“Beteja jonë duhet jo thjesht për të larguar Edi Ramën dhe regjimin e tij shkatërrimtar nga pushteti, por për të zhdukur bashkë me të edhe këtë sistem të ndryshkur në politikë dhe ekonomi” – është kjo një ndë frazat e kreut demokrat Basha, thënë gjatë fjalimit të tij në Kuvendin e së shtunës. Brenda saj është fjala “sistem”, e cila së fundi është klisheizuar duke u futut në gojën e shumëkujt që bën denoncuesin, kritikun, apo apeluesin për ndryshimin e gjendjes në Shqipëri. Po cilin sistem? Do ishte kurioze nëse vetë Basha pyetej për këtë – pra se ç’sistem ka patur në mendje kur e ka thënë këtë fjalë.
Sistemi është ai që ne jemi prej 28 vitesh – ku pra, nga komunizmi kemi kaluar në demokraci, me tjetër strukturë ekonomike e sociale, e të tjera regulla loje. Në këtë pikë nuk ka patur ndonjëherë debat mes dy forcave kryesore, përjashto komunistët. Pra ky është sistemi, ai që kemi pranuar të gjithë. Funksionin keq? Ok, por është çështje sistemi, është çështje funksioni. Pra, është si debati për Ligjin e Arsimit të Lartë. Rama mbron idenë se nuk po zbatohet në terren, ndaj dhe ngjan jo i duhur. Të tjerë thonë se jo, vetë ligji ka probleme. Po te sistemi që kemi zgjedhur unanimisht të aplikojmë e jetojmë, është i paduhur vetë ai, apo po funksionin keq? Këtë duhet të ndajnë ata që e mbllaçisin fjalën “sistem”, pa e kuptuar se ç’po thonë, duke reflektuar kaosin në kokat e tyre më s’pari. Po, sistemi ka nevojë gjithnjë për përmisim, për ndërhyrje, për reformim në aspekte të caktuar, por nuk do të thotë që të hedhësh në kosh vetë sistemin, së paku kur në bazën e tij ligjore, politike dhe ekonomike e ke pranuar atë.
Po cila do ishte ajo fjalë e duhur për ta denoncuar të keqen e aplikimit të sistemit? Ndoshta ‘morali’”. Pra, Basha duhet të bëjë thirrje për një moral të ri. Këtu më pas, me efekt zinxhir, detyrohemi të gjykojmë vetë moralisht njëriun që fton në të, nëse ai ka mundur deri më sot të jetë një model e zgjim moral për politikën e shoqërinë për sa është protatgonist i saj? Hëm!
Vijmë te fraza tjetër:
“Duhet një brez i ri politik, duhet një elitë e re e vendit e aftë për këtë aspiratë ndryshimi të shqiptarëve”. Brez i ri? Ku gjenden? Kush janë? I njeh Basha? Në ç’pozicione shoqërore ndodhen? Po vetë ai ku e përfshin veten, te brezi i vjetër? Nëse është i tillë ka denoncuar veten. E nëse është i ri, pse nuk vetëshpaloset si i tillë. Dhe këtu është momenti për të kujtuar se Basha vetë, u shfaq në politikë pak muaj para se PD të merrte pushtetin në vitin 2005, i inkuadruar në grupimin e njohur KOP – Komiteti i Politikave Orientuese. Deri atëherë ishte fare i panjohur.
Që atëherë ka mbajtur poste të larta shtetërore, katër herë ministër në dikastere të ndryshme dhe katër vite kryetar Bashkie në Tiranë. E paçka kësaj karriere për t’u patur zili, vetë ai për veten e ka të pamundur të artikulojë modelin, risinë, frymën që ka ofruar, sukseset që ka arritur, reformat që ka ndërmarrë dhe standartet që ka themeluar, sidomos morale. Një “hëm” e madhe edhe në këtë pikë.
Dhe kjo është kriza tjetër e liderit demokrat, ajo që reflekton dhe krizën e vetë opozitës, përfaqsuar nga një ligjërim aspak frymëzues. Fraza të mbështjella me amballazh dogmatik, pa thelb, pa tharm, pa elegancë dhe qerthullore dhe që të çojnë në asgjëkund. /tesheshi.com/
