Modeli i parë i syzeve të diellit u krijua nga inuitët (popull që jeton në Alaskë, Kanadanë veriore dhe Groenlandë) për t’u mbrojtur nga refleksionet e borës dhe të akullit.
Bëhej fjalë për një lloj skeleti pa xhamat që ne jemi mësuar t’i shikojmë të montuar, prej druri apo kocka kafshësh, përgjithësisht prej kocke të lopës së detit, me një prerje që u lejonte atyre që i mbanin të shikonin, por që pengonte reflektimin.
Diçka e ngjashme me xhamat e syzeve të diellit përdorej ndërkohë nga perandori romak Neroni, që vëzhgonte spektaklin e gladiatorëve nëpërmjet një smeraldi.
Kjo ndoshta shpjegohet për shkak të ngjyrës së gurit që ka një efekt shlodhës për sytë ose mbase sepse e prerë në një mënyrë të veçantë, mund të ishte mjaft e dobishme për të korrigjuar miopinë. /tesheshi.com/
