Disa përkime cinike kanë shoqëruar fatin e Saimir Tahirit që nga 2017-ta e deri sot, kur prej një verdikti përfundimtar të drejtësisë, ai do jetë pas hekurave nën akuzën e shpërdorimit të detyrës si ministër Rendi, duke lejuar afera droge.
Ky është rasti për të kujtuar se Lazarati, një mit paprekshmërie, një fabrikë gjigante kanabisi për vite të tëra, u mbyll pikërisht nën Saimir Tahirin.
Tjetra është ajo që Tahiri, për të njëjtën çështje, është shpallur i pafajshëm nga drejtësia italiane, pra prej andej nga rrodhën përgjimet, që në fakt në asnjë rresht nuk kishin emrin e tij të plotë, aq sa për të thënë, siç dhe u tha rëndomtë në media “ministri Tahiri në përgjime”. D.m.th. ishin aludime për të por jo fakt i sigurt se bëhej fjalë pikërisht për Saimir Tahirin.
Më tej, gadishmëria e tij për t’u përballur me drejtësinë ka qenë shembullore, një standart që ai e vuri, duke hequr dorë vullnetarisht nga mandati i deputetit, gjithashtu duke qenë njëherësh personalisht në çdo seancë, gjë që bën shumë më simpatik se ca personazhe nga opozita që i kanë shpëtuar drejtësisë në formën më fyese ndaj publikut.
Por më kryesorja, verdikti në Apel ndaj Tahirit, u dha nga një gjykatës që në jetën jopublike është një besimtar musliman.
Gjykatësi fierak Engert Pëllumbi është një frekuentues i rregullt xhamie. Referuar parimeve fetare, ku gjykatësit i përcillen paralajmërime të forta profetike nëse nuk mban drejtësi, vështirë të besohet që ai të këtë dhënë një vendim të padrejtë ndaj ish-ministrit të Rendit.
Gjithsesi ironia vazhdon. Engert Pëllumbi ishte ndër ata që e kaloi pa problem vettingun, me asnjë lloj problematike prej atyre që kanë nxjerrë jashtë drejtësisë me dhjetra kolegë të tij, e gjithashtu njihet për integritet profesional. Por në një rast, emri i tij do qe në një listë të Tahirit në kulmin e pushtetit të këtij të fundit, teksa rendiste gjykatës që sipas tij kishin dhënë vendime të padrejta në raport me krimin. Por Tahiri nuk sillte shembuj konkretë se për ç’raste ishte fjala. Ç’prej atëherë apo më parë, në asnjë rast emri i Engert Pëllumbit nuk është përfolur si gjykatës i butë me krimin.
Përkimi tjetër cinik është fakti se Tahiri shkon në burg nga verdikti i lexuar nga një gjykatës musliman, ndërkohë që në kohën e tij ndodhën arrestimet e bujshme të atyre që u akuzuan për rekrutim besimtarësh për t’i çuar në Siri. Arrestimet patën si detaj jo të denjë futjen e trupave speciale në vendfaljen e një xhamie, pa pyetur për rregulla etike dhe në mënyrë krejt të panevojshme.
Janë thjesht përkime dhe jo konspiracione! /tesheshi.com/
