Spartak Ngjela ka nxjerrë perlën e radhës kur është fjala për t’u përfshirë me analizat e tij në “botën e Lindjes”, posaçërisht atë islame, ndaj së cilës shfaq regullisht një antipati kronike dhe patologjike, deri në humbjen e arsyes.
Kështu ndodhi dhe të hënën në Top Story ku vizitën e Nishanit në Saudi e komentoi si një mesazh të këtij të fundit ndaj Uashingtonit, se Shqipëria mund të kthehet dhe nga Lindja(!), që do të thotë, pra sipas Ngjelës, se mund t’i largohet Perëndimit(!).
Por avokati duhet ta dije se Arabia Saudite është aleate e ngusht ë SHBA n ë rajon, pra simbolit dhe forcës lëvizëse të Perëndimit.
Ndërhyrja amerikane në Jemen ishte provë e fortë e kësaj aleance; ndërkohë që është e qartë tashmë ndarja e skenës së aleancave në Lindjen e Mesme: Irani ka krah Rusinë dhe Arabia Saudite (ku përfshihet dhe Izraeli), kanë SHBA-të.
Nga ana tjetër, Nishani, edhe pse një personazh kokë e këmbë në funksion të interesave PD-së me qëndrimet e tij publike, nuk përbën aktorin e madh politik në zhvillimet që tejkalojnë politikat ngushtësisht të brendshme të Tiranës. Presidenti ka lëvizur në sinore të kufizuara, pa patur autoritetin apo fuqinë që të luajë politikën e madhe, atë të linjave strategjike të Shqipërisë, siç pretendon Ngjela duke e lexuar me syzet e Ismail Kadaresë apo të Maks Velos vizitën e kreut te shtetit në Arabinë Saudite. /tesheshi.com/
