Çfarë i bënë njerëzit të jenë të lumtur dhe të gëzojnë mirëqënie?
Faktorët ekonomikë janë në mesin e variablave që kanë mundësi të jenë të rëndësishme .
Të tjerë, të tillë si strehimi, transportit, urbanizimi dhe edukimi, po ashtu kanë ndikimin e tyre dhe janë bërë hulumtime të cilat kanë treguar këtë.
Por, ajo për të cilën pak është diskutuar rreth ndikimit të saj, është feja dhe shkalla në të cilën besimet fetare dhe praktikimi i tyre ndikojnë në mirëqëien dhe lumturinë e njerëzve.
Pavarësisht ndikimit që ka feja në mirëqënien psikologjike tek personi, studimet të cilat do të tregonin ketë kanë munguar.
Megjithatë, pas dekadave të neglizhencës , një numër i studimeve të bëra ka shqyrtuar marrëdhëniet komplekse midis angazhimit fetar dhe shëndetit mendor.
Të dhënat e marra nga studimet e bëra tregojnë ndikimin pozitiv që ka feja në shëndetin mendor, duke përfshirë nivelet më të larta të mirëqenies psikologjike (Ellison 1991; Levin , Chatters & Taylor 1995; Thomas & Holmes 1992); më pak simptoma të shqetësimit dhe depresionit (Brown , Ndubuisi & Gary 1990; Dembel 1987; Levin , Markides dhe Ray 1996; . . Vegel e të tjerë 1998); dhe rrezik më të ulët të çrregullimeve psikiatrike të njohura si episod depresiv madhor ( Koenig e te tjerë 1994); çrregullim i ankthit të përgjithësuar (Koenig e të tjerë 1993); dhe alkoolizmi (Koenig e të tjerë 1994) .
Në përputhje me këtë linjë të argumentit , disa studime e kanë lidhur pjesëmarrjen fetare ose besimin (në disa raste , modelet e veçanta të përkatësisë fetare) me shmangien e dukurive negative (p.sh., alkoolit, duhanit, drogës dhe praktikave seksuale të rrezikshme), që mund të ndikojnë në shfaqjen e problemeve serioze dhe rrezikshmëri te lartë shëndetësore (Cochran , Beeghley & Bock 1988; Koenig et al 1994, 1998).
Mosha e shtyrë (pleqëria) është një nga fazat ku personi ka gjasë të ballafaqohet me humbje të partnerit (shokut të jetës) situatë kjo mjaftë traumatike, të humbas shoqërinë dhe të ndjehet i vetmuar, jo aktiv dhe i padobishëm për rrethin. Të gjitha këto atë mund ta çojnë drejt një depresioni madhor.
Por, çka nëse i moshuari është një besimtar i devotshëm? Do t’i ndihmojë kjo? Si duket po. Feja luan rolin e një terapie mjaft efikase edhe për të moshuarit. Studimet kanë konstatuar se njerëzit e moshuar që luten apo ndjekin shërbesat fetare rregullisht, në krahasim me ata që nuk i ndjekin ato, gëzojnë një shëndet më të mirë dhe nivele mjaft të ulëta të depresionit (Koenig Mçullogh , & Larson 2000).
Se përse ka një lidhje midis fesë dhe shëndetit kjo është e paqartë (Contrada,etj.,20004). Një shpjegim është ai që pohon se feja siguron një sistem mbështetje sociale, që përfshin shokë dashamirës dhe mundësi për lidhje të ngushta personale.
Sigurisht, një rrjet i fortë i mbështetjes sociale mund të pakësojë stresin në një varg mënyrash dhe nga ana tjetër, pakësimi i stresit shoqërohet me një shëndet më të mirë (Uchino, etj.,1996,1999).
Përgatiti: Jeton Veliu – /tesheshi.com/