I fshehur në portofolin e Mujeebullah Dastyar është një copë letre me disa shënime: numrat e telefonit të kontakteve në rast të urgjencës, grupin e tij të gjakut dhe adresën e punës.
“Nëse lëndohem ose vdes në ndonjë sulm, të paktën mjekët do të kenë të gjitha informacionet për mua”, i thotë Al Jazeera-s.
Ashtu si shumica e banorëve të Kabulit, 28-vjeçari ndihet krejtësisht i pashpresë pasi një sulm i pretenduar i talebanëve në kryeqytetin afgan vrau më shumë se 100 vetë dhe plagosi 235.
“Shumë njerëz pas sulmit të së shtunës ishin zhdukur dhe të afërmit e tyre vazhduan të kërkonin për ta”, thotë ai.
“Një nga miqtë e mi gjithashtu ishte zhdukur dhe ne u desh të postojmë në mediat sociale informatat lidhur me të, që të dinim se në cilën spital ishte ai, ose nëse ai ishte gjallë apo i vdekur”.
Me një ndjenjë të thellë të pasigurisë që është shpërndarë në qytet, nëpunësi civil shpesh i thërret prindërit e tij, të cilët janë jashtë vendit, t’i mbajnë ata të vetëdijshëm për vend-ndodhjen e tij.
“Ata shqetësohen shumë për mua”, thotë ai, duke e përshkruar të shtunën si “ditën më të keqe”.
“Por unë e kam parë këtë luftë që kur kam lindur, kështu që ndjej se jam gati për gjithçka, unë jam i kalitur në këtë mënyrë”.
Nga momenti i sulmit, zhurma e sirenave ka kapluar qytetin.
Fazila Shahedi, një studente 20-vjeçare e shkencave politike që ndjek universitetin në kryeqytet, thotë se frika e kaplon atë saherë që dëgjon ndonjë sirenë të ambulancës, duke e kujtuar shpërthimin vdekjeprurës.
Shahedi gjithashtu mban një copë letre me informacione të rëndësishme.
“Mbaj një në çantën time dhe tjetrën në xhepin tim të xhaketës”, i thotë Al Jazeera-s, duke shpjeguar se nëse një copë letre shkatërrohet në një sulm, tjetri duhet të jetë i lexueshëm.
“Kur të largohem nga dhoma ime pyes veten, a do të kthehem apo jo? Unë jam shumë i ri dhe nuk dua të vdes. Askush nuk e di nëse do të vdes nesër në një sulm vetëvrasës, të paktën shënimi do të ndihmojë që të kontaktohen familja dhe miqtë e mi”.
Ndërkohë, një banor 25-vjeçar i Kabulit, i cili dëshiron të mbetet anonim, gjithashtu ka vënë një laps dhe një letër.
“Kur ndihem i dobët, shkruaj për këtë në ditarin tim”, i thotë Al Jazeera-s.
“Duke parë gjendjen aktuale në Kabul, nuk e di nëse do të jetoj. Nuk kam mundur të fle tërë natën e kaluar, prandaj mendova të shkruaj një shënim në faqen e parë të ditarit tim, duke kërkuar nga personi që e gjen atë i pari pasi të vdes, të mos e lexojë atë që është shkruar në të”.
Ai tashmë ka vendosur se dëshiron të jetë i përdorshëm, nëse ai vritet në ndonjë sulm.
“Unë u thashë prindërve të mi që ta dorëzojnë trupin tim në Universitetin Mjekësor të Kabulit në mënyrë që ta përdorin për praktikën e tyre”.
Sipas disa raporteve në mediat lokale, të paktën 1,000 afganë janë vrarë vetëm në janar 2018.
Zyrtarët afganë të inteligjencës shpesh fajësojnë rrjetin taleban të aleancës Haqqani për sulme, të cilat ata besojnë se kryhen me ndihmën e Shërbimit të Inteligjencës së Pakistanit (ISI). /tesheshi.com/
