Edi Rama e ka futur në traditë dërgimin e letrave drejt rivalëve të tij politikë, por që në fakt janë më shumë letra publike sesa komunikime direkte apo negociata për zgjidhjen e ndonjë ngërçi.
Shkëmbimi i letrave apo i mesazheve që u dhanë nga Edi Rama dhe Lulzim Basha sot, janë një përsëritje pa fantazi e një telenovele që është hapur në politikën shqiptare, që takimet e liderëve zgjidhin krizat.
Në fakt, edhe pse në publik ata kanë qenë antagonist, realisht dhe konkretisht kanë plotësuar dhe ndihmuar njëri-tjetrin.
Historia e takimeve të krerëve që nga viti 1990 ka nisur me një nismë të të ndjerit Mentor Çoku, në fillim të vitit 1991, i cili mblodhi në qytetin e Triestes tre persona: Sali Berishën, Fatos Nanon dhe Aleksandër Meksin.
“Takimi i Triestës” për të gjithë, është më i famshëm për misterin e tij sesa për atë që prodhoi. I ndjeri Mentor Qoku u nis që të mbillte paqe në mes krerëve të ardhshëm të sistemit demokratik.
E në fakt ata u bënë të tre krerë: Sali Berisha president dhe kryeministër; Aleksandër Meksi kryeministër dy here; dhe Fatos Nano kryeministër po dy herë.
Por paqja nuk ndodhi kurrë, jo vetëm në mes tyre, por as tek njerëzit që krerët përçonin vetëm tension e konfliktualitet duke përhapur legjendën urbane e luftës permanente mes tyre dhe “përpjekjes titanike” për të rezistuar.
Megjithatë kur ishin në rrezik ata s’kishin nevojë të takoheshin, por të bashkëpunonin ngushtë për interesa edhe më të ngushta.
Fatos Nano u burgos prej Sali Berishës dhe u dërgua në burgun e Bënçës, por ish-bodiguardi i presidentit të atëhershëm, Izet Haxhia, ka thënë të kundërtën: që Nano ka bërë plazh dhe burgu ishte vetëm iluzion.
Megjthatë, pas Triestes Sali Berisha dhe Fatos Nano janë takuar vetëm në vitin 2002, kur Nano ishte në kohën më të keqe, i larguar nga detyra e kryeministrit; dhe Berisha sapo kishte humbur për të dytën herë radhazi, e PD po shkonte drejt depresionit.
Ata u takuan së bashku dhe vendosën të zgjedhin një president konsensual, pasi BE kishte akuzuar mazhorancën se me skemën e Dushkut ka prodhuar një shumicë për të zgjedhur kreun e shtetit. Pra zgjidhën një problem që e kishin hapur vetë.
Pesë vjet më pas, Sali Berisha dhe Fatos Nano u takuan për një hall tjetër, për të shpëtuar të dy nga Edi Rama, i cili kishte marrë në dorë PS-në dhe me kandidimin e tretë në Tiranë synonte të fitonte dyfish zgjedhjet e 18 shkurtit 2007.
U takuan në Pallatin e Brigadave dhe aty Berisha tha frazën e tij të famshme për Nanon: “Të gjithë akuzat që i kam bërë ishin pjesë e fushatës elektorale, u bënë për politikë”.
Por Nano, edhe pse u takua edhe më pas me Berishën, e pa që tashmë Edi Rama ishte rivali i tij dhe këtë s’mund ta zgjidhte, edhe pse u përpoq shumë herë ta rrëzonte.
Pas zgjedhjes së Bamir Topit president, Edi Rama dhe Sali Berisha zhvilluan të parën negociatë mes tyre dhe, benda një muaji ndryshuan thelbësisht Kushtetutën e Republikës, duke përmbysur thelbin e sistemit.
Dhe këtë e bënë pa u takuar asnjë herë dhe asnjë minutë mes tyre.
Pas ndërmjetësisë së Gjiknurit dhe Bylykbashit që takoheshin në kafe për të dërguar mesazhet paraprake, Edi Rama dhe Sali Berisha komunikonin ndërmjet tyre me chat-messenger të Windows me nick-name fallco.
Dhe kështu, pa u takuar asnjë ditë bënë gjëmën.
Ndërkaq, pas kësaj ata u takuan edhe dy herë të tjera: një herë ne prezencën e Bamir Topit në Presidencën e Republikës dhe një herë me ndërmjetësinë e Stefan Fyles në restorant “Krokodili” në Strasburg. Por nuk zgjidhën asgjë.
Ndërkaq, takim direkt mes Edi Ramës dhe Lulzim Bashës nuk ka pasur asnjëherë. Ata në publik shkëmbejnë breshëri të fuqishme inati; kreu i opozitës më së shumti, por edhe kryeministri nuk ia përton. Gjithsesi kësaj here ata takohen me detyrim përcaktim, pas kërkesës së amerikanëve.
Dhe sipas të gjitha gjasave nuk do të dalin pa një marrëveshje të miratuar. Se çdo të bëhet në seancën e së enjtes 2 qershor, kur Joe Biden, zv/presidenti i SHBA do të jetë në Kuvend për të asistuar në votimin e reformës në drejtësi, kjo do shihet orët në vazhdim….
/tesheshi.com/
