Kryeqyteti i Katarit është një qytet që riktheu veten përmes arkitekturës dhe investimit në shkretëtirën e uritur për investime. Lentet Pygmalion Karatzas, një fotograf i arrirë që fokusohet në dokumentimin e ndërtesave, është një rrëfim që dëshmon gjithçka që ka ndodhur.
Pygmalion Karatzas studioi Arkitekturë në Politeknikun e Budapestit (1991-95), Planifikim Urban në Universitetin Heriot-Watt të Edinburgut (1995-97) dhe ushtrua si arkitekt për 12 vjet. Që nga viti 2013 ai është përqendruar në fotografinë arkitekturore. Pyetjes në lidhje me përshtypjet e tij nga përvoja e tij në Doha, ai iu përgjigj përmes rrëfimeve të dy arkitektëve ikonë: profesor Ashraf Salama dhe profesori holandez në Harvard, Rem Koolhas.
“Doha, kryeqyteti i Katarit, vazhdon të pozicionohet dhe rishpik veten në hartën e arkitekturës dhe urbanizmit ndërkombëtar, me shprehje të ndryshme të cilësive të saj unike në aspektin e ekonomisë, mjedisit, kulturës dhe perspektivës globale. Në shumë mënyra, ai portretizohet si një kryeqytet i rëndësishëm global në zhvillim në rajonin e Gjirit me procese intensive të zhvillimit urban”.
“Do të doja të mendoja për Katarin si një model ndoshta të asaj që është e mundur në këtë botë të re dhe se si secila prej këtyre botëve është rrënjësisht e ndryshme. Ajo që është vërtet e mahnitshme për Katarin është se nga 2 milionë njerëz vetëm 300,000 janë kataras. Pra, ku ne luftojmë me emigrantët dhe vende si Franca janë në krizë për shkak të emigracionit, ne duhet të admirojmë vende të tjera si Katari që jetojnë me emigracionin në një shkallë kolosale, ku ata vetë janë një pakicë absolute dhe për këtë arsye është e pamundur të mos jemi edhe ne. Ndaj, shikojeni këtë si një manifestim të pazakontë tolerance nga vendasit”.
Zhvillimi arkitektonik dhe urban i Doha-s u bë subjekti mbi të cilin fotografi grek fokusoi vëmendjen dhe objektivin e tij:
Doha, kryeqyteti i Katarit, është shtëpia e mbi 90% të 1.7 milionë banorëve të vendit. Historikisht ishte një qytet peshkimi dhe grumbullimi perlash detare. Deri në mesin e viteve 1960, shumica e ndërtesave ishin shtëpi tradicionale individuale. Modernizimi i qytetit u zhvillua gjatë viteve ‘70, por gjatë viteve ‘80 dhe fillim të viteve ‘ 90 procesi u ngadalësua. Vitet e fundit Katari është bërë një nga ekonomitë me rritjen më të shpejtë në botë dhe si rrjedhojë qyteti po fiton rëndësi gjeostrategjike.
Në qendër të vizionit të zhvillimit të vendit është një varësi e reduktuar nga burimet natyrore dhe një varësi në rritje nga ekonomia e dijes, si universitetet dhe ndërmarrjet ndërkombëtare, teknologjia e lartë dhe IT, dhe përgjithësisht shërbimet e avancuara të prodhimit.
Qyteti zë rreth 18 km në aksin veri-jug përgjatë anës së detit dhe 18 km në aksin lindje-perëndim. Pjesa më e madhe e vijës bregdetare është e krijuar nga njeriu. Megjithatë, ka zona që bien në sy dhe kontribuojnë më shumë në karakterin në zhvillim të qytetit:
– Souq Waqif është qendra historike dhe tregu tradicional. Në afërsi gjejmë Muzeun e Artit Islamik të arkitektit I.M. Pei dhe Muzeu Kombëtar i Katarit nga arkitekti Jean Nouvel.
– West Bay është distrikti i biznesit dhe diplomatik në anën veriore që mbledh shumicën e rrokaqiejve të qytetit dhe dominon horizontin e qytetit. Aty janë shumë nga selitë e kompanive ndërkombëtare, ministritë, hotelet e larta dhe qendrat tregtare.
-Pearl është zhvillimi i ri rezidencial i lartë bregdetar i projektuar nga firma e arkitekturës Callison në një ishull artificial, që pritet të strehojë 45,000 njerëz. Aty pranë ndodhet fshati kulturor dhe kulturor “Katara”, i cili strehon institucione të ndryshme kulturore dhe aktivitete të kohës së lirë. Zona përfshin gjithashtu hotele të nivelit të lartë, qendra tregtare, West Bay Laguna, Doha Golf Club, kampusin e Universitetit të Katarit dhe ambasada të ndryshme. /tesheshi.com/
