Nga Blendi Gashi
Është politikani i vetëm në vend që pavarësisht humbjes së katër palë zgjedhjeve, përveç se vazhdon të qëndrojë në krye të partisë, njëherit të ditur të shtang të gjithë me veprimet politike që ka ndërmarrë.
Këtë e bëri më 2010 kur e rrëzoi nga froni i LDK-së Fatmir Sejdiun, dhe katër vjet më vonë kur lidhi koalicion me PDK-në dhe fitoi postin e kryeminsitrit, pa menduar dëmet që mund t’ia sjellë partisë.
Është ky Isa Mustafa, njeriu që edhe sot vazhdon të udhëheqë partinë që e themeloi Ibrahim Rugova e cila tani mban “medaljen e bronztë”, pasi e “arta” i ka ikur nga duart nga 2007-ta dhe assesi ta rikthejë më.
Rezultatet e 11 qershorit treguan qartë se trajneri i kësaj skuadre, pra Mustafa, si politikan ka perënduar, edhe pse nuk dëshiron të ikë nga karriga.
Ndonëse pas disfatës së para dy javwve premtoi reflektim dhe analizim të rezultateve të zgjedhjeve, siç tha në “interes të anëtarësisë dhe të qytetarëve”, ai në vend të pensionimit vazhdon të “mbretërojë” dhe për më tepër të përdorë gjuhën që di më së miri: të godet të gjithë ata që nuk janë njëzëri me të.
Dhe së fundmi ka drejtuar gishtin kah drejtues të shoqërisë civile dhe analistët të cilët me të drejtë shprehen se “LDK duhet të reformohet sa më shpejt, në të kundërtën rrezikon të bjerë në greminë më të thellë pas 22 tetorit, pra pas zgjedhjeve lokale”.
Por këta zëra të cilët Mustafa i vlerëson si të “vetëquajtur analistë politikë”, sipas tij “luten t’ia shohin fundin LDK-së dhe të diktojnë se kush duhet ta drejtojë LDK-në ”, ndërsa shton “ajo (partia) vetëm sa rigjenerohet”.
“LDK mëson nga votat e qytetarëve. Synimet tona janë afatgjata, kurse efektet e populizmit janë afatshkurtra, ato u shërbejnë individëve, por jo edhe vendit dhe LDK-së”, është një pjesë e shkrimit të bërë së fundmi nga Mustafa në Facebook.
Siç mund të shihet, Mustafa flet për rigjenerim të partisë, sigurisht duke aluduar në dy tre figura të marra nga shoqëria civile që edhe kanë siguruar vend në parlament.
Por opinioni, e mbi të gjitha elektorati i LDK-së, e di fare mirë që nuk ka refomim në parti pa u larguar përgjegjësit që e zhvendosën atë në vend tretë, pra krerët e saj.
Pastaj thotë se “synimet tona janë afatgjata”. Nga kjo fjali mund të shihet se synimet e tij janë tejet të qarta, pra që të mos lëshojë rrugë por të mbetet në krye të partisë edhe dy vite aq sa i përfundon mandati dhe gjatë kësaj kohe të mundohet përmes ndonjë loje jo të drejtë dhe të fshehtë të arrijë deri te ndonjë rezultat eventual që do e sillnin sërish në pushtet, si një drejtues i ndonjë posti të lartë.
Mostërheqja e tij nga partia edhe pas disfatës së fundit tregon qartë se si në vitin 2014-të, Mustafa mund të befasojë jo pak. Sigurisht se muaji i korrik mund ta qartësojë rrugën politike jo vetëm të Isës por edhe fatin politik të vendit nëse do ketë një qeveri të re, një krizë të re apo zgjedhje të reja. /tesheshi.com/