Nga Ermir Hoxha
Ben Blushi nuk është një rival tipik i kryetarit të Partisë Socialiste Edi Rama. Ben Blushi është një politikan i “prodhuar” në fabrikë për të qenë një kandidat i mundshëm për kryetar të Partisë Demokratike.
Dhe këtë “markë” të re e solli Fatos Nano në vitin 1997 që e katapultoi Blushin si zëdhënës dhe anëtar të Komitetit të Përgjithshëm Drejtues duke e kooptuar.
Dhe Blushi, përveç se u zgjodh në një rast prefekt i Korçës kurrë nuk drejtoi një lëvizje lobimi apo promovimi të politikanëve të rinj.
Madje dy vjet më parë, kur Edi Rama promovoi njerëz të shoqërisë civile në administratën shtetërore si Ardian Ndreca, kandidat për ambasador në Vatikan dhe Ermir Gjinishi, ambassador në Arabinë Saudite,
Blushi sulmoi fuqishëm duke e etikuar të parin si njeri që nuk flet shqipen letraren dhe të dytin si një zyrtar jo laik.
Dhe Ben Blushi erdhi në Partinë Socialiste në kohën kur kishte dy përplasje të mëdha” ai i vitit ‘98 dhe ai i vitit 2002.
Në vitin 1998 Fatos Nano u përball me Pandeli Majkon për kryetar të PS-së dhe fitoi për 16 vota.
Ndërkaq, në vitin 2002 Fatos Nano u përball sërish me Ilir Metën në një betejë për jetë a vdekje.
Ishte koha kur do të zgjidhej Presidenti i Republikës dhe Meta nuk lejoi që Nano të bëhej kryetar shteti.
Atëherë Nano kërkoi referendum për postin e Presidentit të Prepublikës, por edhe të kryetarit të parties, madje edhe të posteve të tjera më të vogla. Kur Nano u zgjodh kryetar në kongresin e vitit 2003 i harroi të gjithë premtimet dhe përjashtoi Ilir Metën dhe të gjithë njerëzit e tij nga Komiteti i Përgjithshëm i PS-së.
Si kundërpërgjigje Meta formoi LSI-në dhe gjithçka dihet tashmë. Nuk ka më dy pole por tre në Shqipëri. A do të ketë pol të katërt ekstrem të majtë me ikjen e Blushit?! /tesheshi.com/
