Nga Mensur Krasniqi
Ilir Kiki, një shqiptar i Shkupit, është ai që shoqëroi familjen e Blerim Xhemailit gjatë ndeshjes së Zvicrës me Shqipërinë, bashkëshorten, Erjonën dhe djalin e vogël, Luanin. Dhe duhet thënë se Erjona, ka përbërë një tjetër realitet nga ato të çuditshmit në rastin e përballjes së bujshme të pak ditëve më parë, pasi ajo është një vajzë (nuse) po ashtu nga Shqipëria, e puna ia ka dashtë me bë tifozen e kuqezinjve, ndërkohë që bashkëshorti i luante me ekipin kundërshtar. Por kush është Ilir Kiki dhe ç’kërkon ai pranë familjes së Xhemailit. Është thjesht një histori e bukur shqiptare….
Si je gjendur afër familjes së Xhemailit, njiheni prej kohësh? Pra, si ka lindur miqësia juaj?
Afër familjes së mikut(shokut) tim të afërt Blerim Xhemailit, çdo herë ndihem shumë mirë, qysh prej para 14 viteve kur erdha në Zvicër për të jetuar si sportist, pasi isha hendbollist aktiv. Me Blerimin dhe vëllain e tij, Betimin njihem plot 13 vite dhe jemi miq shumë të afërt në jetën private. Domethënë kohën e lirë kur kemi e kalojmë së bashku në të shumtën e rasteve. Pasi dhe unë mirresha me sport na u dha rasti që me një aktivitet sportiv të njifem me Blerimin, e prej atehëre shoqëria jonë vazhdon sot e asaj dite.
Po kthehem shkurt në pyetjen e parë: e kam për borxh ta ceki se në fillim, ardhjen në Zvicër e përjetova shum rëndë për shkak se isha i vetëm, nuk kisha afër as një nga familja, kështu që familja e Xhemailit më pranuan në familje si të isha ndonjë familjar i tyre. Dhe mallin e vetëm për Shkupin tim ma hiqte nëna e Blerimit kur më ftonte për të ngrënë pite(petë).
Siç dihet tashmë, ju ishit shkupjani që shoqëruat bashkëshorten dhe djalin e Xhemailit gjatë ndeshjes. Si ndodhi kjo, rastësisht apo e kishit planifikuar që në sigurimin e biletës?
Siç e ceka më parë, se me Blerimin jemi shumë të afërt, e rrallë herë ndodhin gjërat rastësisht te ne për shkak të angazhimeve që ka Blerimi dhe unë njëashtu. Ishte çdo gjë e planifikuar, sepse nuk është loja e parë që e përcjellim bashkarisht me familjen e Blerimit. Kam qenë edhe në ceremoninë e martesës së Blerimit me Erjonën që është mbajtur në Shkup, por dhe për lindjen e djalit, Luanit.
Besoj që dhe ju si shumë shqiptarë keni vuajtur nga të qënurit tifoz sa më Xhemailin, pra me Zvicrën, aq dhe me Shqipërinë. Më saktë, nga keni anuar më tepër?
Emocionet kanë qenë të pranishme qysh kur se u hedh shorti dhe kombëtarja jonë kishte ra në një grup me Zvicrën. Për mua personalisht dhe për çdo shqiptar kjo ka qenë një situatë e papërshkruar. Në brendi na rrjedh gjaku kuq e zi, kurse në anën tjetër i kemi edhe djelmoshat po me të njëjtin gjak që luajnë për përfaqësuesen e Zvicrës. Për mua kënaqësi shpirtërore ishte të jem prezent në stadium, mu në këtë lojë mes këtyre dy përfaqësuesve, kur mendoja që do ta këndojmë himnin kombëtarë për herën e parë në Europian, ku ishte që vetëm zëri i publikut ndëgjoheshte gjatë këndimit të himnit. Të jem i drejt, dëshira ime ishte që rezultati të jetë baraz duke e përkrahur kombëtaren po edhe djelmoshat tonë që luajnë për Zvicrën , pasi që dhe për ato është një situatë shumë e rëndë të përfaqësohesh kundër kombit të vet, e sidomos për vëllezërit Xhaka.
Po e bashkëshortja e Xhemailit si e përjetoi ndeshjen duke qenë një shqiptare?
Emocionet ishin të pranishme si te çdo shqiptar njëjtë dhe për Erjonën, bashkëshorten e Blerimit, duke pas parasysh se me origjinë vjen nga Shqipëria, kurse në anën tjetër Blerimi përfaqëson kombëtaren tjetër. Që në fillim e ceka që këto ndjenja për mua janë të papërshkruara.
Cili ishte momenti më i bukur dhe më dëshpërues për ju gjatë ndeshjes?
Momenti më i bukur për çdo shqiptar të pranishëm në stadium po mund të them anembanë botës ka qenë kur u këndua himni kombëtar. Pra ishte kënaqësi t’i shikosh lojtarët e kombëtares të përqafuar njëri me tjetrin dhe nuk ka pas të pranishëm që nuk këndonte himnin bashkë me futbollistët që ishin në fushë. Momenti dëshpërues për mua personalisht ishte kartoni i kuq ndaj Canës ku nuk u priste, e ku unë përjetova shumë rëndë dhe mendoj që ky ishte shkaku që të paktën rezultati nuk mbaroi baraz. Mirëpo ne prap jemi optimist dhe na presin dhe 2 ndeshje të radhës, besojmë në djelmoshat e kombëtares që do të na gëzojnë me rezultate pozitive. /tesheshi.com/
