Nëse Japonia do të bënte luftë në të ardhmen e afërt ose të largët, ndoshta do të ishte kundër Kinës.
“Qeveria japoneze beson se një pushtim kinez i Tajvanit ka gjithnjë e më shumë gjasa dhe duke gjykuar nga deklaratat e ministrave të qeverisë japoneze në vitet e fundit, ka të ngjarë që Forcat Vetëmbrojtëse të Japonisë të bashkohen me Shtetet e Bashkuara në mbrojtjen e Tajvanit”, shkruan historiani. Samuel P. Porter për revistën prestigjioze Foreign Policy të Japonisë moderne dhe ushtrisë japoneze.
Nëse do të ndodhte një skenar i tillë, do të ishte vetëm hera e dytë që nga Lufta Koreane që forcat japoneze u vendosën në një zonë luftarake aktive për të mbrojtur një komb fqinj nga pushtimi.
Duke pasur parasysh se dominimi detar i Kinës në ujërat e Tajvanit pothuajse përjashton mundësinë e vendosjes së trupave për të ndihmuar Tajvanin, luftimet ka shumë të ngjarë të zhvillohen në ajër dhe në det dhe jo në tokë.
Ushtria japoneze po përballet me një mungesë të konsiderueshme të fuqisë njerëzore. Më shqetësues është numri joproporcional i personelit ushtarak japonez në krahasim me nevojat aktuale të sigurisë në një kohë kur kontinenti japonez nuk përballet me kërcënim real të pushtimit.
Tokio ofron pak justifikim për këtë mospërputhje konfuze dhe njoftimi i fundit për rritjen e shpenzimeve të mbrojtjes nuk përfshin asnjë masë afatshkurtër për të adresuar problemin e angazhimit ushtarak.
Ushtria japoneze, e njohur zyrtarisht si Forca e Vetë-Mbrojtjes Tokësore (GSDF), aktualisht numëron 139,620 ushtarë, që përbën pothuajse 65 për qind të totalit të personelit ushtarak prej 230,754.
Forca Detare e Vetëmbrojtjes (MSDF) ka vetëm 43,435 marinarë, pothuajse 2,000 më pak se forca e mandatuar prej 45,307.
Mungesa e personelit nuk është unike për Marinën. Entuziazmi për shërbimin ushtarak nuk ishte kurrë veçanërisht i lartë në Japoninë e pasluftës. Problemet aktuale me ngritjen ushtarake shkojnë përtej luftës së ushtrisë për t’u shkëputur nga militarizmi japonez i paraluftës. Si një forcë tërësisht vullnetare, ushtria nuk ofron paga konkurruese dhe për t’i bërë gjërat edhe më keq, popullsia po bie me shpejtësi.
Numri i japonezëve ndërmjet moshës 18 dhe 26 vjeç, mosha ideale për ushtarët e rinj, është zvogëluar në vetëm 10.5 milionë, nga 14 milionë në 1994. Një sërë faktorësh të tjerë ekonomikë dhe socialë e bëjnë të pamundur që ushtria japoneze të arrijë ndonjëherë forcën e saj statutore prej 247,154, të vendosur nga parlamenti japonez në vitin 2020.
Ushtria japoneze përbëhet kryesisht nga nëntë divizione luftarake, me madhësi të ndryshme nga 6,000 deri në 9,000 ushtarë. /tesheshi.com/
