Një javë pasi një anije e mbingarkuar me qindra refugjatë dhe emigrantë u mbyt në brigjet perëndimore të Greqisë, detaje po dalin për jetëhumburit.
Shumica e atyre që ishin në bord, sipas vlerësimeve variojnë nga 400 në 750, ishin pakistanezë. Dhjetra egjiptianë, sirianë dhe palestinezë rrezikuan gjithashtu jetën e tyre për mundësinë për të arritur në Evropë me një varkë peshkimi që lundroi nga Libia.
Në mesin e sirianëve që janë ende të zhdukur është një baba që kërkoi me dëshpërim trajtim kanceri për djalin e tij, ka mësuar Al Jazeera.
Kërkimi për një kurë
Thaer al-Rahal, një 39-vjeçar nga qyteti Inkhila në provincën Daraa, ishte banor i kampit të gjerë të refugjatëve Zaatari në Jordani.
“Thaer nuk i pëlqente ideja për të udhëtuar në Evropë dhe gjithmonë ëndërronte të kthehej në vendlindjen e tij. Por kërkimi për një kurë për djalin e tij që vuante nga kanceri e shtyu atë të udheëtonte në detin e pabesë”, tha kushëriri i tij Abdul Rahman al-Rahal për Al Jazeera.
Al-Rahal punonte jashtë kampit në Jordani, në një treg perimesh.
“Kanceri që goditi fëmijën e tij të vogël Khaleda ia ktheu jetën përmbys dhe e detyroi atë të kalonte shumicën e kohës në punë. Gruaja e tij e kalonte gjithë kohën me fëmijën në spitale. Kjo do të thoshte se tre fëmijët e tyre nuk kishin asgjë për t’u shqetësuar”, tha Abdul Rahman.
Anija u përmbys në orët e para të mëngjesit të 14 qershorit. Të paktën 82 persona janë konfirmuar të vdekur dhe vetëm 104 të mbijetuar janë gjetur deri më tani. Ende nuk dihet fati i qindra njerëzve. Shumica e atyre që hipën në varkë ishin burra. Raportet sugjerojnë se asnjë nga gratë ose fëmijët nuk kishte gjasa të mbijetonte pasi ato mbaheshin nën kuvertë, ndoshta në një përpjekje për t’i mbrojtur nga kushtet e pafavorshme të motit.
Familja e Thaer-it financoi udhëtimin e tij. Para se të largohej, ai mori hua shuma të mëdha parash, duke premtuar se do t’i kthente ato pasi të vendosej dhe të gjente një punë në Evropë.
“Thaer mori vendimin të udhëtonte dhe të rrezikonte jetën e tij për të shpëtuar djalin e tij kur mësoi se Khaled kishte nevojë për një transplant të shtyllës kurrizore, një trajtim i rrallë dhe i shtrenjtë që familja nuk mund ta përballonte”, tha Abdul Rahman.
Tre djemtë dhe vajza e tij, Khaled, Shahd 13-vjeçar, Maan 9-vjeçar dhe Maher 8-vjeçar, jo vetëm që humbën babanë e tyre, por edhe shpresën për trajtimin e Khaled.
Një tragjedi familjare
Tragjedia ndodhi edhe në familjen e 50-vjeçarit Ahmad Yousef al-Nayef, i cili jetonte në Tadif në rajonin rural sirian lindor të Alepos.
Babai i shtatë fëmijëve, katër djem dhe tre vajza, punonte si punëtor ditor. “Ai donte një jetë më të mirë për fëmijët e tij, por kushtet tona të jetesës janë përkeqësuar në 10 vitet e fundit. Na u desh të largoheshim nga shtëpia jonë dhe të zhvendoseshim në disa vende derisa u vendosëm në një zonë që konsiderohet linja e parë e kontaktit midis regjimit sirian dhe opozitës në Tadif,” tha gruaja e tij Ayoush al-Hassan për Al Jazeera.
Al-Nayef, i cili jetonte me fëmijët e tij në një apartament të ngushtë me një dhomë me çati që pikon, vendosi të udhëtonte në Libi tre muaj më parë. Ai donte të shkonte në Evropë dhe të gjente një punë “që do t’i siguronte familjes të ardhura të mira dhe një jetë të mirë”, tha gruaja e tij.
“Ai ishte shumë i butë dhe i vëmendshëm. Sapo mbaronte punën, i pëlqente të kthehej në shtëpi dhe të ishte menjëherë me familjen e tij.”
Tani familja po përgatitet për lajmin më të keq.
Fatkeqësia ishte aksidenti i tretë i madh i anijeve i regjistruar që nga shkurti.
Humbje e pariparueshme
Në shkurt, më shumë se 60 njerëz vdiqën kur një anije u përmbys pranë rajonit jugor italian të Kalabrisë. Dy muaj më vonë, 57 trupa u hodhën në breg në Libi pasi dy anije refugjatësh u fundosën në Detin Mesdhe.
43-vjeçari Abdel Nasser al-Zaouqi, nga qyteti Inkhil në Daraa, gjithashtu besohet të ketë vdekur në aksidentin e 14 qershorit.
“Në fund të majit, vëllai im shkoi nga Siria në Liban, prej andej në Egjipt dhe më pas në Libi. Më 8 qershor, në orën tetë e 17 minuta të mbrëmjes, pata kontakt me vëllain tim për herë të fundit”, tha Khaled al-Zaouqi për Al Jazeera.
Khaled jeton në Gjermani dhe udhëtoi për në Kalamata, qyteti grek ku mbahen të mbijetuarit, në pritje të lajmeve për vëllain e tij.
Ai beson se Abdel Nasser u nis në udhëtimin e rrezikshëm sepse, si disident sirian, kishte frikë për jetën e tij.
Ai ishte një shofer kamioni që udhëtonte midis disa vendeve, duke përfshirë Jordaninë, Irakun dhe Turqinë. Pas shpërthimit të revolucionit sirian, ai u transferua për të punuar me familjen e tij të gjerë në një fermë.
“Abdul Nasser ishte më i afërti dhe më i dashur nga vëllezërit e mi,” tha Khaled. “Diferenca e moshës mes nesh prej dy vitesh e bëri miqësinë tonë më të fortë se vëllazërore. Askush nuk mund ta takonte pa e dashur atë.”
Familja pranoi mundësinë që Abdel Nasser të kishte vdekur në det.
“Ne vajtojmë humbjen e tij, dhimbja në zemrat tona është e madhe dhe humbja e tij është e paharrueshme. Por shpirti i tij do të jetojë në zemrat tona dhe në jetën tonë.” /tesheshi.com/
