Fjalimi i Bashës, siç dhe pritej ishte i ashpër, plot fraza të egra ndaj kundërshtarit, ku fundi i çdo fjalie kishte dhe elementin e piskamës në kantilenat e sforcuara, por pa degraduar në ngjirje. Ndërsa sa për përmbajtjen, duket që askush nuk ishte marrë me të, veç atij vetë. Do duhej në fakt.
PD ka Grida Dumën si Sekretare të Marrëdhënieve me Publikun, pra njeri që e njeh komunikimin, e që për mbi të gjitha mbahet si një intelektuale e rafinuar. Si e tillë ajo fare mirë mund t’i kish hedhur një sy a ti kalonte një dorë, për t’ia zgjeruar diapazonin e interesit, për ta përcjellë tej masave militante; për të shkuar dhe tek ai që nuk krejtësisht toç nga trutë dhe që çoç i ka dy pare mend në kokë për t’i dalluar ca gjëra e që nuk shkon mbas beriajit.
Më saktë: a kishte fjalimi i Bashës diçka që mund ta ngacmonte një njeri sipër nivelit mesatar, një njeri që nuk është partiak, por që ka vendosur ta dëgjojë se ç’thotë politikani në podium, se ndoshta vërtet thotë ndonjë gjë të mençur, tërheqëse, ngacmuese në kuptimin më intelektual të fjalës; apo se mos me kumtet tij ngjall besimin se ke të bësh me një burrë vërtet zotni, zotërues i një urtësie të thellë, të një shpirti vërtet patrotik, mishërues idealesh e përcjellës i një morali të vërtetë njerëzor? Absolutisht që jo.
Basha ishte thjesht Berisha me një pamje tjetër, me një tjetër ngjyrë e regjistër zëri. Dhe kush kërkon të gjejë ndonjë frazë aksiomatike në të gjithë atë fjalim, as mos mundohet kot; jo vetëm në atë fjalim, por në të gjithë ligjërimin të Bashës që kur u shfaq me markën “risi në politikë”, ku në fakt ngatërrohej forma me përmbajtjen. Dhe ky është problemi më i madh në gjithë ligjërimin e PD-së.
Ajo shpërfill të mençurit e këtij vendi, shtresat intelektuale, njerëzit me dije e botë të thellë, e po ashtu me ndjenja të fisme, duke iu drejtuar masave të verbëra e nervoze, për t’i patur ata si ushtri drejt pushtetit. Fjalimi i Bashës nuk linte shumë diskutime në këtë aspekt. I pamenduar, i pastudiuar, i pa kuruar, i buruar thjesht nga instikti politik, ai ishte një boshësi e gjallë për njerëzit kokëplot.
Berisha i qëndron si mushka të tijës që ky është një revolucion demokratik, por revolucionet nuk nisin nga fjalime nga të cilat çfarë thuhet treten atypëraty për të mos u kujtuar asgjë më pas. /tesheshi.com/
