mbi kaltërsinë detare, rehatuar nën hije pishash.
Godulla ndodhet në territorin administrativ që i përket zonës së Kurbinit. Dhe ka fatin e keq që aty grumbullohen të gjithë mbetjet e kryeqytetit të ardhura nga lumenjtë Ishëm e Drojë.
Sikur të mos ishte pisllëku marramendës, aty gjithçka është e virgjër. Specialistët thonë se ka rërë kurative
Prof. Dr. Idriz Haxhiu, i cili studion prej disa viteve radhazi zonën bregdetare, apelon për gjendjen e rënduar dhe rrezikun e zhdukjes së gjallesave.
Ndërsa Sefer Zela, një ndër peshkatarët e përhershëm prej 25 vitesh në këtë zonë, ka humbur çdo shpresë për pastrimin e saj dhe kthimin një ditë në një zonë turistike.
Dhe vërtet, a do të ketë të ardhme kjo zonë, ky bregdet, ky plazh?!
A do ketë dhe ajo një ditë fatin e Lalzit që u bë i famshëm një ditë, ndërkohë që pak njihej e nuk lëvizte këmbë njeriu?!
Ose, a do nxirren armët një ditë dhe për atë territor siç ka ndodhur me plazhin e Patokut, po në të njëjtën vijë bregdetare pak më tutje, me ç’rast deputeti Prenga riskoi në karrierën e tij politike?!
Të gjitha këto pikëpyetje, janë përzgjidhshmërisht të lidhura me atë dilemën e madhe: A do të bëhet një ditë Shqipëria?! /tesheshi.com/
