Historiani dhe profesori anti-sionist izraelit Avi Shlaim, i cili ishte i ftuar në programin “Interview” të Al Jazeera Arabic, thekson se hebrenjtë jetonin në harmoni me shoqëritë arabe dhe nuk iu nënshtruan persekutimit dhe shpërnguljes. Ai thekson se antisemitizmi është një fenomen thjesht evropian, në kundërshtim me atë që promovon narrativa zyrtare sioniste.
Shlaim, duke folur për hebrenjtë që kanë jetuar në vendet arabe në periudhat e mëparshme historike, iu referua përvojës së familjes së tij. Në fillim të viteve pesëdhjetë, kur ai ishte pesë vjeç, ata emigruan nga Iraku për të jetuar në Izrael. Ai thotë se familja e tij e kishte të vështirë të integrohej, ndërsa ai vuante nga një kompleks inferioriteti dhe ishte i shqetësuar nga çështja e identitetit. Sipas tij, Izraeli u krijua nga çifutët evropianë dhe hebrenjtë ashkenazi, të cilët i shikonin me përçmim hebrenjtë arabë, duke i konsideruar ata si të ardhur nga një kulturë primitive.
Historiani izraelit theksoi se hebrenjtë jetonin me muslimanët në Irak dhe vendet arabe pa asnjë problem. Ata ishin pjesë përbërëse e shoqërisë dhe nuk konsideroheshin emigrantë apo ndërhyrës. Megjithatë, në Evropë situata me hebrenjtë është ndryshe, sepse ata përfaqësonin këta të fundit. Për më tepër, antisemitizmi është një fenomen thjesht evropian, në kundërshtim me atë që promovohet nga narrativa zyrtare sioniste se antisemitizmi i ka rrënjët në botën arabe dhe se Islami promovoi dhe shkaktoi antisemitizmin.
Shlaim thotë se afërsisht 850,000 hebrenj u larguan nga vendet arabe pas vitit 1948, por se ata nuk ishin refugjatë dhe nuk iu nënshtruan persekutimit dhe shpërnguljes, siç është rasti me palestinezët që u bënë refugjatë pasi Izraeli i dëboi nga atdheu i tyre.
Ajo beson se komuniteti hebre në Irak u çrrënjos dhe se emigracioni masiv ndodhi për disa arsye, kryesisht për shkak të përhapjes së nacionalizmit arab dhe ndjenjës në rritje të armiqësisë ndaj hebrenjve pas luftës së vitit 1948. Një arsye tjetër e rëndësishme ishte presioni i ushtruar nga lëvizja sioniste ndaj hebrenjve irakianë për t’u shpërngulur në Izrael. Ai thotë se lëvizja sioniste ishte një fenomen jashtëzakonisht mizor. Ai kreu një proces spastrimi etnik kundër popullit palestinez dhe më pas solli hebrenjtë për të zëvendësuar palestinezët që ishin përzënë nga atdheu i tyre.
Ai shtoi se sionizmi ka qenë gjithmonë një ideologji përçarëse, sepse ndau arabët dhe hebrenjtë, duke thënë se ai e refuzon plotësisht këtë ndarje artificiale.
Ai zbulon se qeveria irakiane miratoi një ligj në mars 1950 që përcakton se çdo hebre që dëshiron të emigrojë nga Iraku ka të drejtë ta bëjë këtë pasi të hyjë në regjistrin e hapur për një vit të plotë. Më pas, hebrenjtë lejohen të largohen nga vendi, por pa të drejtë kthimi, duke rënë dakord të heqin dorë nga të drejtat e tyre si qytetarë irakianë dhe t’u hiqet shtetësia irakiane.
Shlaim thotë se pas luftës së vitit 1948, Izraeli kishte shumë nevojë për burime njerëzore, kështu që prioriteti i tij ishte të sillte hebrenj nga vendet arabe në Izrael.
Është e rëndësishme të theksohet se historiani dhe akademiku Shlaim i përket elitës së historianëve të rinj izraelitë që po punojnë për të rilexuar origjinën e Izraelit dhe për t’u përballur me narrativat që janë promovuar. Në emisionin “Intervistë” ai theksoi se bindjet e tij kanë ndryshuar dhe se beson se Izraeli pas vitit 1967 është kthyer në një fuqi brutale koloniale. Sipas tij, ushtria izraelite ka për detyrë të sigurojë mbrojtje dhe siguri për pushtimin, ndërsa zbaton sistemin e aparteidit si rezultat i atij pushtimi.
Ai iu referua edhe faktit se ndjenjat e hebrenjve në botë po ndryshojnë ndaj Izraelit, veçanërisht në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ku hebrenjtë liberalë paraqesin kritika të ashpra ndaj Izraelit dhe politikave të tij. Ata shprehen hapur se nuk përfaqëson pikëpamjet e tyre dhe theksojnë angazhimin e tyre për një zgjidhje me dy shtete, duke theksuar se organizata AIPAC mbledh vetëm 30 për qind të hebrenjve amerikanë. /tesheshi.com/
