Një grup intelektualësh rusë afër qeverisë së Putinit, për çudi, pikërisht për pozicionin e tyre afër kreut të Kremlinit, e shohin të pamundur arritjen e një paqeje dhe stabilitet të qëndrueshëm në Siri, nëse Asadi ose regjimi i tij vazhdojnë të sundojnë vendin.
Eshtë pohuar kjo në një shkrim të “Nezavisinaya Gazeta”, të titulluar “Paqja në Siri”, aty thuhet kjo paqe është e pamundur, pasi Asadi është “një i burgosur i sektit Alevi dhe mantel i mushkave iraniane”.
Artikulli thotë se “të gjitha përpjekjet ruse për t’i dhënë fund konfliktit midis opozitës dhe Asadit kanë dështuar. Dhe madje edhe formimi i një komisioni kushtetues në të cilin secila palë të investojë preferencat e saj, nuk është një zgjidhje dhe nuk merr parasysh situatën dhe nevojat e miliona refugjatëve sirianë, por edhe të kurdëve “.
Në artikullin gazetës ruse thuhet se Asad nuk ka treguar hapin më të vogël pozitiv kundrejt “kurdëve dhe sunitëve sirianë, dhe se qeveria e tij vazhdon të kërcënojë me sulme ushtarake në zonat e kontrolluara nga kurdët dhe opozita”.
Sipas autorit të artikullit, ndërhyrja dhe prania e Iranit në Siri është një nga faktorët e shkatërrimit, sepse “iranianët e konsiderojnë Asadin si marionetën e tyre dhe se i lejojnë që ata të ndërhyjnë në punët e brendshme të Sirisë, veçanërisht pasi shpenzuan rreth 10 miliardë dollarë për mbijetesën e tij”.
Autori i artikullit mendon se mund të presim vazhdim të një lufte të pamëshirshme midis Asadit dhe opozitës, si dhe lojtarëve të jashtëm (SHBA, Rusia, Turqia, Irani), sepse të gjithë kërkojnë të ndjekin interesat e tyre, kështu që “fundi i luftës në Siri nuk është askund”.
Ndërsa në një tjetër artikull, të quajtur “Nëpër gjembaçët e paqes”, autori Alexander Aksjonik
flet gjerësisht për konfliktin sirian dhe argumenton se fitorja e plotë e njërës prej palëve nuk do të sjellë paqe të plotë dhe të qëndrueshme, dhe se “paqja e qëndrueshme dhe e drejtë duhet të zgjidhet mbi çështjet që e sollën luftën”.
Ai beson se Rusia ka arritur të gjitha qëllimet e saj të në Siri, dhe beson se përpjekjet e ardhshme ruse duhet të synojnë arritjen e një zgjidhjeje politike në të cilën sunitëve dhe kurdëve nuk do t’u mohohen të drejtat e tyre para luftës.
“Sasia e madhe e armiqësisë dhe urrejtjes që vijnë nga kaq shumë viktima nuk do të korrigjohen pa një përpjekje të madhe dhe të vazhdueshme”, shkruan autori, duke pyetur nëse komisioni kushtetues do të jetë hapi i parë në këto përpjekje apo paqja në Siri do të mbetet “e paarritshme si në shumicën e konflikteve të Lindjes së Mesme”. /tesheshi.com/