Sipas projektit të investitorëve kryesorë të reformës, SHBA dhe BE, kjo duhet të ndodhë në fillim të vitit që po afron, 2017. Ndoshta që në janar. Ata duan që në Shqipëri të aplikohet precedenti kroat me ish-kryeministrin Sanader në burg.
Ndaj, fronti anti-reformë nuk është thjesht i aktivizuar që prej një viti për të mbrojtur ca interesa, privilegje, vende pune; ai tenton që të mbajë larg prangat nga duart e atyre që në 25 vjet nuk e kanë ndjerë kurrë këtë rrezik.
Pa “prangat që do tringëllojnë”, reforma nuk do mund të quhet e nisur.
Por kush do jenë emrat si “lëndë e parë” e saj?
Le mos ta fshehim: prej kohësh qarkullojnë dy emra si kandidatë potencialë, Berisha dhe Meta. Por në start nuk është as njëri e as tjetri. Emrin e atij që do e “bekojë” reformën si i pari i rënë në çarkun e saj, do jetë një emër që padyshim do gëzojë shumë shqiptarë që ushqejnë antipati për të; por që dhe do zhgënjejë, gjersa ai, edhe pse i akuzuar si i përfshirë në afera dhe abuzime ndër vite, nuk ka patur gjithsesi rol vendimarrës në shtet a politikë.
Madje që nga viti 1991 ai nuk ka marrë rrogë në shtet. Kësaj të fundit i është kthyer që nga shtatori i 2013-ës, por që i është ndërprerë para ca muajsh për shkak të humbjes së një posti politik. Pra, po bëjmë identikitin e personit, pa e dhënë emrin e plotë të tij, që, referuar disa burimeve të sigurta nga paskuinta e reformës, do çelë siparin e saj.
Ai tashmë po përjeton rënien, pas një galopi të frikshëm në politikëbërjen e mazhorancës, edhe pse po tenton të mbetet faktor me anë të një lëvizjeje të tipit “Ziadin Sela” në Maqedoni, që kërkon reformimin e PDSH-së në duart e Thaçit.
Dosja bazë, e qepur tashmë, e cila do e bëjë të përjetojë fatin e Adrian Fullanit atë natë shtatori të vitit 2104, i përket një vepre gjigande infrastrukturore të mbetur përgjysëm, me të cilën herëherës bëhet edhe politikë, sidomos në rastet kur është Dibra në mes.
Ngjan si gjëegjëzë, por nuk është kusht t’i përgjigjeni se për këtë bëhet fjalë. /tesheshi.com/