Diego Armando Maradona u nda nga jeta në moshën 60-vjeçare, pasi pësoi një sulm në zemër në shtëpinë e tij.
Sipas shumëkujt, Maradona është futbollisti më i mirë i të gjitha kohërave që ka lënë gjurmë të mëdha në këtë sport.
Futbollisti më i famshëm argjentinas që ndau titullin e futbollistit më të mirë të shekullit 21 me legjendën braziliane Pele, lindi më 30 tetor 1960.
https://youtu.be/7GjJz41dDx8
Ai ishte i pesti nga tetë fëmijët në familjen e Chitor dhe Tote Maradona. Ai lindi në Avelland, një lagje e klasës punëtore të Buenos Aires, të dielën – dita e shenjtë e çdo argjentinasi, një ditë për futbollin.
Gjatë karrierës së tij fantastike, Maradona mbrojti ngjyrat e Argentinos Juniors, Boca Juniors, Barcelona, Napoli, Seville dhe Neëell’s Old Boys, ndërsa me fanellën e ekipit kombëtar argjentinas bëri 91 paraqitje dhe shënoi 34 gola, duke e çuar atë në titullin e botës në 1986.
Po në atë event, ai do i bënte Anglisë një gol me dorë, e po në të njëjtën ndeshje, do ofronte spektakël në një tjetër gol, duke e marrë topin nga gjysma e fushës, tribluar gati gjysmën e ekipit kundërshtar, e shënuar në fund. Kjo bëri që goli me dorë, të mos ishte një shëmti, por thjesht një shenjë e gjigandizmit të tij me topin.
Karriera e hershme
Diego luajti ndeshjen e tij të parë për të rritur me Argentions Juniors, më 20 tetor 1976 (10 ditë para ditëlindjes së tij të 16-të). Pastaj ai u bë futbollisti më i ri i ligës së parë në historinë e futbollit argjentinas.
Vitin pasues, ai luajti ndeshjen e tij të parë për ekipin e parë kombëtar të Argjentinës.
Karriera e tij u shënua gjithashtu nga polemika të shumta.
Ai provoi kokainën për herë të parë në Barcelonë. Të gjithë në klub dyshuan, por heshtën sepse Maradona ishte një investim i jashtëzakonshëm për klubin katalan. Ai madje u shfaq në reklamat televizive anti-drogë, duke u paguar rëndshëm.
Në 1984, ai nënshkroi për Napolin në Seria A, me të cilin do të fitojë dy tituj kampionati (1987 dhe 1990), dhe në 1989 ai do të fitojë Kupën UEFA – titullin e parë evropian të Napolit.
Skandale
Në 1991, ai doli pozitiv për doping dhe u ndalua të luante për 15 muaj. Po atë vit, pasi u kthye në Argjentinë, u kap me kokainë.
Një vit më vonë, pas një skandali doping, ai refuzoi të kthehej në Napoli dhe në fund të fundit kërkoi një transferim. Klubi i ri ishte Sevilla spanjolle. Në vitin 1993, ai u kthye në ekipin kombëtar me shiritin e kapitenit.
Po atë vit ai u largua nga Sevilla dhe nënshkroi për ekipin argjentinas – Newels Old Boys. Vitin pasues (1994) ai u pushua nga puna për shmangien e vazhdueshme të seancave stërvitore.
Atë vit, ai u bë titull përsëri pasi qëlloi (dhe goditi) një gazetar me një pushkë ajri. Në Kupën e Botës në Shtetet e Bashkuara, ai luajti vetëm në dy ndeshjet e para për ekipin kombëtar argjentinas, pasi përsëri doli pozitiv për kontrollin e dopingut dhe iu desh të largohej nga ekipi kombëtar me një ndalim prej 15 muajsh për të luajtur.
Turpërimi si trajner
Përkundër shkëlqimit si futbollist, Maradona qe një dështim si trajner.
Ai udhëhoqi Argjentinën nga pankina në Botërorin e 2010-ës, por dështoi me turp, siç dhe vetë Messi në fushën e lojës. Kjo, pasi u rrahën nga Gjermania 4-0.
Klubet ku luajti Maradona
1976 – 1981 Argentinos Juniors – 166 ndeshje, 115 gola
1981 – 1982 Boca Juniors – 40 ndeshje, 28 gola
1982 – 1984 Barcelona – 36 ndeshje, 22 gola
1984 – 1991 Napoli – 188 ndeshje, 81 gola
1992 – 1993 Sevilla – 26 ndeshje, 5 gola
1993 Newels Old Boys – 7 ndeshje, 0 gola
1995 – 1997 Boca Juniors 30 ndeshje, 7 gola
Për ekipin kombëtar të Argjentinës
1977 – 1994 – 91 ndeshje, 34 gola. /tesheshi.com/
