Republika e Afrikës së Jugut ka vendosur të ngrejë një padi kundër Izraelit për “gjenocid në Gaza”, pasi mund të jetë mënyra e vetme për ta detyruar Izraelin të paraqitet sa më shpejt të jetë e mundur para Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë me shpresë se do t’i shqiptohen disa dënime efektive dhe urdhra të përkohshme.
Kështu shkruan Michael B. në rubrikën e tij në Haaretz. Ai shpjegoi se Izraeli e sheh këtë akuzë si një mundësi që, duke u fokusuar në përpjekjen për të mbrojtur veten, të largojë vëmendjen nga të gjitha krimet e tjera që po kryen në Rripin e Gazës.
Kjo është pikërisht ajo që ndodhi kur avokatët izraelitë thyen të gjitha rekordet e mundshme në deklarimin e pafajshëm, siç thotë me sarkazëm ky kolumnist izraelit. “Ne qëlluam vetëm terroristë; Ne i paralajmëruam banorët me fletëpalosje; Ne treguam saktësisht se ku duhet të shkonin; Shkatërruam lagjet që të pastroheshin dhe të rindërtoheshin… Sikur terroristët të jenë xhuxha që fshihen pas fëmijëve, ose hermafroditë që fshihen pas grave, ose njerëz me osteoporozë që fshihen pas të moshuarve, të sëmurëve, mjekëve, gazetarëve dhe invalidëve”, ka shkruar një kolumnist.
Për të ilustruar sasinë masive të gënjeshtrave dhe mashtrimeve nga ekipi ligjor izraelit, Michael tha: “Nëse një nga avokatët izraelitë do të ishte lidhur me një detektor gënjeshtre, rrjeti elektrik në Hagë do të ishte shkatërruar dhe qyteti do të kishte mbetur në errësirë”.
Një komb dhe një pushtues
“Për fat të mirë për Izraelin”- thotë me sarkazëm kolumnisti – “Republika e Afrikës së Jugut për disa arsye ka zgjedhur të fokusohet pothuajse tërësisht në atë që po ndodh në Rripin e Gazës, në vend që të flasë për atë që po ndodh në të gjitha territoret e pushtuara – si në Rripin e Gazës ashtu edhe në Bregun Perëndimor dhe Jerusalem – me atë që lidhet me të njëjtin popull, anëtarët e të cilit shkelen nga i njëjti pushtues.
Për vite me radhë, Izraeli mohoi ekzistencën e popullit palestinez dhe me këmbëngulje u përpoq të mohonte ekzistencën e tyre në ndërgjegjen dhe diskursin publik; miratoi ligje që legalizonin vjedhjen e të gjithë pronës së tyre derisa e bëri vjedhjen e tokës së tyre një akt të shenjtë. Ai luajti me jetën e tyre deri në atë masë sa i lejonte secilit fëmijë izraelit të mbante një armë dhe të qëllonte një palestinez sa herë që ‘ndihej i kërcënuar’.
Liria e palestinezëve, liria e tyre e lëvizjes dhe e shprehjes, e drejta e tyre për vetëvendosje dhe vetëmbrojtje nëpërkëmbet çdo ditë. Pothuajse gjysma e njerëzve janë në kafaz dhe gjysma tjetër po kalbet nën një diktaturë ushtarake dhe kushte që duken të krijuara posaçërisht për t’ua pamundësuar jetën dhe për t’i detyruar të largohen”.
“Nëse Republika e Afrikës së Jugut do t’i kishte shtuar rastit të saj ngjarjet në Bregun Perëndimor dhe Jerusalemin Lindor, prezantimi i saj do të kishte fituar peshë shtesë…”, shkruan Michael.
Por historia nuk ka përfunduar ende. Më 19 shkurt, gjykata do të mbajë një seancë tjetër dëgjimore për Izraelin, pasi Asambleja e Përgjithshme e OKB-së i kërkoi që të konsultohet për “pasojat ligjore të politikave dhe praktikave të Izraelit në territorin e pushtuar palestinez, përfshirë Jeruzalemin Lindor”. /tesheshi.com/
