Mbledhja e Këshillit të Sigurisë Kombëtare kabërë që politikisht Meta të pranojë legjitimitetin e parlamentit të shpallur ilegjitim nga ai, e opozita gjithasht të pranojë se qeveria nuk ka rënë, ndërkohë që kauza e saj, e përshkuar nga protestat e para një viti, kishte si epilog atë që qeveria ka rënë tashmë.
Në mbledhjen e Këshillit të Sigurisë Kombëtare thirrur nga Presidenti Meta, aty qe dhe Ruçi si kryeparlementar, një shënjestër e paartikuluar si emër nga ana e Metës, në përbetimin kërcënues se “do të shpërndante parlamentatin bashkë me popullin”, gjë që duhet të ndodhte më 15 mars.
E nga ana tjetër, Basha ka patur përballë Ramën që sipas tij ka rënë, ndonëse rregullisht e jo vetëm në këtë rast, e njeh si kryeministër teksa për të tillë i adresohet për çdo rast. Kjo është ana ironike e çështjes. Ajo serioze është fakti se për të dytën herë, mazhoranca e Presidenca kanë ulur armët dinjitetshëm nën atmosferë krize.
Edhe në rastin e tërmetit, Meta thirri një mbledhje të Këshillit të Sigurisë Kombëtare, po në një situatë luftarake mes tij dhe qeverisë, e kjo e dyta, pra Rama, iu përgjigj me korrektese institucionale. /tesheshi.com/
